Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Ας παραδεχτούμε πως στη κυπριακή κοινωνία, ή έστω σε ένα μέρος της, υπάρχει ένας υφέρπων ρατσισμός, για τους «καλαμαράδες».
Του Μανώλη Καλατζή
Δεν πιστεύω ότι σχετίζεται με τα του 1974, τα οποία χρησιμοποιούνται ως άλλοθι, για συμπεριφορές που σε αρκετές περιπτώσεις είναι τουλάχιστον αψυχολόγητες.
Αυτό τον ρατσισμό, το ψηλαφώ το τελευταίο διάστημα σε τοποθετήσεις για το θέμα του GSI. «Οι καλαμαράδες θέλουν πάλι να μας γελάσουν»,
