Μέρες σαν την σημερινή, με κουράζουν αφάνταστα. Κάθε χρόνο το ίδιο σκηνικό, σαν ταινία που την έχεις δει αμέτρητες φορές και όμως είσαι υποχρεωμένος να την παρακολουθήσεις πάλι, γιατί έχει γίνει συνήθεια ή παράδοση. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Του Μανώλη Καλατζή
Δεν είναι μια μέρα που σε κάνει να νιώθεις περήφανος, ούτε βεβαίως σου δημιουργεί την πεποίθηση, ότι αυτός ο τόπος μπορεί να αλλάξει, ως προς τη νοοτροπία αντιμετώπισης των παθών.
Θα βγουν πάλι οι νενομισμένες ανακοινώσεις,
