«Ανείπωτος κι απερίγραπτος ο πόνος και η θλίψη της απώλειας παιδιού.
ΠΟΤΕ δεν είχα αντιληφθεί πώς η Αννούλα είχε καταφέρει να διεισδύσει και να αγαπηθεί από τόσες χιλιάδες καρδιές αφού, χωρίς ίχνος γονικής αλαζονείας ή περηφάνειας, πρώτη φορά στη ζωή μου είδα σε κηδεία τόσο πολύ κόσμο, μια λαοθάλασσα, ένα χείμαρρο πλήθους, να περιμένει καρτερικά, χωρίς μουρμουρητά και παράπονα την ώρα που θα περνούσε δίπλα από το φέρετρο για να…
