Το CyTalks έχει ως στόχο τη δημοσίευση συνεντεύξεων, με πρόσωπα που έχουν πράγματα να πουν…
Μπορεί οι στιγμές που περνά ο τόπος λόγω κυπριακού προβλήματος να είναι δύσκολες και αμφίρροπες, αλλά όσοι πιστεύουν και θέλουν λύση δεν παύουν να ελπίζουν ότι κάπου ανάμεσα στο χρόνο, στα πολιτικά τείχη και σε μια συμφωνία που αιωρείται θα υπάρχει πάντα μια ελπίδα που θα ενώνει Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
Mετά από κάποιες δικοινοτικές δραστηριότητες γνώρισα στο διαδίκτυο τον Ediz Eddie Özmındık. Μου είχε στείλει μήνυμα για να μου πει πόσο καλό κάνουν τέτοιες ενέργειες στις δύο κοινότητες. Μου είπε αστειευόμενος ότι ο πατέρας του τον φωνάζει Χρήστο, ενώ στην συνομιλία, καθώς γράφαμε στα αγγλικά άρχισε δειλά να απαντά και στα Ελληνικά. Προσωπικά, εκπλαγήκαν θετικά. Τότε μου εξήγησε ότι είναι φοιτητής της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας στην Τουρκία και ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκεί για να τελειώσει τις σπουδές του. Η γλώσσα γι’ αυτόν αποτελεί τρόπο επανένωσης των δύο κοινοτήτων.
Δεν έκρυψα τον ενθουσιασμό μου για το γεγονός ότι κάποιος νεαρός Τουρκοκύπριος επέλεξε να σπουδάσει την Ελληνική Γλώσσα στην Τουρκία και όπως μου εξήγησε: «Έζησα και μεγάλωσα στην Βόρεια πλευρά του νησιού αλλά πάντα ήθελα να μάθω ελληνικά κάτι που δεν μπορούσα να το πράξω εύκολα. Παρακολούθησα ωστόσο κάποια μαθήματα στις ελεύθερες περιοχές και διάβασα σκληρά για να πετύχω στις εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Δεν πήγα στην Τουρκία γιατί μου αρέσει να ζώ εκεί, αλλά επειδή αγαπώ τα Ελληνικά και ήταν ένας τρόπος με αυτές τις σπουδές να τα μάθω. Κάποια στιγμή θα ήθελα να φύγω από την Τουρκία γιατί η κατάσταση με τα τελευταία γεγονότα του καλοκαιριού είναι άσχημη και να πάω στην Αθήνα για περισσότερη εκπαίδευση στην γλώσσα»
Μου ανάλυσε επίσης την άποψη του όσο αφορά την Ελληνική γλώσσα καθώς όπως μου είπε, πιστεύει ότι η Ελληνική είναι η γλώσσα όλων των Κυπρίων και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί. «Θα ήθελα να υπήρχαν περισσότεροι τρόποι να μαθαίνουν οι συμπατριώτες Τ/Κ ελληνικά, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε πραγματικά. Η Αγγλική βέβαια είναι η παγκόσμια κοινή γλώσσα που μας βοηθά στην επικοινωνία σε αρκετά μεγάλο βαθμό αλλά γιατί να μην χρησιμοποιούμε και τις δικές μας γλώσσες;».
Με τα λόγια του Ediz μπορεί κάποιος εύκολα να ανατρέξει και να βρει αρκετές περιπτώσεις μεγάλων ανθρώπων που πριν από το 1974 λόγω της καθημερινής τριβής που είχαν οι δύο κοινότητες, πολλοί Ελληνοκύπριοι μιλούσαν Τούρκικα και Τουρκοκύπριοι μιλούσαν Ελληνικά. Μπορεί να μην γνώριζαν την κάθε γλώσσα πολύ καλά, αλλά αυτό δεν σταματούσε την επικοινωνία.
Το όνειρο βέβαια του Ediz, είναι να μάθει πλέον καλύτερα την Ελληνική Γλώσσα έτσι ώστε να μπορέσει να την διδάξει στην Μέση ή την Τριτοβάθμια εκπαίδευση ως καθηγητής. Θέλει να έρθει πίσω στην Κύπρο, να κάνει οικογένεια και να την αναθρέψει όπως ο δικός του πατέρας εκείνον: «Μας έμαθε να μην κρίνουμε τους ανθρώπους από την γλώσσα, την φυλή ή την θρησκεία. Μας εξήγησε από μικρή ηλικία ότι οι Ελληνοκύπριοι είστε αδέλφια μας και πάντα με παρότρυνε στο να μάθω Ελληνικά. Θέλω όταν αποκτήσω παιδιά να τους μάθω τα ίδια πράγματα».
Η περίπτωση του Ediz ενθαρρύνει τον κάθε νέο να μάθει εκτός από τα Ελληνικά και τις άλλες δύο επίσημες γλώσσες του νησιού που είναι η Τούρκικη και η Αγγλική έτσι ώστε στο μέλλον να μπορεί να έχει περισσότερες ευκαιρίες αλλά και τρόπους να συνενοηθεί και να μιλήσει με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας.
