Ένα οργισμένο πλήθος κατευθυνόμενων πολιτών με επικεφαλής μια ομάδα από βαρβαρίζοντες γελωτοποιούς, μασκαράδες και κάθε λογής περιθωριακούς εισβάλουν στο Καπιτώλιο, στον κατά τους Αμερικανούς «ναό της δημοκρατίας»!
Στους δρόμους, χιλιάδες οπλισμένοι οπαδοί του Τραμπ, ανεμίζοντας την αστερόεσσα, διαδηλώνουν ενάντια στο…κατεστημένο και το βαθύ κράτος! Ο ίδιος ο απερχόμενος Πρόεδρος και μαζί του ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας, αμφισβητούν ανοικτά τ’ αποτελέσματα των εκλογών, κάνοντας λόγο σε καλπονοθεία και κλοπή της λαϊκής ψήφου. Στην απέναντι όχθη, η άλλη…μισή Αμερική, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων όπως κατέδειξαν οι αλλεπάλληλες καταμετρήσεις, δείχνει την έξοδο στον «πλανητάρχη», στολίζοντας τον με χίλια δυο, καθόλου φιλοφρονητικά επίθετα. Στο γενικότερο φόντο, τα ελεγχόμενα από τους Δημοκρατικούς μίντια πανηγυρίζουν επειδή φεύγει από τη σκηνή ο «κλόουν» της πολιτικής, τη στιγμή που η πλειοψηφία των βουλευτών βιάζονται να τον καθαιρέσουν.
Ένα ολόκληρο έθνος χωρισμένο και διασπασμένο σε χίλια δυο κομμάτια: Δημοκρατικοί, Ρεπουμπλικάνοι, βόρειοι, νότιοι, μαύροι, άσπροι, φασίστες κι αναρχικοί! Η εικόνα που εκπέμπει η «χώρα της ελευθερίας» κάθε άλλο παρά σε ελευθερία, ευνομία και δημοκρατία είναι που παραπέμπει. Όλα αυτά για τα οποία η Ουάσιγκτον κατηγορούσε επί δεκαετίες άλλες χώρες, επιβάλλοντας μάλιστα και κυρώσεις σε βάρος τους, αποτελούν το τελευταίο διάστημα κυρίαρχα φαινόμενα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Διαπλοκή, διαφθορά, δημοκρατικά ελλείμματα, αδιαφάνεια, δολοφονίες, τραμπουκισμοί , καταστροφές, χάος και ανομία – αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα των Ηνωμένων Πολιτειών στη χαραυγή της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα!
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας, οι αρχιτέκτονες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ως να μην τρέχει τίποτε, εξακολουθούν να εξάγουν και να διδάσκουν πολιτικό πολιτισμό (!) κι όχι μόνο, στις ….τριτοκοσμικές χώρες. Με το δάκτυλο υψωμένο υποδεικνύουν το «σωστό» στις χώρες της Ασίας, στις αραβικές, ενίοτε ακόμη και στις ευρωπαϊκές χώρες. Είναι τουλάχιστον εξωφρενικό, να βλέπεις και ν’ ακούς τους Αμερικανούς αξιωματούχους να δημιουργούν περιφερειακά και τοπικά κέντρα και να δηλώνουν πρόθυμοι να «εκπαιδεύσουν» προσωπικό για αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων. Αυτό ουσιαστικά επανέλαβε κατά την πρόσφατη διήμερη επίσκεψη εργασίας που πραγματοποίησε στην Κύπρο και ο εκτελών χρέη υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών, Τσαντ Γουλφ. Αφού…έλυσε όλα τα εσωτερικά προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει στη χώρα του, ήρθε στη γειτονιά μας για να μας κάνει σχετικά μαθήματα!
Ο μέσος πολίτης μάλλον δεν χρειάζεται βαθυστόχαστες αναλύσεις για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μια χώρα που δεν μπορεί να διασφαλίσει ομαλές συνθήκες διακυβέρνησης, που δεν μπορεί ν’ αποτρέψει την εισβολή του όχλου στο κοινοβούλιο, που τα εκλογικά αποτελέσματα δεν γίνονται αποδεκτά ακόμη και από τον ίδιο τον Προέδρο της, που η επικεφαλής της Βουλής ζητά ν’ αποκλειστεί η πρόσβαση του «ψυχικά ασταθή» ηγέτη της χώρας στους κωδικούς εκτόξευσης των πυρηνικών, που η ζωή των μαύρων πολιτών στα μάτια του Κράτους φαίνεται να έχει μικρότερη αξία, που συμβαίνουν όλα αυτά και πολλά άλλα, δεν είναι σε θέση να το παίζει αυθεντία σε θέματα ασφάλειας…
Μήπως η όλη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στις ΗΠΑ πρέπει να προβληματίσει την κυπριακή κυβέρνηση; Με αυτή άραγε τη χώρα είναι που η Κύπρος – σύμφωνα και με τις τελευταίες δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη στην εφημερίδα «Πολίτης», επιθυμεί να διευρύνει τη συνεργασία της μεταξύ άλλων και στα θέματα διασφάλισης της ασφάλειας στην περιοχή; Μήπως η παταγώδης αποτυχία του αμερικανικού μοντέλου ασφάλειας θα πρέπει να οδηγήσει το ευρωπαϊκό κυπριακό κράτος σε δεύτερες σκέψεις;…
*(μεταπτυχιακού φοιτητή Διεθνών σχέσεων)
