Λίγα προσωπικά λόγια
Γνώρισα προσωπικά τον Παύλο τον Killah P λίγο μετά το 2000 όταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς έπεσα πάνω στον Χρίστο το Λάγνη (από το συγκρότημα ΝΤΠ). Μια ημέρα με πήρε τηλέφωνο ο Λάγνης να μου πει να παίξω με τον Killah P “DJ set” με χιπ χοπ σε ένα μαγαζί στον Πειραιά. Δεν θυμάμαι πως και τι αλλά στο τέλος καταλήξαμε σε ένα μαγαζί στην Νέα Σμύρνη, κάπου στην Ελ. Βενιζέλου. Θυμάμαι ήταν η περίοδος που είχα κόψει τα φαρδιά, τα μούσια/ξυρισμένα κεφάλια και κυκλοφορούσα “φοιτητάκος”. Είχα σκάσει μάλιστα εκείνο το βράδι στο μαγαζί με ένα πουλόβερ με ρόμβους, τζινάκι και all star (πιο φλώρικα πεθαίνεις). Ο Killah P είχε σκάσει χαρντκορ Πειραιώτης και ραπάς -φόραγε χαρακτηριστικά μια φανέλα των White Sox και με κοίταγε καλά καλά σε φάση “τι σκατά ραπ θα παίξω με αυτόν τον σκατόφλωρο”… Μου ζήτησε μάλιστα να δει τα CD μου… Κλασικός εγώ, πάντα σε DJ set με CD έσκαγα χωρίς αυθεντικά CD με rips που πάνω έγραφαν “χαρτνκορ 2, 3, 14” μιας και θυμόμουν τα πάντα απέξω. Ο Παύλος με την κλασική του “κασετίνα -αν αγγίξεις θα σε γαμήσω” είχε απορήσει και με έβαλε να παίξω πρώτος. Όταν άρχισα κάτι Gangstarr, κάτι Lost Boyz, κάτι Spice 1 και κάτι Μασσαλίες ο Killah έσκασε στο booth και μου είπε το αμίμητο “εσύ παραξέρεις από ραπ και δεν σου φαίνεται”. Θυμάμαι ακόμη δύο στιγμές. Θυμάμαι να αράζουμε σε live Α/Ε με αυτόν, τον Θανάσιμο και τον Tiny Jackal a.k.a Black Mamba και να μου κάνει κάτι αποτυχημένα freestyle. Για ένα περίεργο λόγο πάντα διαφωνούσα μαζί του και πάντα στο τέλος μου μίλαγε με σεβασμό και αγάπη. Επίσης δεν θα ξεχάσω, όταν μετά από πάλι δική μας διαφωνία, ήρθε σε ένα λάιβ που έκανα στο Bios (στον Jazzy Jeff νομίζω) και αντί να με χαιρετήσει, μαζί με τον Θανάση τον Tiny, με φίλησαν και οι δύο σταυρωτά. Η δολοφονία του Παυλάρα από την Χρυσή Αυγή με συγκλόνισε πραγματικά και με σόκαρε ακόμη παραπάνω. Πέραν των όλων πολιτικών πτυχών του θέματος ελπίζω η ψυχή του να ηρεμήσει και θα τον θυμάμαι όσο κρατώ μέσα μου και τα χρόνια σπουδών μου στην πόλη που μεγάλωσε, τον Πειραιά. Και δεν θα ξεχάσω την αγάπη και τον σεβασμό που πάντα μου έδειχνε παρά τις διαφωνίες μας.
Στα πολιτικά
Ο Killah P δολοφονήθηκε από την Χρυσή Αυγή. Από ένα νεοναζιστικό μόρφωμα με μανδύα κοινοβουλευτικού κόμματος και πρακτικές εγκληματικής οργάνωσης. Από ένα «κόμμα» που δεν διστάζει στην χώρα που σύντριψε τον φασισμό στα αλβανικά βουνά και τον ναζισμό στα οχυρά, και που άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί στα Καλάβρυτα, να υψώνει σημαίες με αγκυλωτούς σταυρούς. Η υπόθεση της δίωξης της Χρυσής Αυγής θα ολοκληρωθεί νομικά σύντομα και η τιμωρία τόσο του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα όσο και των ηθικών αυτουργών αυτής της πράξης πρέπει να είναι παραδειγματική. Ο Παύλος Φύσσας είναι ήρωας όλων των δημοκρατικών ανθρώπων του κόσμου. Αριστερών, Δεξιών, Κομμουνιστών, Φιλελεύθερων, Κεντρώων, Αντιεξουσιαστών, οπαδών/ακόλουθων του Βούδα ή του Λιονέλ Μέσι. Οποιαδήποτε πολιτική, ιδίως στις εκδηλώσεις μνήμης του νεκρού, απόπειρα καπελώματος του νεκρού Φύσσα είναι πραγματικά ατιμωτική τόσο για τον ίδιο τον νεκρό όσο και για την εκφρασμένη επιθυμία της τραγικής οικογένειάς του. Ο φασισμός δεν θα νικηθεί με λάβαρα που θα γράφουν το α ή το β, ούτε με τραγούδια (συμπεριλαμβανομένων των τραγουδιών του Παύλου) αλλά με γνώση, ανοχή στο διαφορετικό, πολυφωνία και μαζικότητα μέσα στα πλαίσια μιας ευρείας σύμπλευσης της κοινωνίας απέναντι σε κάθε μορφή σκοταδισμού, ρατσισμού, βίαιης επιβολής της άποψης και μισαλλοδοξίας. Αυτοί που ονειρεύονται όπλα και βλέπουν τα «μπαλόνια που ζήτησε η οικογένειά του Παύλου στις εκδηλώσεις μνήμης» ως «μπανάλ ή απολίτικα» να κατέβουν από το δέντρο τους και γρήγορα. Και κυρίως να συνδεθούν με την πραγματικότητα. Απολίτικοι είναι οι ίδιοι. Ή μάλλον πολιτικοποιημένοι με παρωπίδες που βρωμάνε από μακριά ιδεοληψία και αμηχανία. Οι ήρωες, παντού και πάντα, είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Έδωσαν το παράδειγμα με τον τρόπο που έζησαν όχι με αυτό που πέθαναν. Και η ζωή του Παύλου, επιτρέψτε μου γιατί τον γνώριζα προσωπικά, το απέδειξε περίτρανα. Ο Παύλος ανήκει σε όλους και δεν πρέπει να χαριστεί αριστερά ή δεξιά. Αλλιώς οι φασίστες θα νικήσουν.
Γράφει: Γιάννης Ιωάννου