Ελπίζω κι εύχομαι να μην σε καταπιεί το κήτος όπως στη Παλιά Διαθήκη. Το κήτος που στην Ελλάδα έχει ζωντανέψει και δρα ανεξέλεγκτο. Το κήτος που μανατζάρει απευθείας το αποδώ κήτος.
Ο Παύλος Φύσσας κ. Ιωνά ήταν 34 ετών. Δικός μου. Ξέρεις «χιπχοπάς». Από αυτούς που ακούνε ραπ μουσική, τη μουσική των Αφροαμερικανών στα γκέτο της Νέας Υόρκης και του Κόμπτον. Αυτού του άρεσε το Κόμπτον πιο πολύ… Ήταν Πειραιώτης, «γαύρος» και του μεροκάματου. Λαϊκός τύπος. Δεν σπούδασε κάτι συγκεκριμένο. Έστηνε κομμάτια, διοργάνωνε κανά live που και που. Ζούσε την εποχή της κρίσης όπως κάθε νέος στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Όταν έφυγα από την Ελλάδα πριν δυόμιση χρόνια κ. Ιωνά, για να έρθω στη γη του πατέρα μου, το σκεφτόμουνα όλο αυτό ίσως γιατί με τον Παύλο ήμασταν στη ίδια θέση. Διαφωνούσαμε γιατί εγώ δεν είμαι ο ίδιος τύπος με αυτόν, αλλά τρέφαμε αλληλοσεβασμό και φιλία γιατί μοιραζόμασταν την ίδια κουλτούρα. Μια κουλτούρα μουσική που επικαθορίζει πάρα πολύ τον τρόπο που σκεφτόμαστε όντας γάροι στα 30 μας. Σήμερα, κάθομαι ανήμπορος κι αναλογίζομαι ότι θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση του. Και ξέρεις γιατί; Γιατί κάποιοι στην Ελλάδα το σκέφτονται όπως κι εσύ. Τους έχει καταπιεί το κήτος και το μόνο που θωρούν μπροστά τους είναι την σκοτεινιά ενός στομαχιού…
Δεν θα αναφερθώ στα ίδια κ. Ιωνά. Αν νομίζετε ότι στην ημικατεχόμενη Κύπρο δεν υπάρχουν νεοναζιστικές και ρατσιστικές οργανώσεις είναι δικαίωμά σας. Αν νομίζετε ότι μεθαύριο που θα αρχίζουν να μας σφάζουν, όπως έσφαξαν τον φίλο μου τον Παύλο στη καρδιά, θα κάτσουμε να τους κοιτάμε, είστε γελασμένος. Αλλά δεν θα ηθικολογήσω με αφορμή το χαμό του φίλου μου. Έχουμε δημοκρατία στη Κύπρο και στη Δημοκρατία δεν υπάρχει χώρος για δολοφονίες πολιτικών κινήτρων. Εκτός αν θέλετε να πιάσουμε τα «μαρτίνια» και τα «στεν» αλά ’74. Την Δημοκρατία, στην Ελλάδα την έχουνε μπερδέψει κάπως. Ελπίζω να μην την μπερδέψουμε κι εμείς… καθώς θα τρώμε τους ρότσους.
Ελπίζω να την ξεμπερδέψετε κι εσείς κ. Ιωνά…
Γράφει: Γιάννης Ιωάννου
