Home Ξένια Κωνσταντίνου Λίγη ακόμη ανοχή και δε θα γΕΛΑΜε για πολύ. Της Ξένιας Κωνσταντίνου

Λίγη ακόμη ανοχή και δε θα γΕΛΑΜε για πολύ. Της Ξένιας Κωνσταντίνου

Οι χαμηλές πτήσεις της ακροδεξιάς φαίνεται να αποδίδουν πολύ καλά εκλογικά.

 


Η Χρυσή Αυγή της Κύπρου -άλλως ΕΛΑΜ- πέτυχε να κυπροποιηθεί με επιτυχία. Ο βίαιος διαχωρισμός του νησιού προσέφερε ήδη ένα ευνοϊκό περιβάλλον στην Κύπρο αλλά η ακρότητα και η πόλωση που αναπτύχθηκε την περίοδο του δημοψηφίσματος σε συνδιασμό και με την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα αποτέλεσαν μία πρώτης τάξης ευκαιρία. Βεβαίως στη συνέχεια αυτό το νεαρό και περιθωριακό –τότε- κίνημα βρήκε ευνοϊκό περιβάλλον και θεσμικές πλάτες για να αναπτυχθεί εξαιτίας του κλίματος της περιρρέουσας του 2005. Η οικονομική κρίση του 2008 τους έδωσε τέλος την ένεση που χρειαζόντουσαν για να αποκτήσουν πολιτική παρουσία.

Κάπως έτσι περάσαμε από τις τρύπες των ελαστικών σε δικοινοτικές εκδηλώσεις στο καθώς πρέπει πολιτικό κόμμα ΕΛΑΜ. ‘Έκτοτε, με συστηματική δουλειά σε σχολεία, σωματεία και λιγότερο προνομιούχες ομάδες πληθυσμού καταφέρνει να κερδίζει ένα αξιόλογο ποσοστό του εκλογικού σώματος σε μία ομολογουμένως δύσκολη και απαιτητική εποχή για τα πολιτικά κόμματα. Κάπως έτσι έφτασε ένα κόμμα του οποίου το βασικό ιδεολογικό αφήγημα δε μπορεί να αντέξει στη βάσανο της κοινής λογικής και με ρίζες σε ναζιστικά καθεστώτα άλλης εποχής, να θεωρείτε ως κάτι φυσιολογικό έως και εναλλακτικό.

Στην πραγματικότητα βεβαίως, αυτό που πραγματικά αντιπροσωπεύει είναι κάτι εντελώς αφύσικο και αναχρονιστικό. Επειδή επιδιώκει να προάξει την απαξιωμένη  από τον σύγχρονο κόσμο αρχή της «καθαρότητας» του αίματος και της φυλετικής ανωτερότητας. Γι’ αυτό εξάλλου τις προάλλες έκρινε ότι τα μπουφάν με τα αρχικά τους έπρεπε να διατεθούν μόνο σε φτωχά ελληνόπουλα και όχι σε όλα τα φτωχά παιδιά του σχολείου. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο στις γιορτές οργανώνουν συσσίτια για Έλληνες, αιμοδοσία για Έλληνες και ούτε κάθε εξής. Πραγματεύονται δηλαδή με βασική τους αξία κάτι που κυριάρχησε στην περίοδο του Άπαρτχαιντ και της Χιτλερικής Γερμανίας. Κατά τα υπόλοιπα αυτοαποκαλούνται Έλληνες εθνικιστές και Χριστιανοί. Πολύ δύσκολα βεβαίως να κατανοήσει κανείς τι σχέση έχει η βία, η διάκριση και το μίσος με τις αρχές του Χριστιανισμού.

Όσο αφορά στον εθνικισμό τους τον οποίο με περηφάνια προτάσσουν στα συνθήματά τους σε μνημόσυνα ηρώων παραταγμένοι με τις μαύρες τους φορεσιές και κουρεμένοι στρατιωτικά είναι για να απορεί κανείς με ποιο ακριβώς τρόπο βοηθά το έθνος και δη τον Ελληνισμό της Κύπρου. Αφού οι μόνοι που πραγματικά εκστασιάζονται με αυτές τις εικόνες είναι οι Τούρκοι εθνικιστές από απέναντι οι οποίοι φαντασιώνονται μάχες σώμα με σώμα και ένωση με την Τουρκία.

Οπότε, ποιος ακριβώς είναι ο λόγος που το ΕΛΑΜ στο οποίο η μορφωμένη κοινωνία της Κύπρου έπρεπε να του γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη, σήμερα καταγράφει για άλλη μια φορά άνοδο ενόψει των επικείμενων εκλογών;

Αν οι λόγοι είναι ιδεολογικοί να το συζητήσουμε. Αν δηλαδή το 6% του εκλογικού σώματος (όπως καταγράφηκε σε πρόσφατη έρευνα) κατά βάθος ασπάζεται νεοναζιστικές αντιλήψεις περί Αρείας φυλής ας αναμετρηθούμε δημόσια, πολιτικά και με επιχειρήματα. Για να αποδομήσουμε μια και καλή αυτά τα ιδεολογήματα που όπου εφαρμόστηκαν έφεραν μόνο ανέχεια, πόνο και θάνατο.

Αν όμως από την άλλη η άνοδος αυτού του «κόμματος», αυτού του επικίνδυνου μορφώματος το οποίο στοχεύει κυρίως στα νεαρά παιδιά για να τα εντάξει από νωρίς μέσα σε μία κουλτούρα μίσους, υποταγής στον αρχηγό και ανελευθερίας είναι αποτέλεσμα της αδιαφορίας και της ανοχής της κοινωνίας μας τότε, είμαστε άξιοι της τύχης μας. Επειδή το τι θα ακολουθήσει είναι βέβαιο. Είναι ότι ακολούθησε κάθε φορά που αυτή η κοινωνία επέδειξε αδιαφορία και έβαλε κάτω από το χαλί φαινόμενα για τα οποία γνώριζε ότι κάποια στιγμή θα τα βρει μπροστά της.

Γράφει:  Ξένια Κωνσταντίνου