Home Ξένια Κωνσταντίνου Η πρόκληση να είσαι γυναίκα! Της Ξένιας Κωνσταντίνου

Η πρόκληση να είσαι γυναίκα! Της Ξένιας Κωνσταντίνου

photarthro

 


Επιθυμώντας να γράψω κάτι σχετικά με τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας και το μεγάλο ζήτημα της ισότητας των φύλων σκέφτηκα να καταμετρήσω μέσα από τον κατάλογο προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου τις γυναίκες που βρίσκονται στη βαθμίδα της καθηγήτριας. 

Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον θλιβερό αφού είναι λιγότερες από δέκα. Όμως εκείνη τη στιγμή της απογοήτευσης βρέθηκε μπροστά μου μια είδηση που με ανάγκασε να θυμηθώ τη γνωστή συγγραφέα Σιμόν ντε Μπωβουάρ, «Το παρόν δεν είναι ένα εν δυνάμει παρελθόν. Είναι η στιγμή της επιλογής και της δράσης.»

Η είδηση αφορούσε στην Παναγιώτα Ποϊράζη, η οποία ψηφίστηκε γυναίκα της χρονιάς στην Ελλάδα από τους αναγνώστες του Lifo. Η κα Ποιράζη είναι Κύπρια και γεννήθηκε στη Βατυλή το 1974. Είναι ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στο Ηράκλειο Κρήτης. Η έρευνα αιχμής που διεξάγει ανοίγει νέες προοπτικές στην αντιμετώπιση παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με απώλεια μνήμης.

Μου ήρθαν στο μυαλό όλες οι «Παναγιώτες» που ξέρω οι οποίες με την έρευνα και τη δράση τους θα ανατρέψουν σταδιακά ακόμη ένα μύθο που ήθελε την ακαδημία να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μια ανδρική ενασχόληση. Ξέρω «Παναγιώτες» και στις επιχειρήσεις και στην πολιτική και στην εκπαίδευση και παντού και αυτό μου προκαλεί αισιοδοξία…

Οι σχέσεις και ο ρόλος των δύο φύλων έχουν αναμφίβολα διαμορφωθεί ιστορικά και κοινωνικά και ιστορικά. Η αντίληψη για το τι μπορεί να κάνει καλύτερα ένας άντρας απ’ ότι μία γυναίκα -και αντίθετα- δεν είχε να κάνει μόνο με τη βιολογία αλλά και με τις κυρίαρχες κοινωνικές πεποιθήσεις κάθε εποχής.

Η γυναίκα ιστορικά δε βρήκε σχεδόν τίποτα έτοιμο. Όλα έπρεπε να τα διεκδικήσει. Έπρεπε να διεκδικήσει το δικαίωμα της στη μόρφωση, στην εργασία, στην ενημέρωση, στην αγάπη, στη σεξουαλικότητα, στη συμμετοχή.

Είμαστε μάλιστα τυχεροί και τυχερές που ζούμε σε ένα μέρος του κόσμου όπου τα δικαιώματα κατακτήθηκαν και κατοχυρώθηκαν νομικά και προστατεύονται. Σε κάποιες άλλες γωνιές του πλανήτη οι γυναίκες διεκδικούν ακόμη το δικαίωμα στη ζωή. Ενώ λίγο πιο κάτω από την Κύπρο υπάρχουν περιοχές και χώρες όπου ακόμη εξασκούν την πρακτική της κλειτοριδεκτομής σε νεαρά κορίτσια.

Όμως, είναι ένα το γεγονός του ότι έχουμε φτάσει στο σημείο που μπορούμε να περηφανευόμαστε πως έχουμε απαλείψει τις νομικές διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, και είναι κάτι άλλο, μέχρι να φτάσουμε στην ουσιαστική εφαρμογή της ισότητας. Την ισότητα δηλαδή που θα αντανακλά σε επίπεδο θεσμών, σε επίπεδο οικονομικής και πολιτειακής εκπροσώπησης και σε επίπεδο κοινωνικής αντίληψης. Έχουμε ακόμη μπροστά μας πολύ δρόμο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είχε να μας προσφέρει από πλευράς πολιτικών, νομοθετημάτων και συστάσεων εν πολλοίς το έχει ήδη πράξει. Τώρα πλέον είναι η σειρά η δική μας. Των δικών μας πολιτικών, των δικών μας τεχνοκρατών, δημοσιογράφων και ΜΚΟ να σηκώσουν το βάρος της αλλαγής για μια πιο δίκαιη και ισότιμη κοινωνία. Μόνο έτσι μπορεί «το παρόν να αποτελέσει τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον! 

Γράφει:  Ξένια Κωνσταντίνου