Η κα Θεοχάρους απαιτεί να μην κρίνει κανένας τις πολιτικές της επιλογές επειδή -κατά την ίδια και τα στελέχη της νεοσύστατης Κίνησης Αλληλεγγύη- στο βιογραφικό της καταγράφεται ένα πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, πράγμα, που την καθιστά ηθικά ανώτερη των υπολοίπων που έχουν την αυθάδεια να την κρίνουν.
Η λογική τους προσομοιάζει με τη λογική άλλων παρομοίων περιπτώσεων του δημόσιου βίου της χώρας οι οποίοι με το που κατηγορήθηκαν για απάτη, αμέσως κρύφτηκαν στο καταφύγιο του πατριωτισμού τους, στη συμμετοχή τους στους εθνικούς αγώνες της χώρας και στην πολύχρονη κοινωνική τους προσφορά.
Η κα Θεοχάρους θεωρεί ότι κανένας πολίτης, πολιτικός ή δημοσιογράφος δεν έχει το ηθικό ανάστημα για να δικαιούται να την κρίνει. Ότι το φιλανθρωπικό της έργο είναι υπεραρκετό για να της διασφαλίσει μία πολιτική πορεία στο απυρόβλητο. Όσοι ενστερνίζονται βεβαίως την πιο πάνω άποψη μπορούν να σκύψουν υποτακτικά το κεφάλι να αφαιρέσουν κάθε κριτική διάθεση από μέσα τους και να πορευτούν αλληλέγγυα δίπλα της.
Όσοι όμως από εμάς θέλουμε να κρίνουμε και να αξιολογούμε το κάθε πολιτικό πρόσωπο στη βάση των θέσεων, της συνέπειας και της πολιτικής του πορείας, δε μπορούμε παρά να καταλήξουμε στη διαπίστωση ότι η κα Θεοχάρους εκπροσωπεί ότι πιο τυχοδιωκτικό έχει αναδείξει η πολιτική σκηνή του τόπου τα τελευταία χρόνια. Μία πολιτικός με υπέρμετρη φιλοδοξία που ξεκίνησε από την αριστερά κατά τη διάρκεια των φοιτητικών της χρόνων, που στη συνέχεια κτύπησε την πόρτα της ΕΔΕΚ, μεταπήδησε αργότερα στο ΔΗΚΟ από το οποίο αποχώρησε μετά που έχασε τις εκλογές από τον Μάριο Ματσάκη και από τότε εγκολπώθηκε στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Μέχρι που κατάλαβε ότι δεν είχε πιθανότητες να αναδειχθεί ως Προεδρική υποψήφια για τις εκλογές του 2018 οπότε και διαχώρισε τη θέση της, έφτιαξε νέο κίνημα -δίχως βεβαίως να παραδώσει την έδρα της- κατέβηκε εκλογές και την επομένη την έκανε και πάλι για την Eυρωβουλή για να συνεχίσει να φυλάει –δήθεν- Θερμοπύλες. Μία ευρωβουλευτής ανάμεσα στα 751 μέλη του ευρωκοινοβουλίου η οποία συμμετέχει ως ανεξάρτητη στην ομάδα των Συντηρητικών θα σώσει την Κύπρο. Η οποία μάλιστα, με βάση την επίσημη σελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθ’ όλη τη διάρκεια του 2016 έχει στο ενεργητικό της όλες κι όλες 3 ομιλίες και 6 ερωτήματα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η κα Θεοχάρους προέβαλε το δικό της πρόσωπο ως το κεντρικό πρόσωπο της εκστρατείας. Μετέτρεψε τις εκλογές σε δική της προσωπική σταυροφορία. Κάτι σαν ένα crash test για το 2018. Έντεχνα ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι η ψήφος προς το Κίνημα Αλληλεγγύη αποτελούσε ψήφο προς την ίδια την Αρχηγό του κινήματος. Εφόσον εξαπάτησε πολιτικά το 5% του εκλογικού σώματος, την επομένη το πρωί ανακοίνωσε ότι τα συλλογικά όργανα της Αλληλεγγύης (βλ. Ευρωκό) αποφάσισαν ότι το εθνικό καλό επιτάσσει όπως η κα Θεοχάρους διατηρήσει την έδρα της στο Ευρωκοινοβούλιο. Μία έδρα την οποία κέρδισε εξίσου ύπουλα το 2014 όταν κατέβηκε με τη σημαία του Δημοκρατικού Συναγερμού για να θυμηθεί την αμέσως επομένη ότι θεωρεί προδοσία τη γραμμή του κόμματος στο κυπριακό.
Η κα Θεοχάρους έχει υποβάλει ήδη την υποψηφιότητα της για τις Προεδρικές εκλογές του 2018. Προσωπικά, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ως τότε δεν θα υπάρχει πολίτης που να μην κατανοήσει την «φιλανθρωπική» απάτη που συντελείται εις βάρος του από μία πολιτικό ικανή να κάνει και να υποστηρίξει οτιδήποτε, φτάνει να ικανοποιήσει τους δικούς της στόχους και φιλοδοξίες. Βεβαίως ως τότε θα υπάρξουν πολλά επεισόδια. Ας μην ξεχνάμε ότι ο μεγάλος κερδισμένος από την αξιοποίηση του φαινόμενου «Θεοχάρους» σήμερα, είναι ένας ανάλογος της πολιτικός ο οποίος για άλλη μια φορά πέτυχε να βρεθεί από το πολιτικό περιθώριο και πάλι στη Βουλή.
Γράφει: Ξένια Κωνσταντίνου
Πρόεδρος ΓΟΔΗΣΥ