Home Χάρης Καράμανος Στους τάφους τους οι νεκροί μας δεν βολεύονται. Του Χάρη Καράμανου

Στους τάφους τους οι νεκροί μας δεν βολεύονται. Του Χάρη Καράμανου

tafoikaram

Η μνήμη ζει και μας καθοδηγεί. Η γνώση της ιστορικής αλήθειας για την τραγωδία του ‘74 είναι το στέρεο υπόβαθρο στο οποίο στηρίζουμε τον αγώνα μας.


Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό οι καρδιές μας ντύνονται στα μαύρα για το μεγάλο πένθος. Για τη συμφορά που κτύπησε την Κύπρο τον Ιούλη του 1974. Το προδοτικό, φασιστικό πραξικόπημα της ΕΟΚΑ Β΄ και τη βάρβαρη εισβολή του Αττίλα.

Οι πληγές στο λαβωμένο κορμί της Κύπρου εδώ και 42 χρόνια παραμένουν ανοικτές και αιμορραγούν. Η θύμηση γυρίζει πίσω σε εκείνες μαύρες μέρες που τα “αργύρια της προδοσίας” εξαγόραζαν και διέφθειραν συνειδήσεις, διαβρώνοντας υπηρεσίες του κράτους, τα σχολεία διαλύονταν, τα στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς και οι αστυνομικοί σταθμοί μετατρέπονταν σε ορμητήρια παράνομων και φασιστικών ενεργειών.

Ο σοβινισμός, μαζί με τον φασισμό και την εγκληματική δράση της ακροδεξιάς και στις δύο κοινότητες έγιναν οι δούρειοι ίπποι, τους οποίους χρησιμοποίησαν η Τουρκία και ο ιμπεριαλισμός για να αλώσουν την Κύπρο από τα μέσα.

Η μεγάλη συμφορά στο πέρασμα της άφησε νεκρούς, τραυματίες, αγνοούμενους, πρόσφυγες, παθόντες και εγκλωβισμένους. Άφησε την πατρίδα μας μοιρασμένη και μεγάλο κομμάτι του νησιού μας κάτω από τουρκική κατοχή.

Καταλαβαίνουμε βέβαια ότι οι παρακοιμώμενοι της σημερινής εξουσίας προσπαθούν να εξαλείψουν από πάνω τους το στίγμα του ’74 και να διατηρήσουν εν ζωή τους μύθους της ακροδεξιάς. Για να συνεχίσουν να παραμυθιάζουν τις νέες γενιές για το ποιοι ευθύνονται για το δίδυμο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου και του λαού μας και να μονοπωλούν τον πατριωτισμό.

Επιδιώκουν μεταμανίας τη λήθη και παραχάραξη της ιστορίας. Επιχειρούν με κάθε τρόπο τη δικαιολόγηση και δικαίωση του Γρίβα, της ΕΟΚΑ Β΄ και των πραξικοπηματιών. Με τις ενέργειες τους όχι μόνο προσβάλλουν τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού μας και όλους όσοι έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία, αλλά υπονομεύουν και τον αγώνα μας για δικαίωση της Κύπρου.

Φτάσαμε στο σημείο να εξαγγέλλουν πολυδάπανα μνημεία για να εξαγνιστεί ο Γρίβας, ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’ και να εμφανιστεί ως αντιχουντικός πατριώτης.

Φτάσαμε στο σημείο να οργανώνονται επισκέψεις στον τάφο του αρχιφασίστα Γρίβα από πλευράς του Υπουργείο Παιδείας για να ισχυριστούν λίγο- πολύ ότι το πραξικόπημα το έκαναν εξωγήινοι ή ακόμη ότι το έκανε ο Μακάριος και ότι ήταν τάχατες εμφύλιος σπαραγμός.

Φτάσαμε στο σημείο να χρειάζονται πρόσκληση οι αρχές του κράτους για να παραβρεθούν σε εκδηλώσεις στη μνήμη εκείνων που υπερασπίστηκαν την Κυπριακή Δημοκρατία σάμπως και πρόκειται για κοσμική δεξίωση και όχι καθήκον όλων μας να τιμούμε τους νεκρούς μας.

Φτάσαμε στο σημείο ακόμα και η απλή αναφορά στο πραξικόπημα να καταγγέλλεται για ανάξεση πληγών και διαίρεση του λαού. Να μιλούν για δικαιοσύνη και ενότητα αυτοί που καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο το αίσθημα περί δικαίου του λαού και δυναμιτίζουν τα θεμέλια της ενότητας με τις καθημερινές τους πράξεις.

Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας.

Κρινόμαστε από τη στάση μας απέναντι στους πραξικοπηματίες και τα θύματά τους.

Κρινόμαστε αν δικαιώνουμε τους πραξικοπηματίες και αν περιφρονούμε και περιθωριοποιούμε τους αντιστασιακούς και τις οικογένειές τους.

Κρατούμε άσβεστη τη μνήμη. Την μεταλαμπαδεύουμε στη νέα γενιά για να μην παρασύρεται από τους όποιους επιτήδειους, που και σήμερα παρά την κατοχή και την διαίρεση έχουν το θράσος να δηλητηριάζουν συνειδήσεις με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Δεν θα πάψουμε να υπενθυμίζουμε αυτό το έγκλημα και να ζητούμε δικαιοσύνη.

Δεν θα πάψουμε να φωνάζουμε το δίκαιο μας μέχρι που να ακουστούμε.

Δεν θα πάψουμε να παλεύουμε για την απαλλαγή της γης μας από την στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας, για την επανένωση του κράτους και του λαού μας, για την αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας.

Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούμε με το πραξικόπημα και τον φασισμό.

Εμείς ποτέ δεν θα προσκυνήσουμε τους πραξικοπηματίες.

Για μας ο σεβασμός της μνήμης των ηρώων της αντίστασης είναι στάση ζωής.

Άλλωστε αυτό το χρωστούμε στις μέλλουσες γενιές. Το χρωστούμε και σε όλους εκείνους που θυσίασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία και την ανεξαρτησία της Κύπρου.

Γράφει: Χάρης Καράμανος