«Η στήριξη Συλλούρη από ΔΗΣΥ θυμίζει το γλύφω εκεί που φτύνω και ανεβάζει την πολιτική αναξιοπρέπεια σε νέο ύψος ελέω προσωπικών συμφερόντων».
Αυτό έγραψε ο κ. Τριανταφυλλίδης, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΣΥ.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Υπάρχει, όμως και συνέχεια. Η κ. Ξένια Κωνσταντίνου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ σε πρόσφατό της άρθρο έλεγε: «Ας μην ξεχνάμε ότι ο μεγάλος κερδισμένος από την αξιοποίηση του φαινομένου «Θεοχάρους» σήμερα, είναι ένας ανάλογος της πολιτικός ο οποίος για άλλη μια φορά πέτυχε να βρεθεί από το πολιτικό περιθώριο και πάλι στην Βουλή».
Προφανώς μιλά για τον κ. Συλλούρη που με τις δικές τους ψήφους εξέλεξαν Προέδρο της Βουλής έναν καθαρόαιμο αντιομοσπονδιακό και υπέρ του ενιαίου κράτους. Που προεκλογικά τάχατες υπήρξαν αλληλοκτυπήματα με την κ. Θεοχάρους και τώρα φάνηκε ξεκάθαρα ότι το αίμα νερό δεν μπορεί να γίνει.
Το τέκνο του Συναγερμού, ονόματι ΕΥΡΩΚΟ και σήμερα «Αλληλεγγύη», διαθέτει Ευρωβουλευτή με τις ψήφους του ΔΗΣΥ και Πρόεδρο της Βουλής, με τις ψήφους των Βουλευτών του Συναγερμού. Και για να μην ξεχνιόμαστε ένα κατηγορούμενο στο Κακουργιοδικείο, πρώην Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα Ρίκκο Ερωτοκρίτου, πολύ καλό φίλο του Προέδρου Αναστασιάδη.
Αυτά τα μαγειρέματα, τα πολιτικά παζαρέματα, οι κομματικές σκοπιμότητες διαφάνηκαν πλέον με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι είχαν έναν συντονιστικό και καθοδηγητικό κέντρο. Το προεδρικό μέγαρο, το οποίο μετατράπηκε κέντρο οργιώδους παρασκηνίου και συνδιαλλαγών.
Είναι να απορεί κανείς. Αυτό ήταν το «νέο» που θα έφερναν τα μικρά Κόμματα; “Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις” το «αλλιώτικο», το «διαφορετικό» το τάχατες νέο είναι που θα τα έβαζε με το “παλαιό”, το «απαρχαιωμένο», μπήκε στο συρτάρι.
Συναγελάζονταν μαζί με τον ΔΗΣΥ και στο παζάρι τα βρήκαν περίφημα. Το παιχνίδι ήταν στημένο, μια και ποσώς τους ενδιαφέρουν οι πολίτες που υποφέρουν.
Δυστυχώς βρισκόμαστε στην εποχή του παραλόγου.
Για ποια υπέρβαση μας μιλά ο ΔΗΣΥ;
Της αναξιοπιστίας και των ψεύτικων προεκλογικών υποσχέσεων;
Του καιροσκοπισμού για να γίνουν εκπτώσεις στα πολύ μεγάλα ζητήματα που θίγουν το κατεστημένο;
Ή για την υπέρβαση κάνοντας το μεγάλο βήμα από την ομοσπονδία στην συνομοσπονδία για την επιδιωκόμενη λύση στο Κυπριακό, την ίδια ώρα που ο κ. Αναστασιάδης επαναβεβαιώνει ότι εντός του 2016 θα υπάρξει λύση;
Όλα αυτά συμβαίνουν όταν ένας λαός νιώθει πικραμένος και απογοητευμένος και πολύ λογικά νιώθει έτσι, όταν κάποια κόμματα μεγάλα και μικρά, τάχατες ή μη του ενδιάμεσου χώρου αφαρπάζουν την ψήφο του κόσμου.
Αυτό το προϊόν συνδιαλλαγής έχει ακόμη ένα πολιτικό στοιχείο. Να δημιουργήσουν εκείνες τις πλειοψηφίες εντός της Βουλής που θα εξασφαλίζουν να περνούν τα αντιλαϊκά νομοσχέδια των Κυβερνώντων. Πως; ΔΗΣΥ (18) ΔΗΚΟ (9), «Αλληλεγγύη» (3), σύνολο 30.
Το ΑΚΕΛ για ακόμα μια φορά κράτησε υπεύθυνη, σοβαρή στάση και αντιμετώπισε τη διαδικασία πρώτιστα ως πολιτική πράξη και όχι ως ένα ακόμα παιχνίδι παζαρέματος, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα.
Η ανοχή ή καλύτερα η αποχή του “ενδιάμεσου χώρου” εξέλεξαν τον εκλεκτό του ΔΗΣΥ Πρόεδρο της Βουλής. Προτίμησαν την ξεκάθαρη πολιτική σιωπή του υποψήφιου που επέβαλε ο ΔΗΣΥ και το Προεδρικό.
Επιτρέψετε μου να επαναλάβω την δήλωση του νέου Προέδρου της Βουλής κ. Συλλούρη στις 2 Οκτωβρίου του 2013 στην εκπομπή από Μέρα σε Μέρα στο ΡΙΚ: «δεν συμφωνούμε με την διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία»
«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα». Πόσο ταιριάζουν οι στίχοι αυτού του τραγουδιού στη σημερινή εποχή που ακούμε μόνο ψέματα από τους Κυβερνώντες και τους αυλικούς τους.
Γράφει: Χάρης Καράμανος
