| 18 Νοεμβρίου 1928: Η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων βγαίνει στους κινηματογράφους. |
Στην ελληνοκυπριακή πλευρά εκφράζονται εσχάτως προβληματισμοί για τις πολιτικές εξελίξεις στα κατεχόμενα.
Για το σχηματισμό «κυβέρνησης» συνεργασίας ανάμεσα στα κόμματα του Έρογλου και του Ντενκτάς, που έχουν σκληρές θέσεις στο Κυπριακό, αλλά και το δημοσκοπικά εντυπωσιακό ρεύμα υπέρ του Οζερσάι με παράλληλη κατάρρευση της επιρροής του κόμματος του Ταλάτ και καθήλωση του κόμματος του Ακιντζί.
Οι διαπραγματεύσεις του Κυπριακού δεν επηρεάζονται ουσιωδώς από τα πιο πάνω, όπως δεν επηρεάζονται από το όποιο αποτέλεσμα των επικείμενων βουλευτικών εκλογών στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ωστόσο, οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες της ελληνοκυπριακής ηγεσίας αναδεικνύουν τον παράγοντα χρόνο και φέρνουν στη μνήμη την έννοια των χρονικών ορόσημων. Τραγική ειρωνεία, τα «χρονικά ορόσημα» εισήγαγε στο δημόσιο διάλογο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας με κορύφωση την περίοδο 2009-10. Πιο κάτω παρατίθενται μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα από ομιλίες και δηλώσεις του:
19 Δεκεμβρίου 2006 – Ομιλία για τον κρατικό προϋπολογισμό
«Χάσαμε την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε τον Ευρωπαϊκό παράγοντα, σε κρίσιμα για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας ορόσημα, περιορίζοντας τις αξιώσεις μας στις αυτονόητες υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι της Ευρώπης και μετατρέποντας τις με αυτό τον τρόπο σε Κυπρο-Τουρκικές διαφορές».
22 Νοεμβρίου 2008 – Ομιλία στη Σύνοδο του Ανωτάτου Συμβουλίου του ΔΗΣΥ
«Μια αποτελεσματική στρατηγική προώθησης του Κυπριακού στο χώρο της Ευρώπης θα πρέπει ασφαλώς να αξιοποιεί τα σημαντικά ορόσημα που έχουμε μπροστά μας το 2009. Το πρώτο είναι αυτό των Ευρωεκλογών του Ιουνίου του 2009. Η πιθανότητα συμμετοχής της τουρκοκυπριακής κοινότητας, νοουμένου ότι θα εξευρεθεί μια λύση, αποτελεί ένα σημαντικό κίνητρο το οποίο θα πρέπει να αξιοποιήσουμε. Πολύ πιο σημαντικό ορόσημο είναι αυτό της αξιολόγησης της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας πριν από το τέλος του επόμενου έτους. Είναι για αυτό που υπερτονίζουμε πως τα χρονικά ορόσημα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη μιας συνολικής λύσης του κυπριακού. Η τυχόν παραγνώριση των χρονικών ορόσημων και η παράταση ενός ατέρμονα διαλόγου τη μόνη χώρα που μπορεί να εξυπηρετεί είναι την Τουρκία …»
12 Σεπτεμβρίου 2009 – Ομιλία στο Π.Γ. του ΔΗΣΥ
«Είμαστε της άποψης πως εάν ακολουθείτο μια αποτελεσματική στρατηγική και τακτική όπως εμείς την εισηγούμαστε θα μας επέτρεπε να αξιοποιούσαμε σημαντικά ορόσημα όπως εκείνο των Ευρωεκλογών και το πολύ πιο σημαντικό που είναι η αξιολόγηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Από πολύ νωρίς προειδοποιήσαμε ότι τυχών παραγνώριση αυτών των χρονικών ορόσημων και η παράταση ενός ατέρμονα διαλόγου τη μόνη χώρα που μπορεί να εξυπηρετεί είναι τη Τουρκία».
4 Ιανουαρίου 2010 – Δηλώσεις αναφορικά με τις ”εκλογές” στα κατεχόμενα
«Χωρίς να κινδυνολογώ, επισημαίνω ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου. Είχα ετούτες τις ημέρες εκφράσει τη λύπη μου γιατί δεν αξιοποιήσαμε τα χρονικά ορόσημα όπως θα έπρεπε. Είχα ασκήσει κριτική όχι για αδιάλλακτες θέσεις της δικής μας πλευράς, αλλά οι ίδιοι αποτύχαμε να δημιουργήσουμε το πλέγμα συμμαχιών, αξιοποιώντας ορόσημα τα οποία δεν μπορεί να παραγνωρίζει κανένας πολιτικός όταν κάμνει εκτιμήσεις προκειμένου να πάρει τις ορθότερες αποφάσεις».
14 Μαΐου 2010 – Δηλώσεις αναφορικά με την ενότητα
«Όχι μια αλλά πολλές φορές, γραπτώς και με παρεμβάσεις στο Εθνικό Συμβούλιο έχουμε προειδοποιήσει για το ενδεχόμενο, για τους κινδύνους και τα πιθανά αδιέξοδα από μια πορεία που δεν θα λάμβανε υπόψη τα χρονικά ορόσημα. Όποτε μιλήσω για χρονικά ορόσημα ακούω ότι δυστυχώς δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτε, και λησμονούμε ότι δια δημοσίων δηλώσεων ο Πρόεδρος όχι μια αλλά πολλές φορές είχε πει ότι ‘έχω και άλλες δουλειές και δεν μπορεί να είμαι συνέχεια στις συνομιλίες’».
17 Δεκεμβρίου 2010 – Ομιλία στη Σχολή Πολιτικής Επιμόρφωσης του ΔΗΣΥ
«Χάσαμε χρόνο και ευκαιρίες. Παραγνωρίσαμε σημαντικά ορόσημα όπως αυτό του Δεκέμβρη του 2009 […] Υπερτονίσαμε πρώτα τη σημασία της παρουσίας του συντρόφου Ταλάτ στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων, αλλά υποβαθμίσαμε στη συνέχεια την πιθανότητα και τις συνέπειες της εκλογής του κ. ΄Ερογλου».
Σε γενικές γραμμές ο Νίκος Αναστασιάδης μάλλον είχε δίκαιο τότε. Δεν έχει όμως κανένα νόημα σήμερα, αν επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη που επικρίναμε. Το δεύτερο εξάμηνο του 2016 είναι ένα «χρονικό ορόσημο» πολύ πιο σημαντικό από όσα υπήρξαν την προηγούμενη δεκαετία. Κι η ευθύνη χειρισμών βαραίνει το σημερινό Πρόεδρο.
Γράφει: Βασίλης Πρωτοπαπάς
