Αποτελεί επόμενο. Οι ιδιαίτερα κρίσιμες συνθήκες που περνά ο τόπος μας διαμορφώνουν και το πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται η προεδρική προεκλογική εκστρατεία.
Για πρώτη φορά ιστορικά σε προεκλογική περίοδο, οι συζητήσεις στο δημόσιο διάλογο για τα ζητήματα της οικονομίας τίθενται πάνω από το κυπριακό πρόβλημα.
Από τη μια κάτι τέτοιο φαντάζει φυσιολογικό. Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος ολόκληρης της κοινωνίας προβάλει να είναι το πώς θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες και να επανέλθει η χώρα μας σε συνθήκες ανάπτυξης και προόδου. Από την άλλη όμως, διερωτόμαστε πραγματικά κατά πόσον οι άλλοι υποψήφιοι επιθυμούν να συζητήσουν σε αυτές τις εκλογές το κυπριακό. Κατανοούν ίσως ότι οι προσωρινές τους αμφιέσεις και οι νεοφανής τους θέσεις έρχονται σε πλήρη σύγκρουση με τον πρότερο πολιτικό τους βίο και με τα όσα μέχρι σήμερα, πρέσβευαν και εξυπηρετούσαν. Κατανοούν ίσως – αν και δεν πρόκειται να το παραδεχτούν – ότι οι θέσεις τους μπορεί να οδηγήσουν την υπόθεση μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Γιατι μόνο επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί η επιμονή του κ. Αναστασιάδη για διεύρυνση της διαδικασίας των συνομιλιών με τη συμμετοχή της Τουρκίας, θέση που προβάλλει η Άγκυρα μέσα από το υπόμνημα Νταβούτογλου για την εξωτερική πολιτική της το 2013.
Γιατι μόνο επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί η άποψη του κ. Αναστασιάδη για χαλαρή ή αποκεντρωμένη – όπως κομψά την αποκαλεί – ομοσπονδία.
Γιατι μόνο επικίνδυνη μπορεί να αποβεί η σημερινή – ενόψει προεδρικής του υποψηφιότητας – άποψη του κ. Λιλλήκα ότι καταγγέλλοντας τις μέχρι σήμερα συμφωνίες που συνομολογήσαμε με τη διεθνή κοινότητα και την τ/κ κοινότητα, θα διαρρήξουμε το αδιέξοδο.
Τέτοιες θέσεις δεν βοηθούν την υπόθεση μας αλλά διευκολύνουν την Τουρκία να προωθήσει και να υλοποιήσει το στόχο της στο Κυπριακό, που δεν είναι άλλος από τη διχοτόμηση.
Η πρόκληση για λύση του κυπριακού ορθώνεται ξανά μπροστά μας όσο ποτέ άλλοτε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να δεχθούμε μοιρολατρικά τις όποιες εξελίξεις. Πολύ περισσότερο δεν έχουμε την πολυτέλεια να ρίχνουμε ανέξοδα συνθήματα κενά περιεχομένου και λογικής.
Η υποψηφιότητα του Σταύρου Μαλά αποτελεί εκείνη την υποψηφιότητα που εγγυάται να πολιτευτεί με πίστη, αποφασιστικότητα και συνέπεια στις διαχρονικές θέσεις αρχής για επίλυση του προβλήματος στα πλαίσια του ΟΗΕ και στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως προβλέπεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Λύση που θα προνοεί ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Μια λύση που να αποκαθιστά και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του λαού.
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι;
Ίσως ήρθε η στιγμή να συζητήσουμε σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία και το κυπριακό. Να θέσει ο κάθε υποψήφιος τις θέσεις που πραγματικά πρεσβεύει και να σταματήσει να κρύβει τις πραγματικές του απόψεις πίσω από την μονοκυριαρχία της επικαιρότητας από τα θέματα της οικονομίας. Να γνωρίζει ο Κύπριος πολίτης ποια πολιτική θα ακολουθήσει ο καθένας σε περίπτωση εκλογής του. Διότι εξελίξεις στο κυπριακό και νέες πρωτοβουλίες πιθανόν να υπάρξουν αμέσως μετά τις προεδρικές εκλογές. Και ο νέος Πρόεδρος θα πρέπει να πολιτευτεί με λογική και συνέπεια σε θέσεις αρχών και όχι με βάση επικίνδυνες θέσεις στις οποίες έχει εγκλωβιστεί στην προσπάθεια του να εκλεγεί.
Γράφει: Βαλεντίνος Πολυκάρπου
