Τα τελευταία χρόνια χιλιάδες (χι-λι-ά-δες) άνθρωποι έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο. Τους έφαγε η μαύρη θάλασσα. Στην αρχή σκεπτόμουν πως σαπιοκάραβα που τους μεταφέρουν δεν αντέχουν την θαλάσσια ταραχή.
Πρόσφατα έμαθα πως αυτή δεν είναι η μόνη αιτία. Κατεβαίνουν απ’ το πλοίο αιφνίδια οι υπάνθρωποι (τους λεν’ και δουλεμπόρους) μπαίνουν σε ταχύπλοο, διεμβολίζουν το καράβι, και εξαφανίζονται.
Αυτοί προς κάποια παραλία, και οι ταλαίπωροι πρόσφυγες, στο βυθό. Έκτοτε, τα τελευταία χρόνια δηλαδή, πληθαίνουν και παχαίνουν τα ψάρια της κλειστής μας θάλασσας. Αυτά που τρώμε! Το τραγικό είναι που δεν υπερβάλλω ποσώς.
Μόλις πριν δυο εβδομάδες διεμβόλισαν ένα τέτοιο καράβι με 370 επιβαίνοντες. Σώθηκαν πέντε-έξι πλάσματα. Μια μάνα πριν πνιγεί στο πέλαγος έδωσε το παιδί της τριών χρόνων σε μια νεαρή που κατάφερε να κρατά σωσίβιο. Βρέθηκαν ημιζώντανοι, ημιθανείς ύστερα από τέσσερεις μέρες. Διασώθηκαν από διερχόμενο πλοίο.
Αυτά. Αυτά. Αυτά γίνονται στην αυλή μας. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ σκεφτόμενος το μωρό που σώθηκε, τη νεαρή που το έσωσε και σώθηκε και η ιδία μαζί του, μα πιο πολύ σκεφτόμουνα τη μάνα την ώρα που παρέδιδε το παιδί της, πριν παραδώσει το πνεύμα στους βυθούς.
Δεν ξέρω αν πρέπει να βλαστημήσει κανείς, ή να προσευχηθεί.
Ξέρω όμως πως το θέμα είναι οι λύσεις. Η ανθρωπότητα δεν πάει καλά. Αρρώστησε. Ζούμε τα συμπτώματα της ανάγκης μεγάλων κρατών να επικυριαρχούν. Το βάζω έτσι γιατί αυτό δυστυχώς φαίνεται να είναι το γνώρισμα μεγάλων κρατών. Ανεξάρτητα από το τι πρεσβεύουν στα εσωτερικά τους. Τώρα κτυπούν λέει το Ισλαμικό Κράτος. Λες και η Σαουδική Αραβία είναι κάτι άλλο. Ή το Ιράν! Τόσο στη Σαουδική Αραβία όσο και στο Ιράν σφάζουν ημερησίως πολίτες τους! Ούτε καν για ψύλλου πήδημα. Για κάθε πήδημα. Και τους σφάζουν στις πλατείες για παραδειγματισμό. Κανένας δεν νοιάστηκε.
Κάτι άλλο θα τρέχει με το Ισλαμικό Κράτος. Άσε που κ’ αυτοί, πέρα από εγκληματίες μάλλον είναι και ανόητοι (πάνε μαζί αυτά τα δύο) για να δίνουν στη δημοσιότητα τα βίντεο με τους σφαγιασμούς. Αν είχαμε βίντεο με τους ημερησίους (καθημερινούς) σφαγιασμούς στα Ισλαμικά κράτη που ανέφερα, δεν ξέρω τι θα γινόταν. Κατά την άποψη μου αυτό που τρέχει είναι η αλλαγή των συνόρων για καλύτερη διεκπεραίωση. Οτιδήποτε και αν σημαίνει αυτό. Χάραξαν γραμμές συνόρων οι αποικιοκράτες πριν κάποιες δεκαετίες. Και τώρα άλλοι αποικιοκράτες έρχονται να επαναχαράξουν. Και φεύγουν οι άνθρωποι σαν ποτάμια προς αναζήτηση άλλης ζωής, και βρίσκουν το τέλος τους στο βυθό της Μεσογείου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να κάνει περισσότερα γι αυτό τον κόσμο, αν απεγκλωβιζόταν από οποιαδήποτε υπερδύναμη, και αν αυτοκαθοριζόταν ως ο χώρος του πραγματικού πολιτισμού και της ειρήνης.
Μαστιζόμενη όμως και η ίδια από αυτή την απίστευτου βάθους πολιτική και οικονομική κρίση, που δημιουργήθηκε εν πολλοίς από την ιδία τη δημιουργία και τη δομή του Ευρώ (για να μην προσθέσω εδώ ένα σωρό άλλες αιτίες) τι να σου κάμει, που τείνει πια να γίνεται αργά και σταθερά μια ψωροκώσταινα;
Τουλάχιστον ας μην μας πουλούσαν φούμαρα περί μητέρων που νοιάζονται, μαρτυρικών εδαφών και άλλες αισχρές ψευτιές. (Όταν επισκέπτονται την Κύπρο). Άλλαξα θέμα ναι.
Γράφει: Τάκης Χατζηγεωργίου
