Διάβασα με πολύ προσοχή την Έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το πρόβλημα μας.
Πέραν από όσα περιέχει, πολλά εκ των οποίων είναι ανήκουστα, απίστευτα και πλήρως εκτός πραγματικότητας (μα ποιος τον ενημερώνει, πόθεν λαβαίνει πληροφόρηση) υπάρχουν και μερικές πολύ σοβαρές επισημάνσεις που θα πρέπει να βάλουν όλους, κάθε πολίτη, αλλά πρωτίστως όλη την πολιτική ηγεσία σε βαθύ προβληματισμό. Μας λέει παραδείγματος χάριν, παιδιά τελειώσαμε, δεν υπάρχουν συνομιλίες επ’ άπειρον «Παρατηρώ σαφώς ότι η συνεχής στήριξη για έναν ορίζοντα ατελείωτης διαδικασίας χωρίς αποτέλεσμα βρίσκεται πίσω μας, όχι μπροστά μας».
Μας νοιάζει αυτό, ή μήπως θα το εκμεταλλευτούμε και αυτό με τον αιώνιο τρόπο μας, αφήστε τον δηλαδή να λέει, και εμείς είτε πάμε είτε δεν πάμε σε συνομιλίες καλά είμαστε και έτσι. Δεν είμαστε όμως καθόλου καλά. Που χάθηκε το δίκαιο μας, σε ποιους διαδρόμους της ιστορίας;
Χάθηκε, σε πολύ, μα πάρα πολύ μεγάλο βαθμό διότι ο χρόνος παρεμβαίνει στα γεγονότα. Ο χρόνος αλλάζει την εικόνα. Δυστυχώς. Πολλοί νομίζουν σήμερα, απ’ ότι φαίνεται και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών παρακαλώ, ότι οι Τουρκοκύπριοι πάντα κατοικούσαν στο βορρά και οι Ελληνοκύπριοι πάντα στο νότο και έχουν κάποιες διαφορές οι κακομαθημένοι και δεν κάθονται να τις λύσουν. Δυστυχώς ο χρόνος έτσι μετέτρεψε το κυπριακό. Και όχι βέβαια μόνον ο απρόσωπος χρόνος, αλλά και το τι εμείς πράξαμε ή παραλείψαμε καθ΄ όλο αυτό το διάστημα. Δεν είναι όμως της ώρας να ανατρέξω στο παρελθόν.
Αυτό που επείγει τώρα είναι να βρούμε άμεσα ποιος μπορεί να δει μερικές ώρες τον Γκουτιέρες και να του πει δυο αλήθειες. Να του ενσταλάξει στο νου την καθαρή εικόνα. Κουράσαμε, δεν αξιοποιήσαμε στιγμές και δυνατότητες, αλλά όχι και έτσι. Αλλά την ίδια ώρα κάποιος να πει στον Πρόεδρο πως η καμπάνα κτύπησε και ο πρώτος που θα έπρεπε να ξυπνήσει είναι ο πρώτος δημόσιος υπάλληλος. Άλλωστε όταν έβαζε υποψηφιότητα (και μάλλον γνώριζε και πως θα κέρδιζε) ήξερε πολύ καλά την κατάσταση.
Πάρα πολύ καλά την γνώριζε και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ήξερε ότι αναλάμβανε 44 χρόνια μετά, και ήξερε και τι σκεφτόταν ο Γενικός Γραμματέας. Ήξερε και την εικόνα του πολιτικού μας υλικού. Γιατί έβαλε υποψηφιότητα αν γνώριζε που θα πήγαιναν τα πράγματα; Εκτός και αν δεν μας πείραζε που θα πήγαιναν τα πράγματα. Σκληρές κουβέντες μα είναι σκληρή η εποχή. Και θα βαρύνει ακόμα περισσότερο.
Όμως αν με ενοχλούν σημεία της Έκθεσης με ενοχλούν σαν Κύπριο και όχι σαν συμπολιτευόμενο ή αντιπολιτευόμενο. Με ενοχλούν γιατί νομίζω έχω ακόμα την λογική να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα όπως είναι και όχι, γιατί με βολεύει το άλφα ή το βήτα. Μα είναι δυνατόν να αναφέρεται σε αντιδράσεις για την προσπάθεια των τοπικών τουρκοκυπριακών αρχών να ανοίξουν λέει παραλία στην Αμμόχωστο μόνο για Τουρκοκύπριους και Τούρκους; Και δεν προσθέτει τίποτε άλλο. Το καταγράφει. Ως να συμφωνεί ή ως να λέει «τι κάνετε και εσείς για μια παραλία». Άσε που δεν κάναμε και τίποτα.
Εγώ θέλω κυβέρνηση και αντιπολίτευση να του στείλουν κοινή, ναι κοινή επιστολή. Να λέμε καθαρά «κύριε Γενικέ καταλαβαίνουμε που φτάσαμε. Είμαστε έτοιμοι για λύση. Θέλουμε μόνο να αποφύγουμε το άλφα και το βήτα». Να το βρούμε το άλφα και το βήτα, να το συμφωνήσουμε, και να το στηρίξουμε. Αν δεν μπορεί να γίνει αυτό, αύριο δεν θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Θα υπάρχουν μόνο ηττημένοι.
Αποπειρώμαι όμως ώρα τώρα να πω, πως το πιο σημαντικό δεν είναι το τι εμπεριέχει η Έκθεση αλλά κυρίως το τι δεν περιέχει. Δεν υπάρχει πουθενά η λέξη «Τουρκία». Δεν περιέχει καμία, μα καμία αναφορά στη μορφή της λύσης. Δεν αναφέρεται πουθενά η φράση διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Ας μην χαρούν ιδιαίτερα όμως όσοι την εναντιώνονται, διότι, καμία αμφιβολία επί τούτου, δεν σκέφτεται για «ενιαία και ελεύθερη Κύπρο». Όπως ήταν και το όνειρο του Νίκου Κοτζιά για μια ενιαία και ελεύθερη Κύπρο, το οποίο και εξέφρασε ως τώρα πολλές φορές. Το ερώτημα όμως δεν είναι το όνειρο μας. Το ερώτημα είναι πάντα το πως.
Τέλος καταγράφω το γεγονός ότι καμία ανακοίνωση δεν εκδόθηκε για την έκθεση ούτε από το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, ούτε από το αντίστοιχο Ελληνικό. Από την τουρκική πλευρά το καταλαβαίνω. Η Έκθεση είναι σαφώς υπέρ των θέσεων τους. Από το Ελληνικό αρμόδιο Υπουργείο ίσως η απουσία σχολιασμού να οφείλεται στην αποχώρηση του κυρίου Κοτζιά.
Γράφει: Τάκης Χατζηγεωργίου
