Με την ανακάλυψη κοιτασμάτων αερίου και πιθανώς πετρελαίου, στην καρδιά της Ανατολικής Μεσογείου, η σημασία της περιοχής αυτής έχει αναβαθμιστεί σημαντικά και, εκτός από σταυροδρόμι τριών ηπείρων, φαίνεται ότι θα καταστεί ενεργειακός και εμπορικός κόμβος με τεράστια γεωστρατηγική γεωπολιτική και γεωοικονομική σημασία.
Η θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας ενισχύεται ουσιαστικά και το μεγάλο στοίχημα παραμένει η ορθολογιστική αξιοποίηση των δεδομένων με αποτελεσματικότητα, διαφάνεια και σύνεση.
Η Τουρκία για 42 τόσα χρόνια κατέχει το ένα τρίτο της πατρίδας μας και δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, μεθοδεύει τη δημιουργία γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και καθημερινά προκαλεί την Ελλάδα, αμφισβητεί δικαιώματα άλλων χωρών της περιοχής τόσο με τις επεκτατικές της βλέψεις όσο και με την ηγεμονική συμπεριφορά της. Ο ευρύτερος χώρος της Μέσης Ανατολής βρίσκεται σε κατάσταση αστάθειας που επιδεινώθηκε λόγω και των πρόσφατων εξεγέρσεων και αναταραχών σε διάφορες χώρες της περιοχής.
Τα δεδομένα αυτά δημιουργούν τεράστιους κινδύνους αλλά, ταυτόχρονα, και ευκαιρίες.
Επιβάλλεται να αξιολογήσουμε σωστά αυτές τις εξελίξεις και δεδομένα και να προχωρούμε μεθοδευμένα και με σύνεση για να αποφύγουμε τους κινδύνους και να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες, σφυρηλατώντας συνεργασίες και συμμαχίες σε διάφορα επίπεδα για την εξασφάλιση της ασφάλειας, της ειρήνης, της ευημερίας και της προόδου της περιοχής και πρώτιστα της πατρίδας μας.
Η ορθή εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόκειται για ένα θέμα ύψιστης σημασίας με τεράστιες οικονομικές, τεχνικές και γεωπολιτικές παραμέτρους. Ένα θέμα που απαιτεί εξειδικευμένη εμπειρογνωμοσύνη σε πολλά και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους επιστημονικά πεδία.
Το θέμα είναι εξόχως πολύπλοκο καθώς πέραν του γεγονότος ότι υπάρχουν πολλές πτυχές που θα πρέπει να εξεταστούν υπάρχει αλληλεξάρτηση, συνέργιες και περιορισμοί τόσο σε τεχνοοικονομικό όσο και σε γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό επίπεδο.
Το γεγονός αυτό επιβάλλει ότι θα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλοι μηχανισμοί για τον καθορισμό ενός οράματος για τα θέματα της ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης των υδρογονανθράκων που βρίσκονται εντός της ΑΟΖ της Κύπρου που θα υλοποιηθεί στη βάση μίας ολοκληρωμένης και επιστημονικά τεκμηριωμένης ενεργειακής στρατηγικής και πολιτικής. Μιας στρατηγικής που δεν θα βασίζεται και δεν επιτρέπεται να βασίζεται σε μονοσήμαντες λύσεις και επιλογές. Τα δεδομένα και οι συνθήκες αλλάζουν, είναι πολλές φορές αστάθμητα και μεταβάλλονται συνεχώς.
Η Τουρκία είναι ένας μεγάλος εν δυνάμει καταναλωτής, αλλά και μια χώρα που θέλει να καταστεί ενεργειακός κόμβος, είτε για το φυσικό αέριο από ανατολάς προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε ακόμη και από τη περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και τις χώρες του Κόλπου προς την Ευρώπη της οποίας οι ανάγκες ολοένα και θα αυξάνονται κατά τα επόμενα χρόνια. Είναι, ταυτόχρονα, και το έχει αποδείξει πάμπολλες φορές, ένας αναξιόπιστος συνεταίρος που προσδοκά να καταστεί ηγεμονική δύναμη σε όλη την περιοχή και αυτό την έφερε σε ρήξη με σχεδόν όλες της γειτονικές της χώρες και όχι μόνο.
Το δικό μας καθήκον ως χώρα είναι να διαφυλάξουμε τα δικά μας συμφέροντα και ενδιαφέροντα μέσα από τις συμμαχίες και συνεργασίες που εκ των πραγμάτων είναι απαραίτητο να γίνουν, ενισχύοντας την κρατική μας οντότητα, προωθώντας ταυτόχρονα την αξιοποίηση των δικών μας κοιτασμάτων το νωρίτερο δυνατό.
Είναι άμεση αναγκαιότητα μια ολοκληρωμένη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη και καλά μελετημένη προσέγγιση η οποία να λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους του θέματος η οποία θα επιτευχθεί με εμπειρογνωμοσύνη στα σύνθετα θέματα με συμμετοχικότητα και διαφάνεια στη διαμόρφωση της στρατηγικής μας, πάντοτε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
Οι πολίτες θα πρέπει να τηρούνται ενήμεροι, το απαιτούν και το δικαιούνται, μόνο έτσι θα δώσουν την αμέριστη υποστήριξη στην εθνική προσπάθεια.
Γράφει: Στέλιος Αχνιώτης
