Άστραψε και βρόντηξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τη βρωμιά στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
«Αυτό που θέλω να καταστήσω σαφές προς κάθε κατεύθυνση είναι ότι δεν πρόκειται να ανεχθούμε να συνεχίσουν κάποιοι, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό, αλλά με εγκληματικά στοιχεία, να αμαυρώνουν το όνομα, είτε του κυπριακού ποδοσφαίρου είτε ευρύτερα της χώρας», δήλωσε από το βήμα της κορυφαίας εκδήλωσης της Ένωσης Συντακτών Κύπρου για τους άριστους αθλητές της χρονιάς.
Είναι πολύ σοβαρές οι παραδοχές του Προέδρου ότι εγκληματικά στοιχεία νέμονται το κυπριακό ποδόσφαιρο. Κι όμως δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Αναστασιάδης έκανε (οργισμένες) δηλώσεις για τη βρωμιά που επικρατεί στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Και πριν πέντε χρόνια, συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 2015, σχολιάζοντας τα όσα κατάγγελλε ο διεθνής διαιτητής Μάριος Παναγή ο κ. Αναστασιάδης δήλωνε:
«Όλα αυτά (οι καταγγελίες) δεν μπορούν να μας αφήνουν αδιάφορους…. Απαιτούνται αυστηρότεροι μηχανισμοί ελέγχου όσων συνδέονται με το ποδόσφαιρο, π.χ. το στοίχημα, τα τηλεοπτικά δικαιώματα κλπ…. Πιστεύω ότι σύντομα θα είμαστε σε θέση να εξαγγείλουμε μέτρα. Θα ληφθούν μέτρα που θα καθιστούν αυστηρότερο τον έλεγχο στους διοικούντες την ΚΟΠ».
Πέρασαν έκτοτε πέντε χρόνια και δεν είδαμε τίποτα ουσιαστικό να γίνεται από μέρους της κυβέρνησης για την εξυγίανση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Οι καταγγελίες του Μάριου Παναγή όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν, αλλά και ο ίδιος φαγώθηκε από το κύκλωμα που ανεβοκατεβάζει διαιτητές.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική βούληση να ασχοληθεί σοβαρά με την εξυγίανση του ποδοσφαίρου. Δεν είναι μόνο η αδιαφορία και η αδράνεια που επέδειξε όλα αυτά τα χρόνια. Είναι και η όλη αντίδρασή της στην πρόσφατη αναστάτωση που προκλήθηκε με την έλευση νέων κόκκινων φακέλων από την ΟΥΕΦΑ και την απεργία των διαιτητών. Οι αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση, οι οποίες διαφημίστηκαν ως να είναι η λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν το ποδόσφαιρο, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό. Αυτές περιορίζονται μόνο στο θέμα της διαιτησίας και μάλιστα μ’ ένα επιφανειακό τρόπο. Ασφαλώς και η διαιτησία είναι ένα από τα σοβαρά προβλήματα, αλλά αυτά είναι πολύ περισσότερα.
Είναι επείγουσα η ανάγκη να παρθούν δραστικά μέτρα για εξυγίανση του ποδοσφαίρου. Κι αυτά θα πρέπει να αρχίζουν από τον έλεγχο της ΚΟΠ. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία αρνείται τον έλεγχο και ο ΚΟΑ δηλώνει αδυναμία να την ελέγξει με την πρόφαση ότι δεν έχει την εξουσία, αφού δεν της δίνει χορηγία. Παρά το γεγονός ότι αυτό το (τυπικό) εμπόδιο μπορεί να ξεπεραστεί με την αλλαγή της νομοθεσίας που διέπει τον ΚΟΑ, η κυβέρνηση καμία προθυμία δεν έδειξε για να προχωρήσει. Η ΚΟΠ διακινεί πολλά εκατομμύρια, κάνει συνεργασίες με τηλεοπτικά κανάλια, χορηγούς κλπ και ουσιαστικά είναι κράτος εν κράτει. Την ίδια ώρα γύρω από το ποδόσφαιρο αναπτύσσεται μια έντονη στοιχηματική δραστηριότητα, την οποία είναι ένα ερωτηματικό ποιος και πώς την ελέγχει και ποιοι είναι εμπλεκόμενοι σ’ αυτήν.
Συναφές είναι το ζήτημα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, στα οποία ναι μεν αναφέρθηκε ο Πρόεδρος πριν από πέντε χρόνια, αλλά τίποτα δεν έκανε ούτε αυτός ούτε η κυβέρνησή του κι ας δήλωνε θυμωμένος για την κατάσταση. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ και τα διαχειρίζεται η ηγεσία της ΚΟΠ. Ο Πρόεδρος της ΚΟΠ είναι ιδιοκτήτης εταιρείας για παραγωγή και μετάδοση αγώνων του κυπριακού πρωταθλήματος. Στις Εκθέσεις του των τελευταίων χρόνων για τη Cytavision ο Γενικός Ελεγκτής σημειώνει ως αντιδεοντολογικό και πηγή ενδεχόμενης διαπλοκής και σύγκρουσης συμφερόντων αυτό το γεγονός.
Τα δύο πιο πάνω θέματα, αυτό του ελέγχου της ΚΟΠ και της διαφάνειας στο θέμα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, ως ΑΚΕΛ τα εγείραμε πολλές φορές στη Βουλή με διάφορες ευκαιρίες. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Οι αρμόδιοι και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι κάθε φορά που τα εγείρουμε κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Ακολούθως, δια της σιωπής τα θέματα κλείνουν και το σαθρό στάτους κβο στο ποδόσφαιρο συνεχίζεται.
Αν ειλικρινά η κυβέρνηση θέλει να εξυγιάνει το ποδόσφαιρο -η αδράνεια και η απροθυμία της κυβέρνησης όλα αυτά τα χρόνια δεν μας επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι- μπορεί να ξεκινήσει από αυτά τα δύο που είναι συγκεκριμένα. Αλλιώς, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να αναζητεί άλλοθι για να συντηρεί με την αδράνειά της την κατάσταση μέχρι το επόμενο (ανέξοδο) ξέσπασμα του Προέδρου.
