Πριν από τέσσερα χρόνια, με αφορμή ένα άλλο συμβάν προειδοποιούσαμε για την απροσδιόριστα επικίνδυνη συγκάλυψη που απολαμβάνει στη χώρα μας ο νέο-φασισμός.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, διαισθανόμενη ότι βρισκόμαστε σε ένα προχωρημένο και ακόμη πιο επικίνδυνο στάδιο πολιτικής πλέον αναβάθμισης των πιο σκοτεινών ιδεολογημάτων που γέννησε- αλλά και καταδίκασε- η ανθρώπινη ιστορία, δεν μπορώ παρά να επαναλάβω όσα μας προβληματίζουν και μας ανησυχούν. Τα οποία δυστυχώς απευθύνονται αποκλειστικά στη σημερινή ηγεσία του κράτους μας, σε αυτούς που επαναλαμβανόμενα παρέχουν άλλοθι στην αναβίωση του ρατσισμού, του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας. Σε αυτούς που κατά τα άλλα, διακηρύττουν ότι τους ενδιαφέρει το μέλλον των παιδιών μας κι ότι εργάζονται για την επανένωση όχι μόνο του γεωγραφικού χώρου αλλά και του λαού μας ανεξαρτήτως εθνοτικής προέλευσης, γλώσσας ή θρησκείας: στον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού αλλά και στον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή και των Σωμάτων Ασφαλείας για τη δολοφονία Λαμπράκη στην Ελλάδα του 1963 για την «ανοχή» που επέδειξαν στους ανεξέλεγκτους παρακρατικούς μηχανισμούς, δεν παραγράφηκαν απλά και μόνο επειδή ο Καραμανλής αναρωτήθηκε «Ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». Όπως δεν παραγράφονται οι ευθύνες της Χούντας και των νοσταλγών της. Και βέβαια οι ευθύνες εδώ στην Κύπρο, όλων όσοι ανέχτηκαν και εξέθρεψαν το μίσος ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, όσων εμπλέκονται σε δολοφονίες, όσων ανέτρεψαν τη Δημοκρατία με το πραξικόπημα του ’74 για να βλέπουμε σήμερα στον Πενταδάκτυλο την τουρκική σημαία, όσων δυσκολεύονται ακόμη να δουν την Κύπρο ως κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Είχα γράψει τότε, ότι «οι δηλώσεις, η ανασκευή ανακοινώσεων και η δημόσια συγκάλυψη του αντιανθρώπινου φαινομένου του ρατσισμού… με προσβάλλουν ως άνθρωπο». Τότε, και σήμερα τα επαναφέρω, είχα δανειστεί μερικά λόγια του Μάνου Χατζιδάκι, που κατά καιρούς χρησιμοποίησαν κι άλλοι για να στηλιτεύσουν την ανθρώπινη κατρακύλα μας. Για να θυμίσουν στην κοινωνία τα πάνδεινα που υπέστη η ανθρωπότητα, το θάνατο, τις γενοκτονίες και την απόλυτη εξαθλίωση στο όνομα του ναζισμού, του φασισμού, του σοβινισμού και του ρατσισμού. Πιο συγκεκριμένα, το 1993, ο Χατζιδάκις έλεγε:
«Ο Νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση – εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του».
Για να καταλήξω ότι είχε απόλυτο δίκιο. Γιατί, όταν οι άνθρωποι που μπαίνουν μπροστά και τοποθετούνται δημόσια, διαδραματίζοντας το ρόλο του αμαξηλάτη στην όποια έκφανση της κοινωνικής ζωής, δηλώνουν επανειλημμένα την ανοχή τους σε τέτοια φαινόμενα, αυτό είναι άκρως επικίνδυνο. Γιατί τότε το «τέρας» της αντιανθρώπινης συμπεριφοράς αρχίζουμε να το συνηθίζουμε. Κι «όταν συνηθίζεις το τέρας» όπως έλεγε ο Χατζιδάκις, «αρχίζεις να του μοιάζεις». Όταν λοιπόν η πολιτεία και ειδικότερα οι θεματοφύλακές της όχι μόνο δεν ανησυχούν ή σιωπούν μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, αλλά πολύ χειρότερα τα υιοθετούν, γεννιέται το ερώτημα: Μήπως έχουμε πράγματι αρχίσει να του μοιάζουμε; Μήπως δεν σας ενοχλεί αν του μοιάσετε;
Και κάτι τελευταίο. Κύριε Υπουργέ Παιδείας και κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, επαναλαμβάνουμε ότι η αλήθεια που φέρνει μαζί του ο άνθρωπος περιγράφεται μέσα από το παιχνίδι των μικρών παιδιών που σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες, όπως και η δική μας, δεν χωρίζουν τους φίλους τους σε χρώματα, θρησκείες, εθνοτική προέλευση ή κατηγορίες. Δοκιμάστε κύριε Υπουργέ να εξηγήσετε στα παιδιά σας γιατί δηλώσατε ότι «οι αξίες και αρχές [του ΕΛΑΜ]… είναι και δικές μας αξίες και δικές μας αρχές». Ξαναλέω: «Δεν θα τα καταφέρετε, παρά μόνο αν δηλητηριάσετε πρώτα την αλήθεια τους»!
Γράφει: Σταύρη Καλοψιδιώτου
