Πίσω από τις επικεφαλίδες της «αποκεντρωμένης». Της Σταύρης Καλοψιδιώτου

«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη… παράνομη εισβολή, κατοχή, αγώνες και διεκδικήσεις, σχέδια λύσης, κυπριακής ιδιοκτησίας διαπραγματεύσεις και σημαντικές συγκλίσεις, διασκέψεις στην Ελβετία με υιοθέτηση για πρώτη φορά από τη διεθνή κοινότητα της Ε/Κ απαίτησης για τερματισμό της Συνθήκης Εγγύησης και των όποιων επεμβατικών δικαιωμάτων, μα προτού δοκιμάσουμε καταληκτικά τις προθέσεις της Τουρκίας θυμηθήκαμε τον Καβάφη: και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους; Κάπως έτσι, το τελευταίο μίλι για να δοκιμαστεί καταληκτικά η προοπτική της επανένωσης της πατρίδας και του λαού μας ξανάγινε απόσταση μιλίων, και δυστυχώς ούτε αυτοί έζησαν καλά ούτε εμείς καλύτερα».

Μια πικρή ιστορία, ένα κατηγορώ, ένα κακό παραμύθι που θα περιγράφει την πορεία προς τη διχοτόμηση για να τη μαθαίνουν και να αντλούν διδάγματα οι επόμενες γενιές θα γίνει το παρόν. Ή καλύτερα, κινδυνεύει να γίνει το παρόν. Αν λοιπόν μετρηθούμε ειλικρινά με την πραγματικότητα, αν αναλογιστούμε σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα το Κυπριακό, ίσως ακόμη να μπορούμε να γράψουμε μια καλή ιστορία, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χωρίς «μητέρες πατρίδες», χωρίς επεμβατικά δικαιώματα τρίτων και χωρίς σύνορα 180 χ.μ. με την Τουρκία εντός της Κύπρου.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ μας ζητά να διαπραγματευτούμε από εκεί που μείναμε με τις συγκλίσεις, στη βάση των έξι σημείων του Πλαισίου Γκουτέρες με πακετοποιημένη διαπραγμάτευση όπως και στο Κραν Μοντανά. Ο κ. Αναστασιάδης- όψιμα- ζητά να ξανανοίξουμε συμφωνημένες συγκλίσεις (αποκέντρωση αρμοδιοτήτων της κεντρικής κυβέρνησης)· που ως τέτοιες ο ΓΓ του ΟΗΕ σωστά δεν τις ενέταξε στο Πλαίσιο των βασικών εκκρεμούντων ζητημάτων. Μήπως ο Πρόεδρος δεν καταλαβαίνει ότι στο σημείο που βρίσκεται το Κυπριακό, τέτοιες παλινδρομήσεις οδηγούν σε ένα νέα κύκλο συζητήσεων κι όχι στη σύντομη επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με προοπτική κατάληξης σε στρατηγική συναντίληψη όπως εισηγείται ο ΓΓ του ΟΗΕ;

Βέβαια, η λογική τέτοιες στιγμές καθίσταται γεννήτωρ και πολλών άλλων αποριών…

• – Γιατί κ. Πρόεδρε αυξήσατε τις αρμοδιότητες που κληροδότησε η διαπραγμάτευση Χριστόφια- Ταλάτ κατά ένα τρίτο, όταν μας λέτε ότι από το 2010 είχατε καταθέσει έγγραφο για την γενικότερη ιδέα της «αποκεντρωμένης» ομοσπονδίας; Γιατί το θυμηθήκατε μετά από έξι χρόνια δικής σας διαπραγμάτευσης;
• – Γιατί ουδέποτε προσδιορίσατε ποιες αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης εισηγείστε να αφαιρεθούν; Γιατί όταν το 2012 εντός του Εθνικού Συμβουλίου ερωτηθήκατε από τον τότε Πρόεδρο Χριστόφια ποιες είναι αυτές, αρνηθήκατε να απαντήσετε, όπως ούτε σήμερα απαντάτε; Για να μπορέσουμε να κρίνουμε αν με όσα σκέφτεστε θα συνεχίσει να διασφαλίζεται ή όχι το ένα κράτος, με μία και μόνη κυριαρχία, με μία και μόνη διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια, αλλά και για να κριθεί η πολιτική σας;
• – Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τη θέση ότι η δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα και το κατάλοιπο εξουσίας να πηγαίνει στις συνιστώσες πολιτείες είναι ένα μοντέλο ομοσπονδίας εξ’ ορισμού αποκεντρωμένο; Εμείς λέμε πως είναι, αλλά θα θέλαμε να γνωρίζουμε μέχρι που φτάνει  και η δική σας άποψη περί αποκέντρωσης για να κρίνουμε αν αυτή συμβαδίζει ή όχι με την ιδέα της ομοσπονδίας.
• – Πως εξηγείτε το γεγονός ότι και σε αυτή την ίδια την ΕΕ η αρχή της επικουρικότητας που κατά καιρούς επικαλείστε για να τεκμηριώσετε τη θέση σας υποχωρεί μπροστά στη σύγχρονη τάση της συγκεντροποίησης των αρμοδιοτήτων της Ένωσης; Που εδραιώνεται για να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι στόχοι της ΕΕ που εσείς υπηρετείτε;    

Ύποπτη η σιωπή σας κ. Πρόεδρε… ύποπτη η σιωπή πίσω από τις επικεφαλίδες της «αποκεντρωμένης». Και μια τελευταία υπογράμμιση για την σκόπιμη σύγχυση που δημιουργεί η διασύνδεση, όπως αυτή γίνεται, των συμφωνημένων αρμοδιοτήτων της κεντρικής κυβέρνησης με την εκκρεμότητα που υπάρχει σε σχέση με την αποτελεσματική συμμετοχή σε δευτερεύοντα όργανα:  Ο ΓΓ του ΟΗΕ υιοθετεί στο Πλαίσιο τη δική μας θέση για τη θετική ψήφο των Τουρκοκυπρίων, δηλαδή όχι θετική ψήφο σε όλα τα δευτερεύοντα όργανα. Ο ΓΓ του ΟΗΕ λοιπόν, μας δίνει τη σκυτάλη. Αν δεν θέλουμε να την πάρουμε, προφανώς θα συνεχίσουμε να ανοίγουμε ζητήματα μέχρι πρότινος κλειστά… ταυτόχρονα όμως κ. Πρόεδρε θα συνεχίσει να ανοίγει και η κερκόπορτα στη διχοτόμηση, να γράφεται για τον τόπο μας η οδυνηρή ιστορία όπου «ούτε αυτοί έζησαν καλά ούτε εμείς καλύτερα». Χρεωμένη σε όλους όσοι απέτυχαν να περιφρουρήσουν τα πραγματικά δίκαια του λαού και της πατρίδας μας. Του ενός λαού και της μίας πατρίδας… 

Γράφει: Σταύρη Καλοψιδιώτου