Σκέψεις για εκλογικό αποτέλεσμα στην Τουρκία. Του Σώτου Κτωρή

 

Η εκλογική επιτυχία του ΑΚΡ εδράστηκε στους εξής παράγοντες.

1. Η υιοθέτηση μιας εθνικιστικής προέγγισης στο Κουρδικό λειτούργησε ως μηχανισμός αποδυνάμωσης του εθνικιστικού κόμματος του Μπαχτσελί. Ο Μπαχτσελί θεωρήθηκε, επιπλέον, ο υπαίτιος για την αδυναμία συγκρότησης κυβέρνησης συνασπισμού στις διαβουλεύσεις που ακολούθησαν τις εκλογές της 7ης Ιουνίου. 

2. Η επάνοδος της νοτιοανατολικής Τουρκίας σε συνθήκες απόλυτης αστάθειας ενίσχυσε τα αντανακλαστικά της ασφάλειας μερίδας συντηρητικών κούρδων οι οποίοι επανήλθαν στο ΑΚΡ. Ο Ντεμιρτάς απέτυχε, επίσης, να αποστασιοποιηθεί από την βία του ΠΚΚ, με αποτέλεσμα να απολέσει την φιλελεύθερη και αριστερή ψήφο που εξασφάλισε τον Ιούνιο.  

3. Οι Τούρκοι ψήφισαν πολιτική σταθερότητα. Το ΑΚΡ κατάφερε να πείσει πως η εντεινόμενη πολιτική αστάθεια στην χώρα υπήρξε αποτέλεσμα της αδυναμίας συγκρότησης αυτοδύναμης κυβέρνησης μετά τις τελευταίες εκλογές.Το τρομοκρατικό κτύπημα στην Άγκυρα υποβοήθησε αυτή την στρατηγική.  

4. Η μαζικότερη προσέλευση λειτούργησε υπέρ του ΑΚΡ. Η Τουρκία παραμένει μια χώρα όπου η πλειοψηφία των πολιτών κινούνται στον συντηρητικό θρησκευόμενο χώρο. Η αίσθηση πως μια νέα ήττα του ΑΚΡ θα έθετε σε απειλή τα κεκτημένα των τελευταίων 13 χρόνων (στο πολιτισμικό επίπεδο κυρίως) συνέβαλε στην κινητοποίηση της εκλογικής βάσης του ΑΚΡ. 

5. Το ΑΚΡ αξιοποίησε πλήρως την ευρωπαική αδημονία για διαχείριση της προσφυγικής κρίσης αναδεικνύοντας κατά τρόπο εμφαντικό την γεωπολιτική χρησιμότητα της Τουρκίας για την ΕΕ. Η συνάντηση της Μέρκελ, 10 μέρες πριν τις εκλογές, ενίσχυσε το προφίλ του Ερτογάν ως ενός στιβαρού ηγέτη, εντός της χώρας αλλά και ανάμεσα στους τούρκους αποδήμους (και ψηφοφόρους), ιδιαίτερα στη Γερμανία.

Γράφει:  Σώτος Κτωρής