Έχει καταστεί πλέον ξεκάθαρο ότι η διεκδίκηση της ψήφου των πολιτών απαιτεί σοβαρότητα, συνέπεια στον πολιτικό λόγο, νηφάλια κρίση και πάνω από όλα αξιοπιστία.
Προσωπικά, έχω παρει συνειδητά την απόφαση για την κάθοδο μου στις Βουλευτικές Εκλογές του Μαΐου, με πλήρη συναίσθηση των προκλήσεων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα.
Ως στέλεχος του Υπουργείου Οικονομικών, δούλεψα στο στενό Οικονομικό Επιτελείο του Υπουργού Οικονομικών, το οποίο διαχειρίστηκε με επιτυχία την έξοδο μας από το Μνημόνιο. Δεν θεώρησα ποτέ ότι το Μνημόνιο ήταν μια κατάρα, ούτε βεβαίως και ευλογία. Το Μνημόνιο ήταν μια αναγκαιότητα για να μπορέσει η οικονομία μας, πρωτίστως, να επιβιώσει και να σταθεροποιηθεί. Εφαρμόσαμε μια συμφωνία, η οποία ουσιαστικά περιελάμβανε μεταρρυθμίσεις, που θα έπρεπε εδώ και χρόνια εμείς οι ίδιοι να προωθούσαμε, και οι οποίες στόχευαν προς όφελος, όχι μερικών ομάδων, αλλά του συνόλου των πολιτών.
Πιστεύω σε αυτή τη νηφάλια οικονομική διαχείριση που μας οδήγησε από την ύφεση του -5.7% το 2013, στη σταθερότητα και στην ανάπτυξη του 1.6% το 2015. Στη συνέχιση της συνετής δημοσιονομικής πολιτικής που μας οδήγησε από την πολιτική των ελλειμμάτων, στη δημιουργία πρωτογενών δημοσιονομικών πλεονασμάτων ύψους 2.5% του ΑΕΠ μέσα σε μόλις 2 χρόνια. Στην ορθολογιστική διαχείριση του δημόσιου χρέους που μας οδηγεί στη μείωση του χρέους σε βιώσιμο επίπεδο κάτω από το 100% του ΑΕΠ σε λίγο καιρό.
Πιστεύω στην ανάγκη συνέχισης της σταθεροποίησης του τραπεζικού μας συστήματος. Η Κυβέρνηση και η Βουλή έχουν δώσει τα εργαλεία στις τράπεζες για να αντιμετωπίσουν το θέμα των ΜΕΔ. Είναι καιρός να ασκηθεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση στους μεγαλοοφειλέτες, αλλά και να δοθούν ανάσες εκεί που πρέπει, μακριά από οποιεσδήποτε πολιτικές παρεμβάσεις. Πιστεύω ότι πρέπει να επιδείξουμε ακόμη μεγαλύτερη πολιτική βούληση για τη συνέχιση της μεταρρυθμιστικής μας πορείας σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας μας, όπως η αποκρατικοποίηση των τηλεπικοινωνιών μας, η εκ βάθρων μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα μας, η εφαρμογή του γενικού συστήματος υγείας και η ουσιαστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Πιστεύω στην ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, στην προώθηση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας. Μόνο μέσα από την προσέλκυση ξένων επενδύσεων σε τομείς όπου η Κύπρος έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, μπορεί να αντιμετωπιστεί στη ρίζα της η ανεργία, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους.
Μα πάνω από όλα, θεωρώ ως ύψιστη προτεραιότητα, τη διατήρηση της αξιοπιστίας της οικονομίας μας, η οποία αποτελεί τον πιο σημαντικό παράγοντα που μας οδήγησε στην έξοδο μας στις διεθνείς αγορές, και μας δίνει τη δυνατότητα να χρηματοδοτούμε πλέον εμείς οι ίδιοι τις ανάγκες μας, χωρίς μνημονιακές υποχρεώσεις και προαπαιτούμενα.
Είναι βεβαίως ξεκάθαρο πως έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε. Και για αυτό το λόγο πρέπει να μείνουμε μακριά από τον λαϊκισμό και τα προεκλογικά πυροτεχνήματα για ψηφοθηρικούς λόγους. Αυτό που έγινε στην τελευταία ολομέλεια της Βουλής είναι ένα πισωγύρισμα σε ότι έχουμε κτίσει μέχρι σήμερα, και δεν τιμά κανένα. Το βήμα της Βουλής πρέπει να χρησιμοποιείται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα για να εξυπηρετείται το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπου και του συνόλου, και όχι για να εξυπηρετούνται προσωπικές ατζέντες.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένη πως αυτός ο τόπος έχει προοπτική! Έχει το πιο μορφωμένο και εργατικό ανθρώπινο δυναμικό. Έχει δυνατούς τομείς στην οικονομία, όπως οι υπηρεσίες, ο τουρισμός, η ναυτιλία, ο ενεργιακός μας τομέας. Έχει πολίτες που πιστεύουν στην αλλαγή νοοτροπίας και στην απαλλαγή από αναχρονιστικές πρακτικές του παρελθόντος. Και πιστεύω ότι αυτός ο τόπος έχει τη μεγαλύτερη προοπτική, εάν καταφέρουμε να τον επανενώσουμε, μέσα από μια βιώσιμη και λειτουργική λύση.
Για τους πιο πάνω λόγους, ευελπιστώ πως όλοι μαζί, θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε αυτή την πορεία σταθερής προοπτικής για την Κύπρο μας, που δημιούργησε η συνετή διαχείριση της Κυβέρνησης Αναστασιάδη και η σοβαρή και υπεύθυνη στάση του Δημοκρατικού Συναγερμού, τα τελευταία τρία χρόνια.
Γράφει: Σάβια Όρφανίδου
