Πριν από λίγες ημέρες, στις 22 Μαΐου στις 10.40 π.μ., Ελληνοκύπριος εκπαιδευτικός μαζί με τους μαθητές του πέρασε το ελληνοκυπριακό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας, προσπέρασε τους Οηέδες του Λήδρα Πάλας στα αριστερά του και το Σπίτι Συνεργασίας στα δεξιά του.
Προχώρησε μαζί με τα παιδιά και στάθηκε περίπου στα 100 μέτρα απέναντι από το Τουρκοκυπριακό οδόφραγμα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο εκπαιδευτικός συζήτησε με τα παιδιά και στη συνέχεια μερικά από αυτά έριξαν πέτρες προς την κατεύθυνση του ΤΚ φυλακίου. Επειδή η περιοχή ελέγχεται από κάμερες, το περιστατικό που αναφέρω είναι βιντεοσκοπημένο, και συνεπώς επιβεβαιώνεται.
Δεν θέλω (και δεν είναι δουλειά μου) να προσωποποιήσω τις πιθανές ευθύνες. Θεωρώ όμως σημαντικό κι αναγκαίο να κοιτάξουμε το ζήτημα υπό πολιτική και παιδαγωγική σκοπιά. Να μην το «κουκουλώσουμε». Γιατί ενώ είναι προφανώς μεμονωμένο, στην ουσία του δεν είναι «ακραίο», αλλά εκφράζει, ριζοσπαστικά μεν, χαρακτηριστικά δε, την κουλτούρα και τις αντιφάσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε σχέση με το Κυπριακό.
Το εν λόγω περιστατικό εννοείται ότι πήρε δημοσιότητα και σχολιάστηκε στα κατεχόμενα, ευτυχώς, εξ όσων γνωρίζω, χωρίς υπερβολές και δημαγωγία. Ας προσπαθήσουμε να δούμε το θέμα κι εμείς ψύχραιμα, χωρίς κορώνες. Σε πρώτo επίπεδο, η πράξη ήταν, επιεικώς μιλώντας, απερίσκεπτη. Θέλω να σκεφτείτε τι θα συνέβαινε εάν απέναντι βρισκόταν ένας θερμοκέφαλος ΤΚ και ανταπέδιδε με ανάλογο ή χειρότερο τρόπο. Πάντως, κανείς εκπαιδευτικός λειτουργός δεν μπορεί να διακινδυνεύει την ασφάλεια των παιδιών που έχει υπό την ευθύνη του ή να τα χρησιμοποιεί ως μέσα για την εκ μέρους του «ακτιβιστική δράση».
Η Κυπριακή Δημοκρατία, δια μέσου του Υπουργείου Παιδείας έχει υπογράψει τη Σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης για αμοιβαία κατανόηση, καλλιέργεια της εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών, θετική αλληλεπίδραση, ανοχή της διαφορετικής οπτικής και ερμηνείας, εξάλειψη των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων, κριτική σκέψη, διαπολιτισμική προσέγγιση στην ερμηνεία των γεγονότων. Δεν έχει υπογράψει και σίγουρα δεν έχει ως στόχο την προώθηση ή έστω την ανοχή εθνοτικού μίσους. Εάν οποιοσδήποτε δημόσιος λειτουργός νιώθει ότι διαφωνεί κάθετα με τις πολιτικές της επίσημης Κυπριακής Πολιτείας μπορεί το απόγευμα ως ελεύθερος πολίτης να διατρανώνει με τους νόμιμους τρόπους την πολιτική ανυπακοή του ως προς στόχους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δημοκρατία έχουμε. Όποιος θεωρεί ότι επιλύει προβλήματα ρίχνοντας πέτρες στους απέναντι ας κάνει ένα βήμα μπροστά. Υπάρχει αντίλογος που δεν φοβάται να διεκδικήσει ένα άλλο όραμα για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Ειρηνικό, με κύρια χαρακτηριστικά τη μετριοπάθεια και τον διάλογο. Δεν είμαστε Μέση Ανατολή, ούτε θα γίνουμε (ξανά), ακόμη κι αν υπάρχουν κάποιοι που φαίνεται να νοσταλγούν παρελθούσες καταστάσεις.
Ας ξεκαθαρίσουμε ακόμα κάτι. Ο τόπος αυτός έχει υποφέρει πολύ από την εθνοκαπηλεία. Εθνοκαπηλεία που πρώτα από όλα κάνει κακό στην πατρίδα μας (που υποτίθεται πως υπερασπίζεται), είτε κουκουλώνοντας τα προβλήματα είτε παραπλανώντας και απομακρύνοντάς μας από τις λύσεις.
Ως πολίτης νιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από τους ΤΚ που έμαθαν το γεγονός. Τους διαβεβαιώνω ότι οι εικόνες που είδαν εκείνο το πρωί δεν εκπροσωπούν, ούτε εκφράζουν την συντριπτική πλειονότητα των ΕΚ, ανεξαρτήτως των όποιων πολιτικών τους θέσεων στο Κυπριακό. Τους διαβεβαιώνω επίσης ότι είμαστε πολλοί και θα γίνουμε περισσότεροι όσοι παλεύουμε για μια νέα γενιά ικανή για κριτικό αναστοχασμό πάνω σε πάσης φύσεως βεβαιότητες, ικανή να επιλύει προβλήματα και να προχωρά μπροστά στην Κύπρο του 21ου αιώνα.
Είναι πολύ σημαντικό, ανάμεσα σε όλες τις άλλες Επιτροπές που συγκροτούνται, να συγκροτηθεί άμεσα μια Επιτροπή Διαχείρισης Κρίσεων για να αντιμετωπίζονται ανάλογα περιστατικά (π.χ. μια προβοκάτσια από χούλιγκαν/χρυσαυγίτες/γκρίζους λύκους) τόσο σε επίπεδο επικοινωνίας, όσο και σε αυτό ενός πρώτου συντονισμού μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
Γράφει: Ρένα Χόπλαρου
