Home Ράνια Γεωργίου «Δεν είμαι ομοφοβικός, αλλά…». Ή μήπως είσαι τελικά; Της Ράνιας Γεωργίου

«Δεν είμαι ομοφοβικός, αλλά…». Ή μήπως είσαι τελικά; Της Ράνιας Γεωργίου

Στις 2 Ιουνίου, τα μέλη της διαχείρισης της Ομάδας Πρωτοβουλίας για την Προάσπιση του Δημόσιου Σχολείου, αποφάσισαν ομόφωνα να βάλουν την πολύχρωμη σημαία του Pride στο προφίλ της διαδικτυακής αυτής ομάδας με την ευκαιρία του μήνα υπερηφάνειας αφού ο Ιούνης είναι ανά το παγκόσμιο αφιερωμένος στις διεκδικήσεις των ΛΟΑΤΚΙ συνανθρώπων μας.

 


Στόχος του μήνα ευαισθητοποίησης είναι η εξάλειψη των εις βάρος τους διακρίσεων τόσο ως προς τη ρατσιστική αντιμετώπισή τους από άλλα άτομα ή ομάδες ατόμων όσο και από την πολιτεία σε θεσμικό επίπεδο αφού αρνείται να κατοχυρώσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους με συγκεκριμένες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις.

Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών, ήταν η μόνη παράταξη που ως οργανωμένο σύνολο, επίσημα τοποθετήθηκε υποστηρικτικά προς τις διεκδικήσεις των ΛΟΑΤΚΙ συνανθρώπων μας προωθώντας και αίτημα προς την ΠΟΕΔ για να ανέβει στο κτίριό της η πολύχρωμη σημαία που συμβολίζει τη συμπερίληψη και τον σεβασμό στην πολυμορφία. Την ανακοίνωσή της μπορείτε να τη βρείτε σε αυτό το λινκ:  

Μέχρι την στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, καμία απάντηση στο αίτημα της Προοδευτικής από πλευράς ΠΟΕΔ την στιγμή που κτίρια κρατικών, ευρωπαϊκών και διεθνών θεσμών ανά το παγκόσμιο σηκώνουν ή φωτίζουν με υπερηφάνεια τη σημαία αυτή για να δηλώσουν έστω και συμβολικά την πρόθεσή τους για καταπολέμηση της ομοφοβίας, της τρανσφοβίας και κάθε μορφής ρατσισμού.

Αυτό που προκάλεσε όμως τη μεγαλύτερη απογοήτευση είναι οι αντιδράσεις μερίδας μελών της διαδικτυακής Ομάδας Πρωτοβουλίας για την Προάσπιση του Δημόσιου Σχολείου κάτω από μια ανάρτησή μου στην οποία εξηγούσα τους λόγους για τους οποίους βάλαμε την πολύχρωμη σημαία στην ομάδας μας θέλοντας να περάσουμε το μήνυμα πως δίνουμε βήμα, στήριξη και ορατότητα στους ΛΟΑΤΚΙ συνανθρώπους μας. Την ανάρτησή μου μπορείτε να τη διαβάσετε στον σύνδεσμο και στο screenshot: 

raniashot1.jpg

Κάτω από την ανάρτησή μου, ένας ομοφοβικός ξερατός από μίσος, αντιεπιστημονική προκατάληψη, φόβο, οργή και αποστροφή. Ευτυχώς τα σχόλια αυτά δεν προέρχονταν από εκπαιδευτικούς χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί που σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Εννοείται ότι τα πιο κάτω σχόλια διαγράφηκαν και τα μέλη μπλοκαρίστηκαν από την ομάδα αφού στους κανόνες λειτουργίας της απαγορεύεται κάθε σχόλιο που προωθεί το μίσος και τον ρατσισμό.

raniashot2.jpg

Όχι λοιπόν. Η αηδία σας μπροστά στη θέα μιας πολύχρωμης σημαίας που συμβολίζει την πολυμορφία και τη συμπερίληψη δεν είναι αποδεκτή. Αν η όψη μιας σημαίας πολύχρωμης πυροδοτεί τέτοιες αντιδράσεις και μάλιστα δημόσιες δεν θα ήθελα να φανταστώ τι θα λέγατε ή πώς θα αντιμετωπίζατε ένα παιδί ή ενήλικα που ντύνεται διαφορετικά, που συμπεριφέρεται διαφορετικά, που σκέφτεται διαφορετικά, που είναι οτιδήποτε άλλο από αυτό που εσείς θεωρείτε «φυσιολογικό».

Η ρητορική μίσους, οι αντιεπιστημονικές σας απόψεις, ο οχετός ρατσισμού σας και τα «ναι μεν αλλά» δεν είναι άλλη άποψη.

Γιατί οι ΛΟΑΤΚΙ συνάνθρωποί μας δικαιούνται, μετά από αιώνες καταπίεσης, μετά από δεκαετίες αποκλεισμού τους, μετά από χρόνια στοχοποίησής τους να δηλώνουν περήφανοι για την ταυτότητά τους.

Γιατί ο κόσμος μας ποτέ δεν άλλαξε προς το καλύτερο με το μίσος, τους αποκλεισμούς και τις προκαταλήψεις.

Μέχρι να αισθανθεί λοιπόν συναισθηματική και σωματική ασφάλεια στο σχολείο, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας και σε κάθε κοινωνικό πλαίσιο και το τελευταίο παιδί, έφηβος ή ενήλικας με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό θα υψώνουμε τη σημαία περήφανα και αλληλέγγυα.

Μέχρι τότε, χωνέψτε το. Η αγάπη, η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση πάντα θα βρίσκουν τρόπους να ρίχνουν φως στα σκοτάδια σας. Πάντα όμως.