Home Ράνια Γεωργίου Γιατί κατεβαίνουν οι εκπαιδευτικοί σε πορεία διαμαρτυρίας; Της Ράνιας Γεωργίου

Γιατί κατεβαίνουν οι εκπαιδευτικοί σε πορεία διαμαρτυρίας; Της Ράνιας Γεωργίου

Διαχρονικό μας όραμα είναι ένα ανθρώπινο, δημοκρατικό, συμπεριληπτικό και ποιοτικό δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά.


 

Ένα σχολείο που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα παιδιών, γονέων κι εκπαιδευτικών, προωθώντας πανανθρώπινες αξίες σεβασμού και αλληλεγγύης. Ένα σχολείο που προάγει την υγεία σε όλες τις μορφές της και δίνει έμφαση τόσο στη κοινωνικοσυναισθηματική διάσταση όσο και στη γνωστική/ακαδημαϊκή πρόοδο, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητές του κάθε παιδιού ξεχωριστά. Ένα σχολείο που δίνει έμφαση στις δεξιότητες μάθησης και μορφώνει πολύπλευρα τα παιδιά μέσα από τις θετικές αλλά και τις ανθρωπιστικές επιστήμες (θεατρική και μουσική αγωγή, τέχνες κ.α.)

Γι’ αυτό απαιτούμε ΠΟΙΟΤΙΚΗ αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας στη βάση παιδαγωγικών και επιστημονικών κριτηρίων. Μοναδική μας προτεραιότητα είναι το καλώς νοούμενο συμφέρον των παιδιών, όπως αυτό απορρέει τόσο από τις διεθνείς συμβάσεις που επικύρωσε η Κυπριακή Δημοκρατία (όπως τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού) όσο και από τις συστάσεις Διεθνών Οργανισμών και Ευρωπαϊκών Θεσμών.

Για να κάνουμε πράξη το όραμά μας διεκδικούμε από το κράτος:

  • 1) Ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης ανεπιθύμητων συμπεριφορών  και παραβατικότητας με ουσιαστική και έμπρακτη στήριξη παιδιών, γονέων και εκπαιδευτικών (αυτό που έχουμε μέχρι στιγμής δεν λειτουργεί σωστά ούτε υποβοηθά έμπρακτα τον εκπαιδευτικό στην καθημερινότητά του).
  • 2) Επένδυση στους τομείς ασφάλειας και υγείας τόσο σε υποδομές όσο και σε διαδικασίες και ανθρώπινο δυναμικό. Όχι απλά εξαγγελίες για διαδικασίες και χρονοβόρα πρωτόκολλα που υπερφορτώνουν τους εκπαιδευτικούς αφαιρώντας τους πολύτιμο χρόνο από τα διδακτικά και άλλα καθήκοντά τους.
  • 3) Σύγχρονα σχολικά εγχειρίδια σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα με βάση τα νέα αναλυτικά προγράμματα. Αρκετά μαθήματα όπως η ιστορία, τα ελληνικά κτλ βασίζονται σε ύλη και εγχειρίδια 15εντίας και βάλε.
  • 4) Αναβάθμιση υλικοτεχνικών υποδομών και εξοπλισμού στα σχολεία (κλιματισμός, χώροι σκίασης και ξεκούρασης, κλειστές αίθουσες πολλαπλής χρήσης, ασφαλή δάπεδα κ.α.). Απαράδεκτο στην Κύπρο να συζητάμε ακόμα την αναγκαιότητα για χώρους με κλιματισμό και να το θεωρούν κάποιοι ως προνόμιο.
  • 5) Συστηματική και συνεχή στήριξη των εκπαιδευτικών με αναγνώριση και θεσμοθέτηση τόσο του διδακτικού όσο και του εξωδιδακτικού τους χρόνου. Παράλογο να μην αναγνωρίζεται ή να υποτιμάται η αναγκαιότητα του εξωδιδακτικού μας χρόνου στα σχολεία. Αυτό κι αν αποτελεί κυπριακή αποκλειστικότητα!
  • 6) Επιπρόσθετη στήριξη του έργου μας από εξειδικευμένο προσωπικό όπως σχολικούς ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, ειδικούς δασκάλους, σχολικούς βοηθούς για παιδιά με αναπηρίες, κοινωνικούς λειτουργούς, νοσηλευτές κτλ.
  • 7) Ενίσχυση του ενιαίου και συμπεριληπτικού σχολείου μέσα από έμπρακτη και ουσιαστική στήριξη της ειδικής εκπαίδευσης και όχι με υποσχέσεις που δεν γίνονται ποτέ πράξη. Δεν θέλουμε σχολεία των ελίτ και των προνομιούχων αλλά σχολεία για όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις.
  • 8) Και πολλά άλλα πάγια ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ αιτήματά μας…

ΔΕΝ βγαίνουμε στους δρόμους για την τσέπη μας.

ΔΕΝ βγαίνουμε στους δρόμους για τον διδακτικό μας χρόνο.

ΔΕΝ βγαίνουμε στους δρόμους για τα προσωπικά μας συμφέροντα.

Είμαστε στους δρόμους γιατί ξεχείλισε το ποτήρι της οργής από τη συστηματική μετατόπιση των ευθυνών και της κυβερνητικής αναλγησίας στους δικούς μας ώμους.  

Είμαστε στους δρόμους γιατί  αυτή η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει κάθε έννοια διαλόγου και δημοκρατικών διαδικασιών λαμβάνοντας αποφάσεις με φασιστικό και αντιδημοκρατικό τρόπο.

Είμαστε στους δρόμους γιατί φτάσαμε σε τέτοιο σημείο σήψης, διαφθοράς και κοινωνικής αδικίας που πλέον θεωρείται βλάσφημη η περιφρούρηση εργατικών και άλλων δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με αγώνες.

Είμαστε στους δρόμους γιατί τα προτεινόμενα μέτρα είχαν ως μοναδικό σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων μέσω της απόλυσης πέραν των 200 εκπαιδευτικών και όχι την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας.

Είμαστε στους δρόμους γιατί κουραστήκαμε να καλύπτουμε τις κρατικές ανεπάρκειες στην παιδεία με το φιλότιμό μας βάζοντας επιπλέον μόχθο και δουλειά χωρίς να αναγνωρίζεται από τους κυβερνώντες.

Είμαστε στους δρόμους για την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μας η οποία τόσο βάναυσα ποδοπατήθηκε με δημόσιες προσβολές από επίσημα χείλη και με αναληθή στοιχεία από επίσημους θεσμούς με στόχο την απαξίωσή μας και τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας από τα τόσα σκάνδαλα που ταλανίζουν τον τόπο μας.

Είμαστε στους δρόμους γιατί ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου με παιδαγωγικούς και επιστημονικούς όρους και όχι με οικονομικίστικες μεθόδους. Κανένα από τα επιβληθέντα και ετσιθελικώς προτεινόμενα μέτρα δεν βασίζεται σε επιστημονικά τεκμηριωμένη έρευνα ή σε συστάσεις ευρωπαϊκών οργανισμών.

Οι εκπαιδευτικοί, επιτέλους, δείχνουν τον δρόμο.

Έστω και την υστάτη έχουμε ξυπνήσει. Έχουμε σπάσει το φράγμα της σιωπής. Έχουμε ορθώσει ανάστημα ενάντια στη διαφθορά και στην επιβολή. Θέλουμε να γίνουμε η φωνή σας, θέλουμε να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας, θέλουμε να κτίσουμε μαζί μια δικαιότερη και δημοκρατικότερη κοινωνία.

Ας δώσουμε τον λόγο μας όλοι πως θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας όντας  από δω και πέρα μπροστάρηδες σε κάθε δίκαιο κοινωνικό αγώνα.

Γράφει: Ράνια Γεωργίου