Πριν μερικούς μήνες είχα γράψει ενα άρθρο για την επιστροφή στην ποιότητα και την αδυναμία μας να κατανοήσουμε τις σύγχρονες οικονομικές δομές ως σύστημα.
Σήμερα το οικονομικό μας μοντέλο αλλάζει (εχει αλλάξει ήδη) βίαια και ανεπιστρεπτί. Πλέον οι υπηρεσίες και το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα δεν θα μπορούν να παίξουν το ρόλο που έπαιζαν στην οικονομία μας. Πως θα γεμίζουμε το κενό; Βαριά βιομηχανία σίγουρα δεν μπορούμε να αναπτύξουμε.
Οι ενεργειακοί μας πόροι εάν αξιοποιηθούν σωστά θα απορροφήσουν μέρος του εργατικού δυναμικού μας και μπορούν να αποτελέσουν ενα νέο δυναμικό τομέα της οικονομίας μας. Αυτο ομως θέλει θέλει και χρόνο και χρήμα (το οποίο στην παρούσα φάση δεν εχουμε). Οι απαραίτητες επενδύσεις θα πρεπει εκ των πραγμάτων να γίνουν σε μεγάλο βαθμό απο ξένους που θα εχουν συνεπώς και σημαντικό λέγειν στις μελλοντικές εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα της οικονομίας μας. Αυτο δεν ειναι απαραίτητα κακό μιας και μας “παντρεύει” με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα αλλα ειναι ενα στοιχείο του συγκεκριμένου τομέα που πρεπει να εχουμε υπόψη.
Πρεπει ομως να μην ξαναστήσουμε μονοδιάστατα την οικονομία μας. Πρεπει να αναπτύξουμε και νέους τομείς. Και αφού βιομηχανία βαριά δεν μπορούμε να εχουμε ας επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη μικρών, ευέλικτων παραγωγικών μονάδων υψηλής ποιότητας που θα παρέχουν προϊόντα ξεχωριστά, κατα παραγγελία, στις προδιαγραφές του πελάτη, με σεβασμό στο περιβάλλον, την ποιότητα κατασκευής, που εχουν μια “ιστορία” να πουν. Κι ας το συνδυάσουμε αυτο με άψογη εξυπηρέτηση, ευφάνταστη προώθηση και επαγγελματική επικοινωνία. Τέτοια προϊόντα μπορεί να ειναι ποιοτικού ποικιλίακοι οίνοι (ειδικά απο τοπικές ποικιλίες που μπορει να ενδιαφέρουν τους ανά τον κόσμο οινοφιλους), τοπικά εδέσματα (απο το χαλλουμι – αν καταφέρουμε ποτέ να το κατοχυρωσουμε – μέχρι τη λουντζα και το λουκούμι Γεροσκηπου ως προϊόντα πολυτελείας), κατα παραγγελία ποιοτικό ενδυμα, υποδήματα, κόσμημα κλπ. Πέρα απο αυτα μπορούμε να αναπτύξουμε διαδικτυακές υπηρεσίες με παγκόσμια αγορά αλλα και υποστηρικτικές υπηρεσίες προς τον ενεργειακό μας τομέα έχοντας πάντα κατα νου πως θα μπορούμε σταδιακά να εξάγουμε την οποία εμπειρία αναπτύξουμε.
Για να γίνουν αυτα δεν φτάνουν οι προσπάθειες των επιχειρηματιών, πρεπει το κράτος και ο τραπεζικός τομέας να παρέχουν κίνητρα, ευκαιρίες και διευκολύνσεις για την ανάπτυξη της νέας επιχειρηματικότητας.
Θα πρεπει κάποια στιγμή να μάθουμε το γιατί φτάσαμε εδω που φτάσαμε κυρίως για να μην ξαναπάθουμε τα ίδια. Δεν πρεπει ομως να αναλωθουμε στην εσωστρέφεια και την ομφαλοσκπηση. Πρεπει παράλληλα να αρχίσουμε να χτίζουμε ξανά την οικονομία μας απ την αρχή ίσως να ειναι και μια ευκαιρία για να γυρισουμε σε καθαρή σελίδα.
Γράφει: Παντελής Δημητρίου
