Διετέλεσε για 30 χρόνια μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, 25 ολόκληρα χρόνια βουλευτής και άλλα τόσα μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Γραμματείας του κόμματος.
Έπεσα πρόσφατα πάνω σε άρθρο του, έπειτα από share του Χρύση Παντελίδη (Μέλος του ΔΗΚΟ και Εκτελεστικός Διευθυντής του Ιδρύματος Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος). Ο πάλαι πότε δεύτερος τη τάξει επίδοξος δελφίνος του ΑΚΕΛ, εκφράζει εδώ και μερικούς μήνες θέσεις επί του κυπριακού που θυμίζουν κακής ποιότητας αντίγραφο του Νικόλα Παπαδόπουλου. Ο πρωτεργάτης της μαύρης Παρασκευής του 2004 που δίχασε το ΑΚΕΛ, εφευρίσκει σήμερα διάφορες προφάσεις για να διαφοροποιηθεί από τις θέσεις του κόμματος ή για να κλείσει το μάτι στους ψηφοφόρους του απορριπτικού μετώπου, ή και τα δύο.
Στο εν λόγω άρθρο, αναφέρεται στη διαδικασία και τα χρονοδιαγράμματα. Για να μπω και στην ουσία των επιχειρημάτων του, μετά από 18 μήνες συνομιλίες, που μας έφεραν στο 99% των συγκλίσεων, δεν βλέπω που είναι το παράλογο να οριστεί ένα τέλος στην όλη πορεία. Εξάλλου, ως έμπειρος και οξυδερκής πολιτικός, γνωρίζει πολύ καλά ότι υπάρχουν και φυσικά χρονοδιαγράμματα στην πολιτική, πέραν των ορίων επιρροής μας, τα οποία δεν λάβαμε υπόψη μας με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ναυάγια ουκ ολίγες φορές. Στην αρχή της διαδικασίας υπήρξαν σκληρές γραμμές και δηλώσεις, ενδεχομένως προϊόν διαπραγματευτικής τακτικής. Αν όμως σήμερα θέλουμε να κλείσει το ζήτημα μετά από τόσες δεκαετίες, τότε περνάμε σε διαφορετικές γραμμές έχοντας πετύχει ήδη τα περισσότερα που διεκδικήσαμε επί των πρώτων τεσσάρων κεφαλαίων. Τώρα επί των διλημμάτων που θέτει ο κ. Κατσουρίδης για την ουσία της διεθνούς συνδιάσκεψης, ΝΑΙ το κύριο ζήτημα που θα συζητηθεί είναι η ασφάλεια και οι εγγυήσεις. Τα εναπομείναντα των τεσσάρων πρώτων κεφαλαίων και οι χάρτες θα κλείσουν στις 10 και 11 Ιανουαρίου. Αν υπάρξουν σοβαρές διαφωνίες και δεν κλείσουν, τότε θα πάμε σε ναυάγιο. Αν πάλι παραμείνουν ανοικτά κάποια ζητήματα, θα είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής διαπραγμάτευσης που ακολουθούν όχι μόνο οι ΤΚ αλλά και εμείς. Ο κος Κατσουρίδης, εντέχνως αποφεύγει να αναφερθεί στην εκ περιτροπής την οποία και εμείς κουβαλάμε μέχρι το τέλος ορθάνοικτη, για ευνόητους λόγους.
Οι αιτίες για τις οποίες επιδίδεται σε τέτοιες πρακτικές δεν είναι δύσκολο να αναζητηθούν. Η πικρία για τον χειρισμό του όλου ζητήματος “Κατσουρίδη” από πλευράς ΑΚΕΛ και η αποβολή του επ’ αόριστον (Μάιος 2015) από τα όργανα του κόμματος, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνείας. Την ίδια ώρα, η ΚΕ ενημέρωσε τις ΚΟΒ ότι η αποβολή Κατσουρίδη ήταν αποτέλεσμα της εμπλοκής του σε σκάνδαλα. Εδώ είναι το μόνο σημείο που ο ίδιος δικαιούται να τα βάζει με το κόμμα καθώς ενήργησε ως δικαστήριο. Το δίκαιο για τον ίδιο αλλά και την ιστορία του κόμματος, εφόσον το τελευταίο διαθέτει αδιάσειστα στοιχεία, θα ήταν να παραδώσει κάθε τεκμήριο στην Γενική Εισαγγελία. Οι πολίτες στις μέρες μας απαιτούν διαφάνεια και καθαρές λύσεις. Αποφάσεις σε κλειστές πόρτες δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο σε μεγαλύτερη καχυποψία διευρύνοντας το χάσμα με τους ψηφοφόρους.
Από πλευράς τώρα του ίδιου του κ. Κατσουρίδη, θα ήταν ίσως πιο έντιμο, αν διαφωνεί με τις θέσεις του ΑΚΕΛ (βλέπε ακόμα και πρωτοβουλίες του ίδιου του Α. Κυπριανού για να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις μετά από το Μοντ Πελεράν), να διαχωρίσει πλήρως τη θέση του, ανοικτά και δημόσια, με πλήρη σεβασμό στον κόσμο που τον ανέδειξε και στήριξε για τόσες δεκαετίες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή σελίδα #AKEListen
Γράφει: Πάνος Λοΐζου Παρράς
