Πάντα φοβόμουν τις βαρύγδουπες εκφράσεις…
Ίσως να ένιωθα και κάποια αποστροφή προς αυτές. Και όταν καμιά φορά ο πειρασμός ξεπερνούσε τους περιορισμούς μου, έβρισκα πάντα μπροστά μου τους στίχους να με χλευάζουν θυμίζοντας μου “τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα”.
Μικρός, έβλεπα αρχικά με δέος, αργότερα με μεγάλη δόση κυνισμού πολλούς πολιτικούς να κηρύττουν, παρά να μιλάνε ως πολίτες που ζουν στην κοινωνία. Στην προσπάθεια να πουν κάτι “μεγάλο” χανόταν το βλέμμα από το μικρό, το απλό, το ουσιώδες.
Να’ μαστε λοιπόν. Σε μια εποχή που όλα γύρω μας μοιάζουν ιδιοτελή, καλούμαστε να αναζητήσουμε το όραμα μας για το αύριο και για την πόλη μας.
Μακριά λοιπόν από πομπώδεις εξαγγελίες κι υποσχέσεις. Η πόλη, η Λευκωσία μας είναι εδώ και μας περιμένει. Να την φροντίσουμε όπως δικαιωματικά της αξίζει. Μια πόλη που για αιώνες δεχόταν με χαμόγελο τους ντόπιους, χωρίς να ξεχνά να υιοθετεί το νέο, το άγνωστο και το καινούργιο. Η Λευκωσία δεν είναι τα τείχη που κρατάν τον κόσμο μακριά, είναι αντίθετα οι πύλες που καλούσαν τους ανθρώπους να την γνωρίσουν. Αυτή είναι η πόλη μου, αυτή και η ψυχή της.
Κανένας τόπος ούτε λαός, δεν μπόρεσε ποτέ να τα βάλει με την ειρωνεία της Ιστορίας. Και ενώ η Λευκωσία χτίστηκε κυκλικά συμβολίζοντας μιαν αέναη ενότητα, οι περισσότεροι κάτοικοι της σήμερα δεν την έχουν ζήσει ποτέ ενωμένη. Και εγώ ανάμεσα σε εσάς.
Δεν ζητώ την ψήφο σας. Θα ήταν ύβρις αν το έπραττα αυτό από την πρώτη ημέρα. Ζητώ όμως από την καθεμιά και τον καθένα από εσάς να βάλουμε μαζί τις πινελιές στον καμβά της πόλης. Με έργα συνετά, βιώσιμα, φιλικά προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Για τα παιδιά, τη νεολαία, τις οικογένειες και την τρίτη ηλικία. Για τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, για τους συμπολίτες μας με αναπηρία, για τους μετανάστες. Για την τοπική οικονομία, τους εργαζόμενους και όσους δραστηριοποιούνται στην πόλη. Για τους εργάτες του πολιτισμού, για τους επισκέπτες. Για τα αδέσποτα ζώα που αναζητούν την στοργή μας. Για μια Λευκωσία που θα τους αγκαλιάζει όλους.
Αντί εξαγγελίας λοιπόν.
Ελάτε να δουλέψουμε μαζί. Για μια Λευκωσία που δεν γουστάρει να είναι μοιρασμένη. Για μια Λευκωσία έτοιμη να συνεργαστεί με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Για μια επανενωμένη Λευκωσία, πρωτεύουσα σε μια Ομοσπονδιακή Κύπρο.
Ελάτε να δουλέψουμε μαζί. Για να επουλώσουμε πληγές. Για να δώσουμε στην Λευκωσία την ελπίδα και την αισιοδοξία που της αξίζει.
Η Λευκωσία μας περιμένει.
Παναγιώτης
Γράφει: Παναγιώτης Σταυρινίδης
