Τικ τακ, Πρόεδρε. Τικ τακ… Του Παναγιώτη Σταυρινίδη

Σχετικός ειν ο χρόνος κατά τον Αϊνστάιν.

Άλλωστε πέρα από τη μαθηματική του εξίσωση, ο ίδιος ο χαρισματικός αυτός άνθρωπος περιέγραφε τη σχετικότητα με γλαφυρά μέσα. Πως είναι όταν είσαι μικρός και έχεις την αίσθηση ότι η εκδρομή της ερχόμενης εβδομάδας είναι τόσο μακριά που δεν θα έρθει ποτέ; Άλλο τόσο όταν μεγαλώνεις και ξαφνικά τα χρόνια περνάν μπροστά από τα μάτια σου πιο γρήγορα απ’ ότι προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις.

Πρόεδρε σαραντάρισα

Στην εισβολή ήμουν έξι μόλις μηνών. Την μέρα της εισβολής με βάφτισαν στο σπίτι ενός ιερέα μην τυχόν και πάω αβάφτιστος. Που να’ ξεραν πως θα κατέληγα άθεος. Η ειρωνεία της ζωής βλέπετε. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, μιλάω για πράγματα που όταν συνέβαιναν εγώ μάλλον κατουρούσα στα πανιά. Σαραντάρισα Πρόεδρε. Και όσο για εσένα, έκλεισες δυο χρόνια θητείας στην Προεδρία. Εντυπωσιακή θητεία πάντως, δεν τη λες. Ίσως για τους υποστηρικτές σου απλά να είσαι ανεκτός. Ως εκεί όμως. Οτιδήποτε άλλο ακούσεις να ξέρεις πως είναι στην καλύτερη ευφημισμός, στην χειρότερη γλείψιμο, και στην πιο χυδαία εκδοχή, κολακεία.

Και τι σου έμεινε;

Τρία χρόνια; Πλάκα κάνεις Πρόεδρε. Τικ τακ. Κάτι μήνες έχουν μείνει. Μέχρι τις αρχές του επόμενου χρόνου. Τόσο έχεις. Μετά, όσοι διαθέτουν στοιχειώδη γνώση της δυναμικής των πολιτικών διεργασιών στην Κύπρο γνωρίζουν το εξής: βουλευτικές εκλογές, δημοτικές εκλογές και τικ τακ Πρόεδρε, τικ τακ. Ακριβώς αυτό. Προεδρικές. Ο εκάστοτε Πρόεδρος έχει στην καλύτερη 3 χρόνια ωφέλιμης εξουσίας και δυνατότητας διαπραγμάτευσης στο Κυπριακό. Μετά, τα είπαμε: τικ τακ, τικ τακ. Και να πεις ότι είμαστε και σε καμιά περίοδο ευφορίας, ευημερίας, οικονομικής ευρωστίας, να το καταλάβω. Εκλογές έρχονται, κατεβαίνει ο Πρόεδρος και κερδίζει μια δεύτερη θητεία.

Τικ τακ Πρόεδρε, τικ τακ

Άστο καλύτερα. Πρόεδρε υπάρχουν καλά νέα και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι έχεις μια ευκαιρία να σώσεις την παρτίδα. Και την πατρίδα μαζί. Τα κακά νέα είναι ότι στις ερχόμενες εκλογές με άλυτο το κυπριακό, μπορεί να σε κερδίσει ακόμα και κάποιος αγανακτισμένος που θα περνά τυχαία έξω από το προεδρικό. Τι σου μένει λοιπόν; Και μην ακούσω για αέρια και πολυαγαπημένες ΑΟΖ. Πάνε κι αυτά, ξερός σαν το κεφάλι μας και ο Αναξαγόρας. Τι σου μένει; Να ακούσεις λίγο τον Διονύση Τσακνή: «Να σώσεις οτιδήποτε αν σώζεται».

Και σώζεται

Πάνε οι υδρογονάνθρακες, πάνε και οι υδατάνθρακες, στο τέλος θα μας πουν ότι δώδεκα ολόκληρα οικόπεδα ΑΟΖ με αρχαιοπρεπή ονόματα, έχουν αέριο ίσα με μια κλανιά. Ειρωνεία Πρόεδρε, ειρωνεία. Τι σώζεται λοιπόν; Το κυπριακό. Με μια τελευταία σοβαρή προσπάθεια από όλους. Μια προσπάθεια στην οποία για πρώτη φορά δεν θα παίξεις με τακτικισμούς αλλά με σοβαρή διάθεση να βρεις λύση, να την στηρίξεις, και να πάρεις την χώρα μπροστά. Αλλιώς τι;

Τικ τακ Πρόεδρε, τικ τακ…

Γράφει: Παναγιώτης Σταυρινίδης