1. Αν ερχόσουν στην χώρα μας, πολλοί θα σε έβλεπαν λαθραίο, παράνομο, παράσιτο.
2. Αν το κράτος μας σου έδινε κάποια χρήματα για να ζήσεις, πολλοί θα ανέμιζαν επιδεικτικά την επιταγή στα κανάλια και στα social media.
3. Αν μεγάλωνες εδώ και έβρισκες μια δουλειά, πολλοί θα έλεγαν ότι την στερείς από κάποιον ντόπιο. Λίγοι θα σκέφτονταν ότι πραγματικά την άξιζες.
4. Κατά πως είπε ο αρχιεπίσκοπος, η εκκλησία σε αγαπάει, αλλά να φύγεις από τη χώρα μας. Είναι ο τρόπος του βλέπεις να δείχνει στην πράξη το “αγαπάτε αλλήλους”.
5. Αν πήγαινες εδώ σχολείο, θα ήσουν από πολύ νωρίς το “μαυρούι”. Βλέπεις εμείς μοιάζουμε πιο πολύ με σκανδιναβούς, παρά με εσένα.
6. Αν άκουγες τα λόγια πίσω από την πλάτη σου, θα άκουγες “εγεμώσαμε ξένους”.
7. Δεν θα σε έβλεπαν ως πρόσφυγα. Πρόσφυγες ήμασταν εμείς. Εμείς εκεί που πήγαμε δουλέψαμε. Εσύ, ήρθες για να μας κλέψεις.
8. Δεν είμαστε ρατσιστές. Αλλά…
9. Αλλά λίγοι θα περίμεναν να πετύχεις κάτι στη ζωή σου. Πολλοί θα περίμεναν πότε θα περάσεις στα κατεχόμενα για να φέρνεις από δω ναρκωτικά.
10. Και αν πετύχαινες κάτι, θα ήταν επειδή εμείς σε κάναμε άνθρωπο. Αν αποτύγχανες, θα επιβεβαιώνες απλά την φυλετική σου κατωτερότητα.
ΥΓ. Πως καταντήσαμε έτσι;
Γράφει: Παναγιώτης Σταυρινίδης
