Σκέφτομαι… Πού οδηγήθηκε ο τόπος; Πώς κατορθώσαμε μια δυνατή και ευημερούσα οικονομία να την οδηγήσουμε εγκληματικά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας; Πώς οδηγήσαμε χιλιάδες συμπολίτες μας στην ανεργία, την φτώχεια και την ανέχεια;
Πειραματισμοί, ιδεοληψίες και το σύνδρομο του αρχοντοχωριατισμού, χρέωσαν νοικοκυριά και Δημόσιο. Ζούσαμε στην μέθη μιας επίπλαστης χλιδής που κάποια στιγμή χάθηκε. Διάφοροι ‘οικονομολόγοι’, ‘ειδικοί’ τραπεζίτες και άλλοι με αδέξιους και πολλές φορές ποινικά κολάσιμους χειρισμούς ‘ανατίναξαν’ στην κυριολεξία το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα και παρέδωσαν αποκαϊδια.
Σήμερα ζούμε και αντιμετωπίζουμε καθημερινά την σκληρή πραγματικότητα: συσσίτια, άνθρωποι στο περιθώριο χωρίς δουλειά, νέοι να αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, γονείς που δεν μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, πτωχεύσεις επιχειρήσεων, διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, ακόμα και εστίες κοινωνικής εξαθλίωσης. Σήμερα βλέπουμε με αυτοκριτικό μάτι ότι πολύ περισσότερη σημασία έχει μια δραστήρια και καινοτόμα επιχείρηση που επενδύει σε νέους τομείς και στην τεχνολογία, παρά η πρόσκαιρη συσσώρευση κερδών και η ακατάσχετη κατανάλωση με δανεικά.
Υπάρχει μια προοπτική νέα στην οποία μπορούμε να ελπίζουμε, κάτι το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε βάθος χρόνου. Αναφέρομαι στους υδρογονάνθρακες και στη σωστή διαχείριση που πρέπει να γίνει. Αυτό πιστεύω είναι το ισχυρότερο εργαλείο που έχει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία και επαναλαμβάνω, αν το διαχειριστούμε σωστά, μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Ιδιαίτερα υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, η σωστή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου μπορεί να καταστήσει τη χώρα μας ένα σημαντικό και αξιόπιστο ενεργειακό ‘παίκτη’ περιφερειακά και διεθνώς. Θα συμβάλλει στην ενεργειακή αυτονομία του νησιού μας που τόσο τη χρειάζεται, ενώ θα μετατραπεί ταυτόχρονα και σε ένα ενεργειακό κόμβο που θα ελκύει μεγάλα συμφέροντα της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.
Είμαι πεπεισμένος ότι το μεγάλο αυτό εγχείρημα θα είναι ο καταλύτης για ένα αναγεννημένο μέλλον για την Κύπρο. Η ανακάλυψη υδρογονανθράκων στη δική μας ΑΟΖ μπορεί να αποτελέσει και την αιτία για τη σωστή λύση του κυπριακού προβλήματος. Μπορεί να κάνει και την αντίπαλό μας να δει διαφορετικά την ανατολική Μεσόγειο. Θεωρώ ότι έχουμε και εμείς και η Τουρκία πολλά κοινά ζωτικά συμφέροντα να κερδίσουμε εάν αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό φακό αυτή την προοπτική στο πλαίσιο μιας δίκαιης διευθέτησης του Κυπριακού.
Μέσα στο φθινόπωρο όλα δείχνουν ότι θα μπούμε σε μια νέα φάση διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού. Ομοψυχία και ενότητα επιβάλλονται ανάμεσα στο λαό αλλά και τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Η διαδικασία δεν πρέπει να ‘πυροβοληθεί’ σε καμιά περίπτωση. Οποιεσδήποτε προσπάθειες για ‘δαιμονοποίηση’ των διαπραγματεύσεων, είτε εκ των έσω είτε εκ των έξω, πρέπει να αποθαρρύνονται και να αποδοκιμάζονται.
Με σοβαρή, επιστημονική, διεξοδική προετοιμασία και στρατηγικό σχεδιασμό πρέπει να πετύχουμε την σωστή λύση του κυπριακού. Πώς; Πρέπει να επιδιωχθεί ο ώριμος σχεδιασμός μιας στοχευμένης πολιτικής χωρίς ασάφειες ή παραλείψεις, μακριά από λαϊκισμούς και ‘πατριωτικές κορώνες’. Πρέπει να έχουμε απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα που μας αφορούν, και κυρίως για το τι θέλουμε να επιτύχουμε μέσα από τη νέα διαδικασία διαπραγματεύσεων. Δεν αρκεί να τονίζουμε τι δεν θέλουμε. Πρέπει να ξεκαθαρίζουμε και τι ακριβώς επιζητούμε. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός μας λόγος πρέπει να είναι ενιαίος και πειστικός. Να στηρίζεται σε επιχειρήματα που βρίσκουν απήχηση στο χώρο της Δύσης και της Ευρώπης, να είναι σαφή και κατανοητά. Ο κάθε συνομιλητής μας στον πολιτικό, οικονομικό και ενεργειακό τομέα, θέλει προτάσεις που να λύνουν προβλήματα και να μεγεθύνουν τον παραγόμενο πλούτο. Είναι στο δικό μας χέρι να πείσουμε, φτιάχνοντας τη χημεία συμφερόντων που θα εξυπηρετήσουν τους εθνικούς μας στόχους και θα ανοίξουν νέους δρόμους για την ευημερία και την πρόοδο στην Κύπρο.
Ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας πρέπει να αξιοποιηθεί ούτως ώστε η όποια νέα προσπάθεια για λύση του κυπριακού να μην οδηγηθεί και πάλι σε αδιέξοδο. Όλα αυτά πρέπει να δημιουργηθούν και να ζυμωθούν στο σύγχρονο πλαίσιο των ισορροπιών δυνάμεων, μακριά από τις απαρχαιωμένες εγγυήσεις των συνθηκών του 1960. Εμείς θέλουμε την Κύπρο έξω από τον πυρήνα της σύγκρουσης, τη θέλουμε να γίνει κέντρο ειρήνης και συνεργασίας. Γι’ αυτό το ζήτημα της ασφάλειας, αυτή τη φορά πρέπει να γίνει πρώτο θέμα στις διαπραγματεύσεις και σε αυτό να δοθούν ισχυρές διεθνείς εγγυήσεις από τη Δύση.
Το φυσικό αέριο μαζί με την σωστή λύση του κυπριακού, θα αποτελέσουν σταδιακά την αφετηρία για την υιοθέτηση μιας νέας εξωτερικής πολιτικής βασισμένης σε γεωπολιτικές και οικονομικές συνιστώσες. Η σωστή διαχείριση αλλά και αξιοποίησή τους σε ένα πλαίσιο καλής περιφερειακής γειτονίας, δεν θα άφηνε στην Τουρκία άλλη επιλογή παρά αυτή της συνεργασίας με την Κύπρο. Είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να καταλήξει σε συμφωνία με την Κύπρο, διότι επιδιώκει και αυτή να ενισχύσει την θέση της στον περιφερειακό ενεργειακό χάρτη.
Δεν μπορούμε να αποτύχουμε αυτή τη φορά. Η σωστή λύση του κυπριακού, μαζί με την ασφάλεια και την ελπιδοφόρα προοπτική του φυσικού αερίου, θα φέρει μαζί της χιλιάδες θέσεις εργασίας, οικονομική ανάπτυξη και ευημερία.
Πολλοί φωνάζουν και απαιτούν να εκδιωχθεί η τρόικα εδώ και τώρα. Εγώ απαντώ ευθαρσώς πως ο μόνος τρόπος να εκδιωχθεί άμεσα η τρόικα είναι η σωστή λύση του κυπριακού!
Μόνο μια σωστή λύση του κυπριακού μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα καθορίσει και θα ενισχύσει τον ρόλο και την φωνή που θα έχει η Κύπρος στην ΕΕ του αύριο.
Γράφει: Νίκος Τορναρίτης
