Ο Γλαύκος Κληρίδης υπήρξε ο μεγάλος πρωταγωνιστής της πολιτικής ζωής της Κύπρου για περισσότερο από μισό αιώνα.
Ένας ιστορικός πολιτικός που άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του στην σύγχρονη ιστορία μας. Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για αυτόν. Τι να επιλέξεις και τι να αφήσεις από την πολυκύμαντη ζωή του: νέος Δικηγόρος, Πολεμιστής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπερασπιστής των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Πρωταγωνιστής στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οραματιστής για την επανένωση της Κύπρου μα πάνω από όλα ένας απλός άνθρωπος που μπήκε στην πολιτική πλούσιος και έφυγε φτωχός.
Ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν ένας πραγματικός Statesman που χωρίς ανασφάλειες και επαρχιώτικα σύνδρομα στεκόταν με άνεση, χιούμορ και αέρα κοσμοπολίτη.
Σε ένα νησί που σε όλη του την ιστορία υπέφερε από άγνοια της διεθνούς πολιτικής, ο Κληρίδης ήταν ο πολιτικός που καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο αντιλαμβάνονταν το διεθνές τοπίο μέσα στο οποίο λαμβάνονταν οι αποφάσεις. Διαχρονικά αποτελούσε τον κύριο εκπρόσωπο της «ρεαλιστικής σχολής», εκείνης που υποστήριζε την ανάγκη οριοθέτησης εφικτών στόχων και εξέφραζε τη βούληση επίλυσης του Κυπριακού στα πλαίσια της Ομοσπονδίας, απέναντι στη σχολή των οπαδών του μακροχρόνιου αγώνα με τις πολύ πιο αδιάλλακτες θέσεις που εν τέλει παγίωσαν τα τετελεσμένα της εισβολής.
Υπάρχει ένα ξεθωριασμένο σύνθημα σε έναν τοίχο της σκλαβωμένης περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου “Αίσχος εις το Εφικτόν!” Πόση τραγική ειρωνεία σε αυτή την εικόνα! Η σχολή πολιτικής του Κληρίδη υπογράμμιζε διαχρονικά τη διαφορά μεταξύ ευκταίου και εφικτού. Την απόσταση η οποία χωρίζει εκείνο που λαχταρούμε από εκείνο που μπορούμε να πετύχουμε. Αυτό πιστεύω είναι το κλειδί για την κατανόηση της κακοδαιμονίας μας. Σήμερα, μας δίνεται άλλη μια, υστάτη ευκαιρία για να πετύχουμε το εφικτό. Δεν υπάρχει υψηλότερο και ευγενικότερο πολιτικό όραμα από αυτό. Εάν μπορεί να μας δει από κει ψηλά ο Κληρίδης μπορεί να μας έκλεινε το μάτι και να μας έλεγε με το γνωστό περιπαικτικό του ύφος: «Όταν κοιτάζεστε στον καθρέφτη μη βλέπετε τον εαυτό σας, ούτε Άδωνη, ούτε Κουασιμόδο, ούτε Δαβίδ, ούτε Γολιάθ. Θα κερδίσουμε περισσότερα με ρεαλισμό, σύνεση και πολιτικό όραμα».
Δύο χρόνια πέρασαν από την ημέρα που έφυγε από κοντά μας. Η υπόσχεση που εμείς σήμερα μπορούμε να δώσουμε είναι ότι θα εργαζόμαστε νύχτα και μέρα μέχρι την ευλογημένη ώρα που θα δούμε τα τούρκικα στρατεύματα να εγκαταλείπουν την Κύπρο. Την ώρα της επανένωσης της πατρίδας μας !
Εκείνη ακριβώς η ώρα, είμαι σίγουρος, θα είναι η πιο σπουδαία και η πιο ακριβή για τον μεγάλο μας ηγέτη.
Γράφει: Νίκος Τορναρίτης
