Κατά καιρούς έχουν εκφραστεί φόβοι ότι τυχόν αναβάθμιση του ψευδοκράτους σε συνιστώσα πολιτεία θα αποτελέσει αφορμή για την τ/κ κοινότητα ν’αποσχιστεί.
Στην δημοσιογραφική διάσκεψη που έδωσε την Τετάρτη ο Τ/κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί αναφέρθηκε στο κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου, «όπου γίνεται αναφορά ξεκάθαρα σε ομοσπονδία και όχι συνομοσπονδία, με μια διεθνή προσωπικότητα, μία ιθαγένεια και μια κυριαρχία, ένα κράτος και δύο συνιστώσες πολιτείες». Παράλληλα, υπενθύμισε τον «απορριπτικό» «ΥΠΕΞ» Ταχσίν Ερτουγρούρογλου, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αναγνωριστεί το ψευδοκράτος, προσγειώνοντάς τον, μάλλον, ανώμαλα. Για να το κάνει ακόμα χειρότερο για τον κ. Ερτουγρούρογλου, ο κ. Ακιντζί αναφέρει επίσης ότι η λύση συνομοσπονδίας είναι ανέφικτη. Τα πιο πάνω αποτελούν την πιο τρανταχτή απόδειξη ότι οι αναφορές περί δύο ιδρυτικών συνιστωσών πολιτειών από τους Τουρκοκύπριους πολιτικούς δεν σημαίνουν επ’ ουδενί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα υποβαθμιστεί σε πολιτεία, ούτε ότι το ψευδοκράτος θα αναβαθμιστεί σε πολιτεία.
Κατ’ αρχάς, είναι αδύνατο να επικαλεστεί ο Μουσταφά Ακιντζί την υποβάθμισή της ΚΔ καθώς αυτό θα σήμαινε και αποχώρησή της από την ΕΕ, τον ΟΗΕ και γενικώς θα μιλούσαμε για την ίδρυση νέου κράτους που θα χρειαζόταν να ξανά-υποβάλει αιτήσεις για συμμετοχή σε διεθνής οργανισμούς εξ ου και η αναφορά στο ανέφικτο της συνομοσπονδιακής λύσης.
Κατά δεύτερον, στηριζόμενοι στην αρχή της ερμηνείας του Διεθνούς Δικαίου υπέρ της πλευράς που υποβάλλει την ερμηνεία, συμπεραίνουμε ότι το βόρειο τμήμα της Κύπρου αποτελεί μέρος της ΚΔ κατά νόμο αλλά στην πράξη κατεχόμενο έδαφος και συνεπώς μη ελεγχόμενο από αυτή. Άρα, από τη στιγμή που η ΚΔ αποτελεί και θα συνεχίσει μετά τη λύση να αποτελεί μέρος της ΕΕ σημαίνει ότι οι δύο συνιστώσες πολιτείες αποτελούν αναγνώριση του γεγονότος ότι δεν πρόκειται για δύο ιδρυτικά κράτη αλλά την συνένωση ή επανένωση εδαφών του ίδιου κράτους, και δη, του υφιστάμενου που υπάρχει στη γεωγραφική επικράτεια της Κύπρου.
«Παγίδα» η ομοσπονδία;
Κατά καιρούς έχουν εκφραστεί φόβοι ότι τυχόν αναβάθμιση του ψευδοκράτους σε συνιστώσα πολιτεία θα αποτελέσει αφορμή για την τουρκοκυπριακή κοινότητα να αποσχιστεί ως κράτος πλέον. Αυτό αποτελεί μία εντελώς λανθασμένη εκτίμηση, για λόγο ότι υπάρχουν πολλές άλλες αναφορές του Τ/κ ηγέτη που περιγράφουν ρητώς μία ομοσπονδιακή δομή όπως ένα κράτος με μία κυριαρχία, μία διεθνή εκπροσώπηση, μία εξωτερική πολιτική, μία ιθαγένεια, ένα ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, μία Κεντρική Τράπεζα. Αυτομάτως λοιπόν, χάνει κάθε σημασία η αναβάθμιση ή μη του ψευδοκράτους καθώς ακυρώνεται κάθε περίπτωση ύπαρξής του λόγω της ομοσπονδίας που θα δημιουργηθεί στην Κύπρο.
Συνεπώς, η οποιαδήποτε αποσχιστική πράξη των Τουρκοκυπρίων, κρίνεται εκ προοιμίου ως άκυρη και θα αντιμετωπιστεί από τη διεθνή κοινότητα ακριβώς όπως αντιμετωπίζεται εδώ και χρόνια η «ΤΔΒΚ». Πρωτίστως γιατί θα αποτελεί μονομερή παραβίαση συμφωνίας. Κατά δεύτερον το Διεθνές Δίκαιο δεν έχει αναγνωρίσει την απόσχιση ως νόμιμη ενέργεια, πόσο μάλλον σε μια τέτοια περίπτωση. Ιδιαιτέρως δε, εάν τέτοια ενέργεια γίνει ελλείψει της οποιασδήποτε αφορμής. Τέλος, η πλήρης ένταξη των Τουρκοκυπρίων στην ΕΕ αποτέλεσε ανέκαθεν καθολικό αίτημα αλλά και προοπτική που διαμόρφωσε την πολιτική ατζέντα στην «ΤΔΒΚ». Την ίδια άποψη εξέφρασε διαχρονικά και η Άγκυρα λέγοντας πως «στη Κύπρο υπάρχει αποκλεισμός της μιας κοινότητας από την ΕΕ». Συνεπώς πιθανή απόσχιση γεννά το ερώτημα: «Να φύγουν για να πάνε πού;».
Συνέπεια των πιο πάνω είναι το συμπέρασμα πως το επιχείρημα αναφοράς σε δύο συνιστώσες πολιτείες αποτελεί το έναυσμα αναβάθμισης του ψευδοκράτους παραμένει αστήρικτο. Οι δηλώσεις του Τ/κ ηγέτη από τη μία αποτελούν σημάδι προόδου όσον αφορά το πώς αντιλαμβάνονται οι δύο πλευρές τα συμφωνηθέντα. Από την άλλη, αποδεικνύουν τη διαλλακτικότητα του Τουρκοκύπριου ηγέτη και την κεφαλαιώδη διαφορά του από τους προκάτοχούς του. Έτσι, λίγο οι χειρισμοί του Νίκου Αναστασιάδη και λίγο η εποικοδομητική στάση του Μουσταφά Ακιντζί είναι η απόδειξη ότι ο συνδυασμός των δύο ηγετών αποτελεί και την ιδανική συνταγή λύσης και συνεπώς αυτή πρέπει να έρθει προτού μπούμε στην προεκλογική περίοδο.
Δημοσιεύτηκε και στον Πολίτη
Γράφει: Νεοκλής Νεοκλέους
