Μια καυτή συζήτηση των ημερών περιστρέφεται γύρω από την εμπλοκή των εκκλησιαστικών παραγόντων σε θέματα πολιτικής υφής.
Ενόσω αυτή η συζήτηση συνεχίζεται, δεν θα ήταν παράλογο να δοθεί η ευκαιρία σε απλούς πολίτες-κατά τα άλλα κοσμικούς- να εμπλακούν ενεργότερα στα θεολογικά θέματα. Οι πολίτες αυτοί, θα μπορούσαν να μελετήσουν περαιτέρω τους βίους αγίων, να ενδιατρίψουν στο λογοτεχνικό αυτό στυλ και γιατί όχι …να συγγράψουν το δικό τους «βίο αγίου». Παρακάτω θα παρακολουθήσουμε την δομή ενός υφιστάμενου βίου αγίου με χρήσιμα tips που μπορούν να βοηθήσουν φερέλπιδες συγγραφείς.
“O X ζούσε στην Κωνσταντινούπολη και έχοντας μια Ρωσσίδα σκλάβα είχε σχέσεις μαζί της, την άφηνε όμως να πηγαίνει στην Εκκλησία των Χριστιανών στις επίσημες μέρες”∙
Ο μέλλον άγιος συνήθως ζει σε μια πόλη της Μέσης Ανατολής, ή στην Κωνσταντινούπολη. Διαβιεί μια κοσμική -ίσως και έκφυλη ζωή- αγνοώντας την ορθή πίστη. Αυτό μπορεί να αποτυπωθεί συνοπτικά κάπως έτσι: «Ζούσε στο βασίλειον του σκότους, του ψεύδους και της ειδωλολατρίας». Στο ίδιο βασίλειον άλλωστε ζουν και σήμερα όσοι δεν έχουν ασπασθεί την ορθήν πίστη, εξού και η έγνοια πολλών από μας να τους υποδείξουμε το σωστό δρόμο με την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση. Το να επιτραπεί η απαλλαγή τους από μια τέτοια διαπαιδαγώγηση θα ισοδυναμούσε το λιγότερο με ανευθυνότητα.
“Επειδή όμως, όταν εκείνη επέστρεφε από την Εκκλησία, αυτός αισθανόταν μια άρρητη ευωδιά να βγαίνει από το στόμα της, την ρώτησε τι τρώει και μυρίζει έτσι∙ εκείνη του είπε ότι τρώει αντίδωρο και πίνει αγιασμό. Αφού τα άκουσε αυτά, προσκαλεί έναν εφημέριο της Μεγάλης Εκκλησίας και του λέει να ετοιμάσει μέρος να πάει αυτός, όταν λειτουργούσε ο Πατριάρχης ∙ και αφού έγινε αυτό, έβλεπε – ώ του θαύματος! – όταν ευλογούσε ο Πατριάρχης τον λαό, έβγαιναν από τα δάκτυλά του ακτίνες, και έπεφταν πάνω στα κεφάλια όλων των Χριστιανών, όχι όμως στο δικό του”.
Σε κάποια στιγμή στη ζωή του πρωταγωνιστή, συμβαίνει μια αναπάντεχη μεταβολή, ένα θαύμα… Οι επιλογές σας εδώ είναι απεριόριστες. Μια κλασική επιλογή παρουσιάζει τον ήρωα εν μέσω πολεμικής σύρραξης να βλέπει το σύμβολο του σταυρού ή να ακούει μια φωνή. Αυτό το συμβάν, που υπό άλλες συνθήκες θα καταγραφόταν ως μια απλή παραίσθηση, έχει ολέθριες συνέπειες για τους βάρβαρους/ αιρετικούς/ αλλόθρησκους και γενικότερα όλα τα ανθρώπινα όντα κατωτέρου επιπέδου τα οποία η μοίρα έταξε στο αντίπαλο στρατόπεδο απ’ αυτό του μελλοντικού αγίου. Δεν χρειάζεται να σας απασχολήσει η αντίφαση που προκαλεί το γεγονός ότι οι «εχθροί» πεθαίνουν στο όνομα του «Θεού της Αγάπης», ούτε η ανύπαρκτη αληθοφάνεια του κειμένου σας. Οι αναγνώστες δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν οτιδήποτε από το πόνημά σας –τουλάχιστον δημόσια-, φτάνει να εκδοθεί και να διανεμηθεί από τον κατάλληλο οίκο.
“Μόλις είδε αυτό το θαυμαστό, φωνάζει τον ιερέα και βαπτίζεται Χριστιανός, και ήταν κρυφά Χριστιανός για αρκετό καιρό (…)όταν όμως σε μία συγκέντρωση συζητούσαν οι ευγενείς ποιος άραγε να έχει τη μεγαλύτερη δύναμη, και ρώτησαν και αυτόν, αυτός φώναξε όσο μπορούσε∙ την πιο μεγάλη δύναμη από όλα έχει η πίστη των Χριστιανών∙ και ομολόγησε τον εαυτό του Χριστιανό, και αφού κήρυξε με θάρρος όλο το Μυστήριο της ενσάρκου ομολογίας του Χριστού, δέχτηκε το μακάριο τέλος του Μαρτυρίου”.
Ο άγιος πρέπει να έχει μαρτυρικό τέλος. Ομολογεί την πίστη του με δυνατή φωνή, ενώπιον του βασιλέως ή κάποιου άλλου ατόμου με ισχύ. Οι δήμιοί του μπορεί να είναι φανατικοί Εβραίοι, Ρωμαίοι/Δυτικοί ειδωλολάτρες ή Άραβες/Τούρκοι μουσουλμάνοι. Μπορείτε να προσθέσετε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από το μαρτύριο όπως ξεσχισμένες σάρκες, μέλη του σώματος να αποκόβονται και διάφορα άλλα ακατάλληλα προς ανάγνωση από ανήλικους, χωρίς να ανησυχείτε ότι θα λογοκριθούν. Η αναφορά άλλωστε σ’ αυτά συμβάλει στην επίτευξη ενός τριπλά χρήσιμου σκοπού: εξασφαλίζει το σεβασμό του ποιμνίου προς τον μάρτυρα, την αποστροφή του προς αυτούς που αντιλαμβάνεται ως απόγονους των δημίων και την υπακοή του σ’ αυτούς που διατείνονται ότι θα το προστατέψουν από ένα τέτοιο τραγικό τέλος.
*Ο βίος αγίου που περιγράφηκε ως πρότυπο, είναι βασισμένος στο βίο του Αγίου Αχμέττου Κάλφα (Πηγή: Συναξαριστής Νεομαρτύρων, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη. Απόδοση στα νέα Ελληνικά: Τέζας Γεώργιος – Φιλόλογος)
Γράφει: Μάριος Επαμεινώνδας
