Μπουζούκια και ποντίκια (του υπολογιστή), της Λυδίας Ζαννέττου

Όταν ήμουν Ελλάδα και γύρισα πίσω Κύπρο, δεν ήξερα «τι παίζει» στον τομέα της τεχνολογίας, των start-up, των blogger ή των διάφορων περίεργων που μαζί με μένα ασχολούνται με τα νέα πράγματα και έτσι αποφάσισα να βρω τις απαντήσεις. 

Και όταν ψάχνεις – βρίσκεις. Όταν κάνεις – ίσως έχεις ανταπόκριση. Όταν δεν φοβάσαι – προσπαθείς. Στην Κύπρο, με τη βοήθεια της ΜΤΝ ως χορηγού, που πρώτη αποφάσισε να στηρίξει μια τέτοια πρωτοβουλία, πριν από όλους (ναι, μπορείς να την ονομάσεις μια εταιρία που τολμά ακόμα και σε περιόδους όπου όλοι μπαίνουν στο καβούκι τους), και σε συνδυασμό με την ανταλλαγή πάμπολλων mail, με άπειρες πολύωρες συναντήσεις, με τρομερό άγχος και ρίσκο αποφασίσαμε να στήσουμε το Open Coffee Cyprus. Και το κάναμε. Και είχε επιτυχία. Και όλοι όσοι ήμασταν εκεί, μπορώ να πω πως είμαστε ένα τσούρμο άρρωστοι. Γιατί την ίδια ώρα που πολλοί αποφασίζουν να αμολήσουν την κορμάρα τους μπροστά στην τηλεόραση, 150+ άτομα διάλεξαν να βρεθούν και να δουν τι συμβαίνει με τις start-ups στην Κύπρο. Την ίδια ώρα που κάποιοι αποφασίζουν να παν στο Χ μαγαζί να ρίξουν γαρίφαλα στο Χ μπουζουκόμουτρο, 150+ geeks, bloggers, entrepreneurs, designers, ταλέντα, περίεργοι, δραστήριοι, τρομεροί άνθρωποι μαζεύονται και ακούν ή ψάχνουν να βρουν τα επόμενα τους βήματα, παρουσιάζουν τις ιδέες τους, ανταλλάσσουν απόψεις, θέλουν να γνωριστούν, διψούν για περιεχόμενο, αγαπούν την τεχνολογία. Εννοείται πως όσοι διαλέγουν το πρώτο, πολύ καλά κάνουν, όλα είναι επιλογές, αλλά ευτυχώς για εμένα, εσένα και το νησί, υπάρχουν άνθρωποι που επέλεξαν και επιλέγουν το δεύτερο.

Έχω βαρεθεί να απαντάω στην ερώτηση που ήδη σκέφτηκα, την ερώτηση που όλοι όσοι είναι βυθισμένοι στη βολεμένη καθημερινότητά τους μου κάνουν: «Και πού θα πάει όλο αυτό;». Όλο αυτό το κύμα είναι η αρχή. Ξέρω πως δεν έχουμε ακόμα επενδυτές. Ξέρω πως ακόμα δεν έχουμε start-up που μπορεί να βγει στην αγορά να σαρώσει εκατομμύρια. Ξέρω όμως πως έχουμε πρωτοβουλίες που αξίζουν. Και θα βρούμε κι άλλες. Από κάπου πρέπει να αρχίσουμε και ελπίζω με αυτό να σου απάντησα. Από το να φύγεις απ΄τη σχέση που δε σε ικανοποιεί μα μένεις γιατί συμβιβάστηκες, απ΄το κείμενο που θες να γράψεις μα φοβάσαι πως δεν είναι αρκετά καλό, απ’την ιδέα που δεν υλοποιείς, απ’την επιχείρηση που δεν ανοίγεις, απ’τις μικρές πρωτοβουλίες που αγνοείς μα φαίνεται να συμμερίζονται πολλοί. Ας αρχίσουμε από κάπου και ελπίζω να είσαι μαζί μας σε αυτό.

Στην Κύπρο που βουλιάζει καθημερινά στη γκρίνια γίνονται πράγματα. Δεν υπάρχει μόνο το Open Coffee Cyprus, το σπίτι των start-ups και των ιδεών, υπάρχουν πολλά και όλοι μαζί προσπαθούμε να ταρακουνήσουμε, να σπρώξουμε, να ανατινάξουμε το το 4Χ4 νησί μας. Business Incubators όπως ο Diogenes, παλεύουν να εξασφαλίσουν ψίχουλα τα οποία δεν δίνουν διάφοροι εκλεκτοί ή αφιερώνουν χρόνο και κόπο pro-bono σε ανθρώπους με ιδέες. Σε παραπλήσια σφαίρα με το Open Coffee Cyprus υλοποιούνται πρωτοβουλίες όπως: το CEL από μια ομάδα νέων που επιδιώκει να ξυπνήσει το e-επιχειρείν, το Hack Cyprus που είναι παράγωγο του CEL, το Pink Edition που αφορά τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, το TEDxNicosia που προσπαθεί να περάσει νέες ιδέες, accelerators όπως τον Αλέξανδρο, ομάδες νέων όπως οι Repilo, οι Social Electricity, οι έτσι και οι αλλιώς, δημιουργοί applications με potentials όπως το Braille Messenger, νέοι σαν τον Μιχάλη την Έλενα, που δουλεύουν μερόνυχτα, άτομα που έχουν ανάγκη το περιεχόμενο όπως εσένα. Είμαστε ανοικτοί και σας θέλουμε μαζί μας.

Την ίδια ώρα που ομάδες στήνουν start-up μαζεμένοι σε ένα δωμάτιο, χωρίς γραφείο και με χρήματα που δεν υπάρχουν ή βάζουν απ΄το πορτοφόλι τους, την ίδια αυτή ώρα κάποιοι διαλέγουν να μην τους ακούσουν. Την ίδια ώρα που το CyprusNews.eu μου δίνει βήμα να μιλήσω για όλους εμάς που μαζευτήκαμε και αυτό θες-δεν θες σημαίνει κάτι, την ίδια αυτή ώρα κάποιοι αρνούνται να ξοδέψουν χρόνο ή χρήμα σε κάτι που αξίζει. Την ίδια ώρα που το σύστημα καταρρέει, αυτή, την ίδια ώρα, υπάρχουν ιδέες που θέλουν βοήθεια για να υλοποιηθούν και θα ήταν καλό να κλείσουμε για λίγο το στόμα μας που λέει πολλά, για να τους ακούσουμε.

Αν η κουλτούρα της Κύπρου δεν άλλαξε ακόμα, αυτό θα γίνει, γίνεται, έχει ήδη αρχίσει. Θα αλλάξει όπως άλλαξε στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Σουηδία, την Αμερική, την έτσι, την αλλιώς κτλ. Οι οικονομικές εξελίξεις τρέχουν, το μοντέλο μεταβάλλεται, η τεχνολογία και η οικονομία είναι πια αλληλένδετες. Οι επιχειρηματικές λύσεις πρέπει να είναι βασισμένες πια σε αυτό το νέο μοντέλο και οι διάφορες πρωτοβουλίες που τις στηρίζουν είναι οι θερμοκοιτίδες της νέας εποχής.

Οι άνθρωποι που δουλεύουν πολύ, δουλεύουν σκληρά, θυσιάζουν πολλά και είναι αποφασισμένοι να κάνουν πράγματα, είναι μέλη αυτής της κοινότητας. Την αλλαγή, που ήρθε, δεν μπορεί κανείς να την αποφύγει, είναι το μέλλον και συγνώμη που σου το λέω μα πρέπει να το ακούσεις, είναι αχρείαστο και αδύνατο να αντιστέκεσαι ή να έχεις τα αυτιά σου κλειστά.

Γράφει: Λυδία Ζαννέττου