Οι απολογισμοί των διακυβερνήσεων είθισται να είναι μονότονοι και ανιαροί.
Ο απολογισμός της Διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη όμως προσλαμβάνει άλλες διαστάσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Αποτελεί αναντίλεκτο γεγονός ότι στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Κύπρος βρίσκεται, μετά από πολλά χρόνια, στο προσκήνιο των συζητήσεων και αναφορών ως το καλό παράδειγμα χώρας που πέτυχε το ακατόρθωτο και το απρόβλεπτο τόσο για την διαχείριση της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης όσο και για τις επιτυχίες στο κοινωνικοοικονομικό τομέα του τόπου.
Μέσα σε τρία χρόνια, η Κύπρος, βρέθηκε από την απαξίωση, τον πυθμένα και την χρεωκοπία , στην ζηλευτή θέση να κινείται με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να αναβαθμίζεται από διεθνείς οίκους, να αποτελεί ελκυστικό προορισμό όχι μόνο για τουρίστες αλλά και για επενδύσεις και να προδιαγράφει το οικονομικό της μέλλον με αισιοδοξία.
Η αξιοπιστία που εκπέμπει πλέον στην Ε.Ε. η Κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη με την οικονομική συνέπεια, την επιτυχή εφαρμογή των μέτρων εξυγίανσης της οικονομίας και την σταθερή προσήλωση στις Ευρωπαϊκές Αρχές, αντανακλά στην αξιοπιστία της Κύπρου, ισχυροποιεί τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια και δημιουργεί σημαντικά οφέλη για το τόπο μας.
Άρα ο τριετής απολογισμός της Διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη δεν εκτιμάται με στενούς όρους κερδοζημιών μόνο, αλλά πρωτίστως εκτιμάται μέσω των ανεκτίμητων και ανυπολόγιστων θετικών προεκτάσεων που δημιουργεί η ανοικοδόμηση της θετικής εικόνας της Κύπρου στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Ε.Ε.
Είναι βασικό αξίωμα, το ότι στο εξωτερικό μια χώρα δεν μετριέται με τον πληθωρισμό λαϊκισμού και βαρύγδουπων συνθημάτων ,αλλά μετριέται μόνο από τον πληθωρισμό σοβαρότητας, υπευθυνότητας και ρεαλισμού. Η Κύπρος , παρά τα άδικα και οδυνηρά μέτρα που της επεβλήθησαν εξαιτίας της χρεωκοπίας που επήλθε, στα πέντε χρόνια 2008-2013 που προηγήθηκαν, παρά τις Κασσάνδρες, εξωτερικού και εσωτερικού που προέβλεπαν την καταστροφή, κατόρθωσε με σκληρή και υπεύθυνη δουλειά και με τις αγόγγυστες θυσίες του λαού μας, να μπορεί να στέκεται και πάλι όρθια και να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και εκτίμηση, τόσο από τους Ευρωπαίους Εταίρους όσο και στη διεθνή σκηνή.
Τελικά, αποδείχθηκε ότι εθνικό συμφέρον δεν είναι να πουλάς μαγκιές και εξυπνάδες στους Ευρωπαίους συμμάχους και να οδηγείς τη χώρα σου σε επιπρόσθετα μέτρα, σε πισωγυρίσματα, σε νέα μνημόνια και σε ατέρμονη και βαθύτερη οικονομική ύφεση τον τόπο και το λαό σου.
Εθνικό συμφέρον δεν είναι να το παίζεις αντιμνημονιακός και στο τέλος να οδηγείς το λαό χωρίς μισθούς και συντάξεις, να συνεχίσεις να δημιουργείς ελλείμματα και χρέη στη χώρα σου υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές, ή ακόμη να ζεις με δανεικά.
Εθνικό συμφέρον, τελικά, είναι να υπηρετείς το τόπο σου χωρίς να υπολογίζεις το πολιτικό κόστος, να προσπαθείς να μειώσεις τα ελλείμματα και τα χρέη και να απαλλάσσεις το τόπο από τα μνημόνια και την εξάρτηση από δανειστές.
Γράφει: Λευτέρης Χριστοφόρου
