Ο Βουλευτής Αμμοχώστου Ζαχαρίας Κουλίας, αναφέροντας ότι προκαλεί εντύπωση η γενικότητα του νόμου, πρόσθεσε πως “ούτε στην Ταγκανίκα δεν περνά τέτοιος νόμος”. Αναφέροντας ότι το νομοσχέδιο είναι πολύ γενικό κείμενο για να ψηφιστεί σε νόμο, παρατήρησε ότι μέχρι προσφάτων “η παρά φύση συνουσία”, ήταν ποινικό αδίκημα και πρόσθεσε ότι φθάσαμε στην εποχή που “η παρά φύση συνουσία πρέπει να παίρνει βραβείο”.
(Πηγή Sigmalive)
Βραβείο.
Αναμφίβολα στον κύριο Κουλία. Διότι εκεί που λες ότι ο άνθρωπος δεν υπάρχει έρχεται η επόμενη ατάκα. Και σε βγάζει νοκ-άουτ. Μα τι θέλουν τούτοι κύριε Κουλία μου, «να μας παντρέψουν με άδρωπο σιόρ;». Το μόνο σίγουρο κύριε Κουλία μου είναι ότι ούτε στην Ταγκανίκα δεν έχουν βουλευτές σαν εσένα. Ζήλια.
Και το πιο πάνω διαμαντάκι, εξ’ αφορμής της ψήφισης του νόμου για την ποινικοποίηση της υποκίνησης βίας κατά των ΛΟΑΤ ατόμων. Του ρατσισμού δηλαδή για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Δεν ήταν όμως μόνος. Είχε και συμπαράσταση. Από αυτούς καταψήφισαν. Από αυτούς που απείχαν. Αλλά και από αυτούς που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.
Κάποιος κύριος Αριστοτέλης Μισός, που αμαρτία εξομολογημένη είχα ξεχάσει ότι έχουμε τέτοιο βουλευτή, μίλησε για επιτομή της ποινικοποίησης της διάνοιας. Από πότε διερωτήθηκε η λεκτική αντίθεση αποτελεί απειλή; Όχι καλέ! Είδες εσύ ποτέ στην Κύπρο ΛΟΑΤ άτομα να δέχονται “λεκτικές αντιθέσεις” που να αποτελούν απειλή; Φτάνει που είναι ποινικοποιημένη η βία. Δεν θα ποινικοποιήσουμε τώρα και το βρισίδι. Εύγε! Μισός μεν, αλλά διάνοια.
Στην παρέα και ο all-time-classic κύριος Θεμιστοκλέους μας. Ο οποίος αφού τα έβαλε με την Επίτροπο Διοικήσεως πρόσθεσε ότι με την τροποποίηση του ποινικού κώδικα καταργούνται όλοι οι συγγραφείς , όλα τα έργα, εξοντώνεται η ελευθερία της έκφρασης και περιορίζεται η διάνοια. Πράγματι. Είναι πιο expert από εσένα η Επίτροπος Διοικήσεως στα ανθρώπινα δικαιώματα; Από πού κι ως πού; Πάντως με την πρώτη ευκαιρία πολύ θα ήθελα να με καλέσετε για να δω τη βιβλιοθήκη σας κύριε Θεμιστοκλέους μου. Είμαι περίεργος να δω ποιους συγγραφείς διαβάζετε. Αλλά μανία όμως κι εσείς με τη διάνοια;
Ευτυχώς. Ψηφίστηκε. Και είναι ένα βήμα μπροστά.
Παρά τους προβληματισμούς ότι θα γίνει το «χάνι του πάντζιαρου». Μα κύριε Σταυριανέ μου, σήμερα που μιλάμε οι Εισαγγελείς μας σφάζονται στο Ανώτατο και η αστυνομία ψάχνει όλη μέρα στην Κεντρική Τράπεζα τους σκληρούς δίσκους της Χρυστάλλας κι εσύ φοβάσαι μη γίνουμε το «χάνι του πάντζιαρου» από αυτό;
Βy the way κύριε Κουλία μου, η Ταγκανίκα έπαψε να υπάρχει από το 1964. Τανζανία λέγεται έκτοτε η χώρα και με την πρώτη ευκαιρία καλό θα ήταν να την επισκεφτείτε. Οne way. Or another.
Υστερόγραφο
Παρά φύση, είναι να ανοίγετε το στόμα σας στο κοινοβούλιο και με πρόσχημα τη δημοκρατία να προσπαθείτε να αντιταχθείτε σε ένα νόμο που πολύ απλά προσπαθεί να την προστατεύσει. Διότι σε καμία περίπτωση δεν τραυματίζεται η ελεύθερη έκφραση καταπολεμώντας το μίσος και το ρατσισμό.
Είμαστε μια χώρα που για χρόνια βρισκόταν στον πάτο (και ακόμα παραπέρα) σε ότι αφορούσε το σεβασμό στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ ατόμων. Μέσω αυτής της ρύθμισης αλλά και μέσω της επερχόμενης (επιτέλους) ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης ίσως ξεκολλήσουμε από εκεί. Έτσι για αλλαγή δηλαδή. Κατά τα άλλα ας επενδύσουμε στην παιδεία. Για να αλλάξουμε νοοτροπίες. Για να είναι αυτοί οι νομοί αυτοί μια και καλή περιττοί. Αμήν.
Γράφει: Λεόντιος Φιλοθέου
Follow: @leontios_
