Ω! Θε(σμ)οί! Του Λεόντιου Φιλοθέου

Δεν θέλω ειρωνείες. Απαιτώ από όλους τον απαραίτητο σεβασμό στους Θεσμούς. Και δη στους Ανεξάρτητους.

Διότι οφείλουμε να τους σεβόμαστε. Αυτό δεν μαθαίνουμε από μικρά παιδάκια; Αυτό δεν επαναλαμβάνουν όλοι καθημερινά στα ράδια και τις τηλεοράσεις; Group therapy λοιπόν: Σεβασμός στους Ανεξάρτητους Θεσμούς. Σεβασμός στους Ανεξάρτητους Θεσμούς. Να το επαναλαμβάνετε 15 φορές ημερησίως. Κάθε φορά που ανοίγετε το ψυγείο. Θα επανέλθω με εξέταση.

Άλλωστε, ποσώς έχει σημασία το ποιος κάθεται στην καρέκλα του Ανεξάρτητου Θεσμού. Εμείς ως πιστοί υπήκοοι οφείλουμε να σεβόμαστε τον Ανεξάρτητο Θεσμό. Τελεία.

Πάρτε για παράδειγμα τον Ανεξάρτητο Θεσμό του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας. Το δρόμοτου σεβασμού χάραξε ο κύριος Χριστόδουλος μας. Πρόσφερε τόσα σε αυτή την πατρίδα, οπόταν ως Ανεξάρτητος Θεσμός είπε να κρύψει και λίγα. Που είναι το κακό; Άλλωστε αγωνιστής είναι ο άνθρωπος. Ακολούθησε ο Μέγας Αθανάσιος ο Θεσμός. Που όταν φυλλορροούσαν γύρω του τα δις, αυτός έξυνε…την πλάτη του. Παρεμπιπτόντως, ο σκληρός του εξακολουθεί να αγνοείται. Ήρθε στη συνέχεια ο Πανίκος. Μέρα. Κι έφυγε νύχτα με ωραιότατο deal. Και καπάκι μια μεταγραφή Θεσμός. Η νέα μας Διοικήτρια. Η οποία με το που έγινε Κεντρικός Θεσμός, βρέθηκε σε διάσταση με τη θυγατέρα της και προσέλαβε παράτυπα γραμματέα διότι λέει ήταν αναγκαία για να βάλει τάξη στο χάος. Η γραμματέας. Καταλαβαίνετε. Πάνω από όλα όμως, ο σεβασμός στους Θεσμούς.  

Φυσικά η νέα Διοικήτρια, πριν γίνει Κεντρικός Τραπεζικός Θεσμός υπηρέτησε ως Γενικός Ελεγκτικός Θεσμός. Ξεχνώντας αμέσως τι η ίδια έλεγε. Γενικός Ελεγκτής λοιπόν ενός κράτους που κατέρρευσε. Κατανοητό; Φυσικά η ίδια, σταθερή αξία για χρόνια: ωραίο ταγεράκι, αγέρωχο υφάκι και μια έκθεση υπό μάλης σε μέγεθος και όγκο της Μεγάλης Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας. Υπό μάλης τρόπος του λέγειν, διότι με container την παρέδιδε στον εκάστοτε Πρόεδρο. Το δυσαναπλήρωτο λοιπόν κενό αυτού του Θεσμού κλήθηκε να καλύψει ο νέος Γενικός Ελεγκτής. Ο οποίος ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Αλλά στην πορεία είπε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στην ρίζα του: κι επειδή στην αρχαία Ελλάδα γκρέμιζαν τα τείχη για τους Ολυμπιονίκες, ο δικός μας Ελεγκτής είπε να γκρεμίσει τους Ολυμπιονίκες για να μπορεί να παίρνει ανενόχλητος τη σύνταξη του ο Βενιαμίν. Έτσι για να φορτώσουμε στον Ολυμπιονίκη Κοντίδη την κατάρρευση της Οικονομίας, ρε γαμώτο! Πάνω από όλα όμως, ο σεβασμός στους Θεσμούς!

Είναι φυσικά και ο άλλος Ανεξάρτητος Θεσμός. Από αυτόν που περιμένουμε την κάθαρση. Δικαιοσύνη, Γενική Εισαγγελία, Αστυνομία! Ναι, αυτός ο Θεσμός που με την πρώτη ευκαιρία βγάζει σε κάθε σοβαρή υπόθεση ως μάρτυρα κατηγορίας τον βασικό κατηγορούμενο. Αυτός ο Θεσμός που επιστρέφει τις παχουλές συντάξεις αλλά θεωρεί το ξεσπίτωμα εντελώς φυσιολογικό! Αυτός ο Θεσμός που όσα περισσότερα εκατομμύρια χρωστάς τόσο περισσότερο σε προστατεύει στέλνοντας σε στο νοσοκομείο για κολονοσκόπηση επειδή ανέβασες πίεση. Αυτός ο Θεσμός που χαϊδεύει απαλά στην πλάτη κατηγορούμενους για δυστυχήματα και στη συνέχεια δεν μπορεί να διαπιστώσει εάν το θύμα είναι παραπληγικό ή όχι! Αυτός ο θεσμός που κλείνει μπουρδέλα πολυτελείας αλλά φροντίζει να απελάσει τα θύματα εξασφαλίζοντας έτσι τη σιωπή τους και γλιτώνοντας ίσως, κάποιους άλλους Θεσμούς.

Μήπως τελικά αυτό είμαστε; Ένα μπουρδέλο; Ελπίζω το πονηρό σας μυαλουδάκι να μην πηγαίνει προς Πάφο μεριά και στο Θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στο κάτω-κάτω εκείνον τον θεσμό εμείς τον εκλέγουμε. Δεν μας τον επιβάλλει κανείς. Μπουρδέλο λοιπόν; Μπα! Διότι όπως λέει και ο Ψινάκης, τα μπουρδέλα αγάπη μου έχουν μια τάξη, μια οργάνωση τελοσπάντων.

Υστερόγραφο

Ο σεβασμός ως γνωστό δεν επιβάλλεται, κερδίζεται. Και σίγουρα δεν επιβάλλεται επειδή ο άλλος κατέχει απλά ένα τίτλο. Αυτοί που διορίζονται ως Θεσμοί, ας φροντίσουν πρώτα από όλα να γεμίζουν την καρέκλα τους, για να έχουν και τον ανάλογο σεβασμό. Και πάνω απ’ όλα, πρώτα αυτοί να σεβαστούν αυτούς που καλούνται να υπηρετήσουν: το λαό. Και όχι το αντίθετο. 

Γράφει: Λεόντιος Φιλοθέου