Ασχολήθηκα πολλές φορές μαζί σου. Κι εγώ και καμπόσοι άλλοι.
Τις πλείστες φορές έτσι για την τρολιά. Για την πλάκα. Για τις απόψεις σου επί παντός επιστητού. Για τότε που μπούκαρες στην Παναγιά και τίναξες το παγκάρι στον αέρα. Για τις επενδύσεις σου. Για τα ξενοδοχεία σου. Για τον Ούγγρο και τα δις στη Γεροσκήπου. Για όλα αυτά. Γραφικός. Αστείος. Ενίοτε και γελοίος.
Αμ δε.
Επικίνδυνος είσαι. Και φασίστας.
Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά. Ήταν οι «κρυστάλλινες τους απόψεις». Ήταν τα «καλά παιδιά». Και ήρθε και το κερασάκι. «Η ικανοποίηση από την είσοδο του ΕΛΑΜ στη Βουλή. Για να ακούγονται κι άλλες φωνές».
Μα γιατί; Άμα θέλαμε να ακούσουμε κανά φασίστα σε ακούγαμε εσένα; Χρειαζόμασταν λες και το ΕΛΑΜ;
Και τι σε ικανοποίησε ακριβώς;
Το ότι είναι ένα παράρτημα της Χρυσής Αυγής; Link της οποίας μπορείς να βρεις και στη σελίδα τους;
Σε ικανοποιούν οι απόψεις τους σε ότι έχει να κάνει με τον άνθρωπο; Με το συνάνθρωπο μας; Με το μετανάστη; Τον πρόσφυγα; Τον κατατρεγμένο;
Σε ικανοποιεί που εξυμνούν την «επανάσταση» της 21ης;
Σε ικανοποιεί που δεν καταδικάζουν το ναζισμό; Σε ικανοποιούν οι σβάστικες; Οι αγκυλωτοί σταυροί; Και όλα αυτά που έστειλαν εκατομμύρια ανθρώπους σε φούρνους στο μεγαλύτερο έγκλημα της ανθρωπότητας;
Σε ικανοποιεί το στυλ τους; Τα μαύρα; Η στρατιωτική πειθαρχία;
Μήπως έκανες καμιά εισφορά και σε ικανοποιεί η επένδυση; To return on investment που λέμε και στη γλώσσα σου;
Τι στο διάολο σε ικανοποιεί επιτέλους;
Τέρμα η πλάκα. Τέρμα τα αστειάκια. Τέρμα και η τρολιά. Τι άλλο έμεινε δηλαδή να περιμένουμε; Να τους καλέσεις και για κανένα pool party στην Αρχιεπισκοπή για να γιορτάσετε την επιτυχία;
Όταν ο Πάπας (έστω και συμβολικά) παίρνει μαζί του μετανάστες από τη Λέσβο, κι ο Ιερώνυμος δίνει συναυλίες για μετανάστες μέσα σε ναούς εσύ ικανοποιείσαι από το ΕΛΑΜ, κλείνοντας κοινωνικά παντοπωλεία επειδή «οι μόνοι που έμειναν να τρέφονται είναι κάτι Σρι-Λανκέζοι»
Μα ποιος στον κόρακα, σου έδωσε το δικαίωμα αντί να κηρύττεις την αγάπη και την αλληλεγγύη, να ικανοποιείσαι από το ρατσισμό; Και τη ξενοφοβία; Και το μίσος;
Λογικά εμείς. Που σε ανεχόμαστε. Αλλά ανοχή τέλος. Και μαζί σου και με κάθε τι που μας γυρίζει πίσω. Ουστ από δω!
Υστερόγραφο. Και για να μην ξεχνιόμαστε, τα κηρύγματα και οι μαλακίες περί «δημοκρατίας» και «ελευθερίας του λόγου» στην άκρη. Διότι περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Περί προστασίας ΚΑΙ της δημοκρατίας ΚΑΙ της ελευθερίας του λόγου. Κι αυτό είναι που πρέπει να απασχολήσει το πολιτικό σύστημα. Και κάθε δημοκρατικό πολίτη αυτού του τόπου που απορρίπτει τη μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό.
Γράφει: Λεόντιος Φιλοθέου
Follow: @leontios_