Αυτός είναι ο πρώτος στόχος που έχει επιλέξει να δώσει έμφαση το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού κατά τη σχολική χρονιά 2013 – 2014.
Γνωρίζω ολόκληρη την Κύπρο, δεν ξεχνώ τις κατεχόμενες περιοχές και διεκδικώ την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μου, με ειρηνικά μέσα και στη βάση της εφαρμογής των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του ανθρώπου.
Κατά τη φετινή σχολική χρονιά, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού έχει δώσει σαφείς οδηγίες, πως τα παιδιά πρέπει να μάθουν να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, ειρηνικά, με επιχειρήματα και μεθοδευμένα. Από την άλλη, οι εκπαιδευτικοί, αυτοί οι οποίοι καλούνται να καλλιεργήσουν αυτή την ικανότητα στους μαθητές τους, κατακρίνονται αλύπητα τη στιγμή που προσπαθούν να κάνουν ακριβώς αυτό, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Το νέο σχέδιο διορισίμων στέλνει με μαθηματική ακρίβεια χιλιάδες εκπαιδευτικούς στους δρόμους. Εκπαιδευτικούς με 5, 6, 10 χρόνια πείρα, που υπηρετούν τα σχολεία με μόχθο και ζήλο και το μόνο που ζητούν είναι να τους επιτραπεί να συνεχίσουν το εκπαιδευτικό τους έργο. Δυστυχώς τα επιχειρήματα φτάνουν σε ώτα μη ακουόντων, ο διάλογος διεξάγεται με τυπικές τοποθετήσεις και αναπάντητες επιστολές. Τα χέρια των εκπαιδευτικών είναι δεμένα, ο μόνος τρόπος διεκδίκησης πλέον, αφού έχουν εξαντληθεί όλοι οι άλλοι, είναι μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων.
Ας παραδειγματιστούν λοιπόν οι μαθητές από τους δάσκαλους και τους καθηγητές τους και να πάρουν το εξής πολύτιμο μάθημα: όταν έχεις το δίκαιο με το μέρος σου, πρέπει να κάνεις τα πάντα για να το διεκδικήσεις.
Γράφει: Λεωνίδας Χατζηλοΐζου
