Στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που μας πέρασε υπήρξαν αρκετά ψηφίσματα που τράβηξαν την προσοχή των πολιτών και των δημοσιογράφων.
Πρωτοστατεί η περίφημη έκθεση «Εστρέλλα», η έκθεση για την σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα, η οποία ήταν τόσο αμφιλεγόμενη που ενώ προτάθηκε αρχικά στην Ολομέλεια του Οκτωβρίου, ξαναστάλθηκε τελικά στην αρμόδια επιτροπή για επεξεργασία και επανήλθε στην Ολομέλεια του Δεκέμβρη. Τελικά όμως ούτε το επεξεργασμένο κείμενο μπόρεσε να πείσει τις δεξιές πολιτικές ομάδες του ΕK, οι οποίες και μετά από έντονες αντιδράσεις κατάφεραν με οριακή διαφορά να μην περάσει τελικά η εν λόγω έκθεση.
H έκθεση προήγαγε τα δικαιώματα της γυναίκας αλλά και την ισότητα μεταξύ των φύλων, τόνιζε μεταξύ άλλων την ανάγκη για ολοκληρωμένη σεξουαλική αγωγή και για τη διαπαιδαγώγηση για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, για πρόσβαση σε ασφαλή έκτρωση και αντισύλληψη, για πρόσβαση χωρίς διακρίσεις στις επιλογές αναπαραγωγικού χαρακτήρα. Αναφερόταν επίσης στο δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν πότε θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, στα κενά σε σχέση με τη προστασία εφήβων, μεταναστριών και γυναικών προσφύγων, στην καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας, στον κοινωνικό αποκλεισμό για τα ομοφυλόφιλα και γενικά ΛΟΑΔΑΜ άτομα.
Είναι απορίας άξιο λοιπόν πώς αυτά τα θέματα και οι αρχές αυτές δεν μπόρεσαν να βρουν επαρκή στήριξη, αλλά είναι και ενδεικτικό της σημερινής πολιτικής δυναμικής και των ισορροπιών στο ΕK και την ΕΕ. Kαι αν οι δυνάμεις αυτές αρνούνται να υποστηρίξουν απερίφραστα αυτές τις αρχές είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την ποιότητα της πλειοψηφίας των κειμένων που εγκρίνονται τελικά από το ΕK.
Αυτό είναι το ένα μήνυμα που πέρασε το ΕK, ότι παραμένει στην πλειοψηφία του εκφραστής του συντηρητισμού και της πατριαρχίας. Kαι αν γίνεται αποδεκτό ότι αυτή είναι η επικρατούσα τάση όσων αφορά τη θέση της γυναίκας και τα δικαιώματα σχετικά με την σεξουαλική υγεία, υπάρχει ένα δεύτερο μήνυμα που πέρασε, αν όχι χειρότερο, τουλάχιστον εξίσου αρνητικό γιατί αυτό δεν αφορά καν ευρωπαίους πολίτες αλλά δικαιώματα ξένα. Πρόκειται για το πρωτόκολλα αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της ΕΕ και του Mαρόκου που επικύρωσε το ΕK, στην οποία θίγονται άμεσα τα δικαιώματα του λαού της Δυτικής Σαχάρας.
Πρόκειται για μια επαίσχυντη συμφωνία που περιλαμβάνει την εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Δυτική Σαχάρα, περιοχή η οποία βρίσκεται υπό κατοχή του Μαρόκου. Tο Mαρόκο που εισέβαλε και κατέλαβε στρατιωτικά την περιοχή δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα επί της Δυτικής Σαχάρας και δεν έχει συνεπώς κανένα νόμιμο τίτλο ώστε να διαθέτει τους φυσικούς πόρους της περιοχής. Γι’αυτό και τον Δεκέμβριο του 2012 παρόμοια συμφωνία είχε απορριφθεί από την Ολομέλεια του ΕΚ παύοντας την προσωρινή εφαρμογή του πρωτόκολλου που ίσχυε μέχρι τότε, και είχε ζητηθεί από την Επιτροπή να επαναδιαπραγματευθεί η συμφωνία ώστε να καταστεί περιβαλλοντικά και οικονομικά πιο επωφελής και που να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των Σαχράουι.
H Δυτική Σαχάρα δεν αποτελεί καν αυτόνομη περιοχή υπό την διοίκηση του Mαρόκου, και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ως defactoκατοχική δύναμη, το Mαρόκο μπορεί να προβεί σε εκμετάλλευση των φυσικών πόρων υπό δύο αυστηρές προϋποθέσεις: πρώτον όταν αυτό είναι προς όφελος των κατοίκων της περιοχής καθώς έχουν δικαίωμα να επωφελούνται είτε από τους πόρους είτε από τα έσοδα της εκμετάλλευσης, και δεύτερον να συναινούν.
Εν προκειμένω οι όροι αυτοί δεν τηρήθηκαν και αν πραγματικά υπήρχε πρόθεση να ληφθούν υπόψη οι κάτοικοι της Δυτικής Σαχάρας, έπρεπε τουλάχιστον να υπάρχει ρήτρα ώστε να λάβουν τα έσοδα από κάθε εκμετάλλευση κατόπιν συμφωνίας του λαού κι εφόσον δεν συμπεριλαμβάνεται κάτι τέτοιο έπρεπε να εξαιρεθούν τα ύδατα από την αλιευτική συμφωνία. Το μόνο που ενυπάρχει είναι μια γενική και αόριστη αναφορά για σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνούς δικαίου από το Mαρόκο, το οποίο είναι γνωστό πως καταδιώκει συστηματικά τους Σαχράουι.
Tο ΕK αντί λοιπόν να εμποδίσει αυτήν την συμφωνία και να ζητήσει από το Mαρόκο ως κατεχόμενη δύναμη να σταματήσει να λεηλατεί τους φυσικούς πόρους της Δυτικής Σαχάρας, συναινεί και διεκδικεί κομμάτι από την πίτα, σαν γνήσιος αποικιοκράτης και συνεργός της ανήθικης και παράνομης εκμετάλλευσης. Εν προκειμένω τη συμφωνία επικύρωσε η συντριπτική πλειοψηφία του ΕΛK και των υπόλοιπων δεξιών πολιτικών ομάδων, αλλά και η πλειοψηφία των Σοσιαλδημοκρατών. ΄Oταν λοιπόν το ΕK δεν πρωτοστατεί στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών μέσα στην ΕΕ και συμμετέχει ενεργά στην παραβίαση δικαιωμάτων πολιτών υπό ξένης κατοχής, τα μηνύματα είναι υποκριτικά και ντροπιαστικά.
Γράφει: Κυριάκος Τριανταφυλλίδης
