Μέσα στην εμβρίθειά τους, η αφέλεια που επιδεικνύουν ακόμη και σοβαροί δεξιοί αναλυτές στην Ελλάδα, σχετικά με την ύπαρξη plan B της ελληνοκυπριακής πολιτικής ελίτ, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εδώ αφασική υπεροψία απέναντι στο (πολύ κοντινό πια) ενδεχόμενο της χρεοκοπίας.
Πρόκειται για το ίδιο plan B που είχε ο Μακάριος το ’63 όταν διαβεβαίωνε πως τα 13 του σημεία θα γίνονταν δεκτά από τους Τουρκοκύπριους και δεν θα κατέλυαν ουσιαστικά τον δικοινοτικό χαρακτήρα του κράτους, ναρκοθετώντας έτσι το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πρόκειται για την ίδια βεβαιότητα το ’74 ότι οι Τούρκοι δε θα τολμήσουν να κάνουν εισβολή (θα τους σταματούσαν οι Αμερικάνοι όπως το ’67, ή θα παρενέβαιναν οι Ρώσοι). Όπως είπε χτες η Ρένα Χόπλαρου, μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΙΓΜΑ, τα τουρκικά πλοία φαίνονταν από την Κερύνεια και το ΡΙΚ καθησύχαζε τον κόσμο ότι κάνουν απλώς άσκηση.
Πρόκειται για το ίδιο υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού και συναίσθησης του κινδύνου με το οποίο η ομάδα ειδικών, λίγες μέρες πριν από την έκρηξη στο Μαρί, και παρά τις απεγνωσμένες και επανειλημμένες εκκλήσεις του διοικητή του στρατοπέδου, κατέληξε σε πόρισμα πως δεν συντρέχουν λόγοι ιδιαίτερης ανησυχίας και πρότεινε ως λύση το καταβρέξιμο των πυρομαχικών πρωί βράδυ.
Τα μέλη της ελληνοκυπριακής ελίτ θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν σε τρεις κατηγορίες. Σε αυτούς που δεν ξέρουν τι τους γίνεται (μεγάλο μέρος των στελεχών ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγων), σε αυτούς που ξέρουν και δεν νοιάζονται να πάρουν την ευθύνη γιατί πάει κόντρα στις ιδεοληψίες τους ή τα κακώς εννοούμενα κομματικά τους συμφέροντα (η πλειονότητα των υψηλόβαθμων στελεχών του ΑΚΕΛ) και τέλος σε αυτούς που ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται αλλά έχουν υπερβολικά πολλά λεφτά, όχι πάντα βγαλμένα με εντελώς νόμιμους ή ηθικούς τρόπους, οι οποίοι, στη χειρότερη περίπτωση, ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό (υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ ).
Στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι τη «λύση» του δράματος, πολιτικοί και άλλοι πολίτες που μπορούν να επηρεάσουν την έκβασή του, είναι ώρα να βγούμε μπροστά και να υπερασπίσουμε, με όλες τις ενστάσεις μας και την κριτική για τις αποφάσεις του Eurogroup, την παραμονή της Κύπρου εντός της ΕΕ και του ευρώ.
Γράφει: Γιώργος Στόγιας
