Home Γιώργος Περδίκης Ο Πράσινος Αϊ Βασίλης. Του Γιώργου Περδίκη

Ο Πράσινος Αϊ Βασίλης. Του Γιώργου Περδίκη

Με την βοήθεια του Θεού αποχαιρετήσαμε το 2018. Τι να πούμε γι’ αυτό τον χρόνο που πέρασε;

Προσωπικές απώλειες, άνθρωποι αγαπημένοι που έφυγαν κτυπημένοι από την αρρώστια και τον πόνο… Συλλογικές απώλειες όπως ο εξευτελιστικός θάνατος του Συνεργατισμού. Ένας και πλέον αιώνας προσφοράς στον αγρότη, τον εργαζόμενο, τον βιοτέχνη, θυσιάστηκε στο βωμό των ίδιων συμφερόντων, σε περιτύλιγμα με συστατικά τις απειλές, τον φόβο και την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος.


Πάει ο παλιός ο χρόνος λοιπόν! Τώρα τι μπορούμε όμως να γιορτάσουμε παιδιά; Τίποτα. Η Κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τον λαό λόγω κυρίως των τραγικών επιλογών τις αντιπολίτευσης και συνεχίζει με τις ίδιες επιδώσεις το έργο της. Η ελπίδα για να καλύτερο μέλλον φαίνεται να αναβάλλεται.

«Φτώχεια είναι να μην υπάρχει μέλλον, αυτή είναι η χρεωκοπία μιας χώρας». Αυτό δήλωσε πρόσφατα ο γνωστός σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς. Η χώρα μας βρίσκεται σήμερα μια τέτοια κατάσταση.

Η φτώχεια ως έλλειψη των βασικών αγαθών για μια στοιχειώδη ποιότητα ζωής μπορεί να περιορίζεται σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού και να βρίσκεται – στατιστικά – κοντά στον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όμως η φτώχεια, όπως την καθορίζει ο κ. Γαβράς είναι σχεδόν καθολική. Ρωτήστε τους νέους ανθρώπους αυτής της χώρας αν αισθάνονται ή πιστεύουν ότι αυτή η χώρα έχει μέλλον και ποιό είναι αυτό το μέλλον.

Στο Κυπριακό μια σειρά διαχρονιών υποχωρήσεων απέναντι στο άδικο μας φέρνει σε απροχώρητο σημείο. Έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στα απαράδεκτα και τα ανυπόφορα ή καλύτερα μεταξύ των θανατηφόρων και των μοιραίων. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία που τείνει στη συνομοσπονδία, απέκτησε πλέον και όνομα: αποκεντρωμένη ή χαλαρή ομοσπονδία. Κάτι δηλαδή χειρότερο και από τη διχοτόμηση. Πλήρης εφαρμογή του οράματος Νιχάτ Έριμ (1956).

Όσον αφορά την ποιότητα ζωής, το περιβάλλον, την υγεία μας, το άμεσο μέλλον μας δεν προοιωνίζεται πράσινο. Οι ειδήσεις ακούγονται ως καρφιά πάνω στο φέρετρο του μέλλοντος της χώρας μας και του λαού μας.

Τα στατιστικά για την παραγωγή σκουπιδιών, των επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών, για την αδυναμία της Κύπρου να ανταποκριθεί στις περιβαλλοντικές της υποχρεώσεις, αποτελούν οιωνούς ενός μέλλοντος που δεν μας εμπνέει και δεν είναι καλοδεχούμενο.

Τι κάνουμε λοιπόν αυτή τη φορά; Αποφασίζουμε ότι φέτος ο Χριστός δεν θα γεννηθεί; Ότι ο Άγιος Βασίλης έχει πεθάνει; (Υπάρχει, άκουσα, και Κίνημα στις ΗΠΑ κατά του Άγιου Βασίλη). Και τα Θεοφάνια δεν θα αποκαλυφθεί το Άγιο Φως «εν είδει περιστεράς»;

Κι όμως εγώ πιστεύω ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης. Μάλιστα η στολή του δεν είναι αυτή που μας επέβαλε η διαφημιστική καμπάνια της Coca Cola. Όχι, φοράει πράσινη στολή, φέρνει την ελπίδα και στη σακούλα του τα «δώρα των εθελοντών». Όσοι από εμάς συνεχίζουν να πιστεύουν ότι «κατά βάθος όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί», ακόμα και στην πιο μεγάλη πτώση της ανθρωπότητας (ημερολόγιο Άννας Φρανκ), οφείλουν να καλωσορίζουν τη νέα χρονιά με την βεβαιότητα της ελπίδας. Θα πάμε καλύτερα!

Γιώργος Περδίκης

Πρόεδρος Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών