Πρόσφατα από το βήμα της Βουλής των Αντιπροσώπων ο κ. Γεωργιάδης, Υπουργός των Οικονομικών, εξήρε τις επιδόσεις της Κυπριακής οικονομίας προκειμένου να πείσει ότι η χώρα μας «στέκεται στα πόδια της γερά» – όπως είπε – και αυτό το πιστοποιούν οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης και οι αναβαθμίσεις από τους διάφορους Οίκους.
Ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του κ. Γεωργιάδη ήταν ένας ύμνος στον νεοφιλελευθερισμό και στην ελεύθερη οικονομία «που επιβραβεύει αυτούς που πετυχαίνουν», όπως είπε. Ξέρουμε ότι αυτή η οικονομική θεωρία θέτει πάνω από τον άνθρωπο τα κέρδη των επιχειρήσεων. Αυτή είναι η πολιτική ιδεολογία της Κυβέρνησης μας. Εγώ δεν συμφωνώ με αυτήν τη θεωρία. Για εμένα ο άνθρωπος και η φύση, είναι οι κύριες αξίες που πρέπει να εξυπηρετεί η ανάπτυξη και η οικονομία, και όχι τα κέρδη των επιχειρήσεων των μεγάλων ελεγκτικών οίκων, των μεγαλοδικηγόρων και των developers.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από την εικόνα που ο κ. Γεωργιάδης προσπαθεί να μεταδώσει, ξεχνώντας παντελώς ότι αποδέκτες των όσων λέει είναι οι απλοί πολίτες, μεταξύ των οποίων άνεργοι, υποαμοιβόμενοι χαμηλόμισθοι, αυτοί που ζουν στο όριο της φτώχειας, κουρεμένοι καταθέτες, κάτοχοι αξιογράφων, δανειολήπτες που δυσκολεύονται αλλά πληρώνουν τις δόσεις τους, δανειολήπτες που δυσκολεύονται και δεν πληρώνουν τις δόσεις τους και κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους ή την επαγγελματική τους στέγη, χαμηλόμισθοι ιδιωτικοί υπάλληλοι, μικροί επιχειρηματίες και βιοτέχνες που στραγγαλίζονται από τον «ελεύθερο» ανταγωνισμό των ευνοούμενων ολιγοπωλίων του λιανικού εμπορίου, απολυμένοι από τις τράπεζες, τις αεροπορικές εταιρείες και άλλες πολλές επιχειρήσεις που έχουν κλείσει όλα αυτά τα χρόνια που ο κ. Γεωργιάδης έσωζε – μαζί με άλλους – την Κυπριακή οικονομία.
Είναι όλοι αυτοί που «δεν πετυχαίνουν και γι’ αυτό δεν ανταμείβονται» σύμφωνα με τη φιλελεύθερη αντίληψη του Υπουργού Οικονομικών και της κυβέρνησης. Γιατί όμως δεν έχουν πετύχει κύριε Υπουργέ; Ποιοι είναι αυτοί που δεν δικαιούνται να έχουν θέση στον παράδεισο του νεοφιλελευθερισμού; Ίσως είναι αυτοί που ατύχησαν, αυτοί που αδικήθηκαν ή ισοπεδώθηκαν από τον αχαλίνωτο και ασύδοτο ανταγωνισμό. Αυτοί που δεν πετυχαίνουν κύριε Υπουργέ μπορεί να είναι όσοι δεν άντεξαν το βάρος των εγκληματικών αποφάσεων των πολιτικών και των κομμάτων αλλά και της αποτυχίας όλων των θεσμών αυτής της πολιτείας. Μπορεί να είναι όσοι δεν πέτυχαν να μπουν στο κύκλωμα με τις μίζες, τις βίζες και τους ουρανοξύστες, όσοι δεν είναι στη λίστα Λαγκάρντ, στα Panama papers και στις αγνοούμενες λίστες των Πολιτικά Εκτεθειμένων Προσώπων. Και βεβαίως δεν θα τύχουν ανταμοιβής όσοι δεν έχουν φιλήσει τα οπίσθια της εξουσίας, δεν έμαθαν να έρπουν και να γλείφουν και να χειροκροτούν τον Καίσαρα και τους πραιτοριανούς παρακοιμωμένους του.
Για τον Καίσαρα (και τους πραιτοριανούς) αφιερώνω την κατάληξη αυτού του άρθρου. Πριν λίγες μέρες, ο παγκοσμίου φήμης Έλληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς (για τους παλαιότερους ο σκηνοθέτης του θρυλικού «Ζ») παραχώρησε μία συνέντευξη σε Αθηναϊκή εφημερίδα. Κράτησα μία σημαντική επισήμανση απ’ όσα είπε «Φτώχεια είναι να μην υπάρχει μέλλον». Θέλω να πω λοιπόν στους σφουγγοκωλάριους της εξουσίας (ο γλείφτης, ο χαμερπής, ο κόλακας, το καρφί, το τσιράκι, ο αχυράνθρωπος που εκπροσωπεί τα αφεντικά, το παιδί για όλες τις δουλειές, αλλά μόνον εκείνων που είναι ισχυροί ή πλούσιοι) ότι φτώχεια δεν είναι μόνο η απουσία τω βασικών καταναλωτικών αγαθών . Φτώχεια υπάρχει κι όταν ο λαός μίας χώρας – και κυρίως οι νέοι- νιώθουν ότι δε υπάρχει μέλλον. «Αυτή είναι η φτώχεια, η χρεοκοπία της χώρας» είπε ο Γαβράς. Ρωτήστε τους νέους μας τι λένε για το μέλλον αυτής της χώρας.
Στην ίδια συνέντευξη ο Κώστας Γαβράς κάνει αναφορά στο ποίημα του Κώστα Καβάφη «Μάρτιαι Eιδοί». Αφιερωμένο λοιπόν σε όσους επαίρονται ότι έχουν σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία, ότι η χώρα μας «πατά γερά» και -ως νέος Καίσαρες- απολαμβάνουν με αυταρέσκεια, τα χειροκροτήματα των οίκων, των θεσμών και των δανειστών μας:
Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.
Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σα βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Aρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις ν’ αναβάλεις
κάθε ομιλίαν ή δουλειά· μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Aρτεμιδώρου.
Γράφει: Γιώργος Περδίκης
