Ναι, πλέον μ’ ενοχλεί.
Από τον καιρό της κούνιας, ακούω συνεχώς την ίδια δικαιολογία: Για τα δεινά μας φταίνε οι ξένοι, «οι μεγάλες δύναμες» όπως έλεγε χαρακτηριστικά κάποιος Τουρκοκύπριος σ’ ένα από τα μεταπολεμικά κυπριώτικα σκετς του ΡΙΚ. Για χρόνια τα είχαμε με τους Εγγλέζους, μετά φταίξαμε τους Αμερικανούς, ακολούθως τους Ευρωπαίους, ενώ εσχάτως βάλαμε στο σκαμνί και τους Ρώσους. Εννοείται ότι εμείς είμαστε απλώς τα αιωνίως «παρασυρόμενα» αφελή θύματα…
Κάποτε πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι η κάθε χώρα, μεγάλη ή μικρή, έχει συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία επιδιώκει να προωθήσει με κάθε τρόπο, ενίοτε και αθέμιτο. Δυστυχώς, ναι, η Κύπρος ένεκα της θέσης της συνήθως αποτελεί το μήλο της έριδος στους σχεδιασμούς των μεγάλων. Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να μας εκμεταλλευτούν, να μας έχουν με το μέρος τους και ει δυνατόν να μας μετατρέψουν σε υποχείριο τους. Όμως η ευόδωση των στόχων τους σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και από εμάς.
Συμφωνώ ότι οι Εγγλέζοι μας θεωρούσαν δικό τους τσιφλίκι, αν όμως δεν μας έτρωγε ο μεγαλοϊδεατισμός και είχαμε την ικανότητα να διαβάζουμε σωστά τις παγκόσμιες εξελίξεις και να αξιοποιήσουμε προς όφελος μας το κλίμα που διαμορφώθηκε μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ίσως η Κύπρος να είχε κερδίσει την αυτοδιοίκηση και ακολούθως την ανεξαρτησία της από την εποχή της Διασκεπτικής. Αλλά και όταν τελικά μας έδωσαν ανεξάρτητο κράτος το 1960, ποιοι φρόντισαν να το ακρωτηριάσουν πριν ακόμα λειτουργήσει, οι ξένοι ή εμείς με την ηλιθιότητα, το αλυτρωτισμό που μας κυρίευσε και την εγκληματική συμπεριφορά μας; Δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι Αμερικανοί και η CIA σχεδίασαν την καταστροφή της Κύπρου το 1974, όμως αν δεν υπήρχαν οι Εφιάλτες ούτε η Χούντα θα έκαμνε πραξικόπημα, ούτε οι Τούρκοι θα εισέβαλαν στο νησί! Κατηγορούμε τους Ευρωπαίους ότι μας έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο και μας «κούρεψαν», όμως ποιος είχε την ευθύνη για τη διόγκωση και τεράστια έκθεση του τραπεζικού κεφαλαίου, τη μετατροπή της Κύπρου σε διεθνές «πλυντήριο» και τη δημιουργία των μεγάλων ελλειμμάτων; Θα δεχτώ για χάρη συζήτησης τη θέση ότι οι Ρώσοι βολεύονται με τη διαιώνιση του στάτους κβο, όμως εμείς είμαστε που για μισό αιώνα τορπιλίζουμε τις όποιες προσπάθειες για λύση, εμείς απορρίψαμε το Αγγλοαμερικανοκαναδικό σχέδιο του 1978, εμείς θάψαμε τους δείκτες Γκουεγιάρ κι ακολούθως τις ιδέες Γκάλι, εμείς το 2004 είπαμε Όχι για να τσιμεντώσουμε δήθεν το Ναι, εμείς δεν κλειδώσαμε τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ και στο τέλος της ημέρας, εμείς είμαστε που εκλέξαμε τον Πρόεδρο, ο οποίος την ώρα των μεγάλων αποφάσεων την έκανε με μικρά πηδηματάκια από το Κρανς Μοντανά….
Κάποτε ο Βάσος Λυσσαρίδης είχε πει πως η Κύπρος οφείλει να αξιοποιήσει τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των μεγάλων προς όφελος της. Σωστός. Ωστόσο κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Μια ζωή φροντίζουμε να βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας και να φορτώνουμε την στραβάρα μας στους ξένους. Εμείς είμαστε οι «αθώες περιστέρες». Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας: Για την καταστροφή του τόπου μας, η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως εμάς κι όχι τους όποιους ξένους!
