Δεν θέλω η παρέμβαση μου να παρερμηνευτεί: Αναγνωρίζω πλήρως τη σημασία και τους κινδύνους που εγκυμονεί η πανδημία του κορονοϊού. Αντιλαμβάνομαι τις συνέπειες που αυτή έχει στο όλο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Συμμερίζομαι απόλυτα τις ανησυχίες των ειδικών, όπως επίσης και τις κραυγές αγωνίας των πολιτών που απαιτούν «πίσω τη ζωή τους». Κι εγώ μαζί τους. Εξάλλου, στους δεκαοχτώ και πλέον μήνες που μας ταλαιπωρεί ο SARS-COV-2, εγώ ο ίδιος με τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα, έχω φιλοξενήσει στις εκπομπές μου στο Κανάλι 6 πλειάδα ειδικών σε θέματα κορονοϊού…
Ωστόσο αγαπητοί συνάδελφοι, προς Θεού, αυτός ο πλανήτης, αυτή η χώρα, αυτός ο λαός έχει κι άλλους πονοκεφάλους, έχει κι άλλα ανοικτά μέτωπα! Ναι, η ολοκληρωμένη, υπεύθυνη και αξιόπιστη ενημέρωση για τον COVID 19 επείγει. Όμως, η Πολιτεία και η κοινωνία θέλει την «τέταρτη εξουσία» να μην ξεχνά ότι αυτός ο τόπος ταλανίζεται από μύρια άλλα τόσα προβλήματα. Υπενθυμίζω ενδεικτικά:
– Τι απέγινε, που βρίσκεται και πως αξιοποιείται το πόρισμα για τα «χρυσά διαβατήρια»; Πώς καταμερίζονται οι ευθύνες και κυρίως πως αναλαμβάνονται στην πράξη; Γιατί δεν υλοποιούνται οι δεσμεύσεις και οι υποσχέσεις που δώσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για άμεσο τερματισμό του προγράμματος; Τι γίνεται με τον ανείσπρακτο Φόρο Προστιθέμενης Αξίας; Αληθεύει ότι μετά τα «χρυσά διαβατήρια» βρήκαμε τώρα τη λύση των χρυσοφόρων αδειών μόνιμης παραμονής; Ποιες συνέπειες έχουν όλοι εκείνοι που μας έκαναν και από ό,τι μαθαίνω εξακολουθούν να μας κάνουν ρεζίλι διεθνώς;
– Αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες που έχει το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων και τον τρόπο που αυτό υλοποιείται από τους εγκάθετους του Σουλτάνου; Ποιες οι ευθύνες αυτών που γνώριζαν και άφησαν τον χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτο; Και πάλι, πώς αναλαμβάνονται αυτές οι ευθύνες;
– Με βάση τις προβλέψεις του Υπουργείου ενέργειας, όχι οποιουδήποτε άλλου άσχετου, το 2019 η Κύπρος θα έπρεπε να ήταν σε θέση, όχι απλώς να ικανοποιεί τις ανάγκες της, αλλά και να εξάγει δικό της φυσικό αέριο! Όπου να ´ναι μας αποχαιρετά και το 2021. Που είναι τα δισεκατομμύρια που θα βάζαμε στον κρατικό κορβανά από τις πωλήσεις; Εκτός τις φωτογραφίες από τις τριμερείς, πενταμερείς, τα χαμόγελα και τις «καπακωτές», είδατε εσείς πουθενά καμιά γεώτρηση να λειτουργεί, είδατε κάποιον αγωγό να μεταφέρει φυσικό αέριο;
– Και επειδή το φυσικό αέριο είναι όντως «αέρας κουπανιστός», όλες εκείνες οι βαρύγδουπες εξαγγελίες για «πράσινη ενέργεια» τι απέγιναν; Δεν είναι τουλάχιστον ντροπή εν έτει 2021 οι αρμόδιοι να παραδέχονται ότι στους δρόμους μας κυκλοφορούν μόλις 250 ηλεκτρικά αυτοκίνητα; Κατά καιρούς ακούσαμε εξαγγελίες για κυκλική οικονομία, για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας, για χίλιες δυο άλλες όμορφες πρωτοβουλίες. Τι απέγιναν; Σε ποια συρτάρια βρίσκονται σκονισμένες; Πόσα πληρώνουμε για αγορά μαζούτ και πόσα υπό μορφή προστίμων για τους σκουπιδότοπους;
– Θυμάστε τις εξαγγελίες για «ανθρώπινο σχολείο»; Πόσες φορές δεν ακούσαμε Υπουργούς να μιλάνε για αποσυμφόρηση του σχολικού προγράμματος, για εγκατάλειψη του γνωσεοκεντρικού, βαθμοθηρικού, αριθμοκεντικού σκεπτικού και για εισαγωγή στοιχείων από προηγμένα εκπαιδευτικά συστήματα; Γιατί παρ’ όλες τις δεσμεύσεις η παραπαιδεία ζει και βασιλεύει και οι μαθητές μας αντί να ανεβαίνουν επίπεδο, χρόνο με τον χρόνο κατρακυλούν στον πάτο; Δεν μας ανησυχούν τα φαινόμενα αυτά;
– Να μιλήσω για πολιτισμό; Να θυμίσω ότι κάποιοι άνθρωποι που εκπέμπουν φως κρύβονται πίσω από τους θάμνους περιμένοντας τον Κώστα να τους φέρει ένα σακούλι με τρόφιμα, τη στιγμή που ο πρώτος τη τάξη ξεσαλώσει στην Αθήνα με την Άντζελα και τον Ζαχαράτο;
Θα μπορούσα να γεμίσω τον τοίχο με ερωτήματα για οικονομικά και κοινωνικά σκάνδαλα, για γυναικοκτονίες, για θεσμικό ρατσισμό, για εμπορία προσώπων, για ψηφιακό αναλφαβητισμό, για χίλια δυό βασανιστικά ερωτήματα, αλλά θα κινδύνευα να γίνω κουραστικός, αν όχι γραφικός. Εξάλλου δεν είναι αυτός ο σκοπός της παρέμβασης.
Επαναλαμβάνω: Ναι, η πανδημία είναι κυρίαρχο θέμα και πρέπει να τυγχάνει της απαιτούμενης κάλυψης. Όμως την ίδια στιγμή δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να γινόμαστε μονοθεματικοί, ούτε βεβαίως «παπαγαλάκια» της εξουσίας, της όποιας εξουσίας. Ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι να ερευνά, να φέρνει στην επιφάνεια σκάνδαλα, να ρωτά, να επανέρχεται, να ελέγχει, να γίνεται ενοχλητικός. Ας μην αφήσουμε την αγωνία για τον κορονοϊό να καλύπτει όλα όσα μας πλάκωσαν και μας πλακώνουν ακόμα. Η κοινωνία εναπόθεσε στους ώμους μας ευθύνη άτυπης εξουσίας. Ας μην την απογοητεύουμε.
Κι ένα ρητορικό – γνωρίζουμε όλοι το γιατί – ερώτημα: Με τη «Συμμορία» του Μακάριου θ ασχοληθεί κάποιος άλλος;
