…Και όχι κόμμα διαμαρτυρίας και συναισθήματος
Το Εκτελεστικό Γραφείο του Δημοκρατικού Κόμματος αποφάσισε, με μικρή πλειοψηφία, την αποχώρηση του κόμματος από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη, λόγω διαφωνιών με το κοινό ανακοινωθέν.
Τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν από τον Πρόεδρο του κόμματος, και άλλους συναγωνιστές που ασπάζονται την άποψη ότι, υπάρχουν τέτοιοι λόγοι που πρέπει να αποχωρήσει το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση, κάθε άλλο παρά πειστικά είναι. Ο κυριότερος λόγος που δεν γίνονται πειστικοί, είναι ότι στο κοινό ανακοινωθέν εμπεριέχονται τόσες πολλές ασάφειες που και ο ίδιοι, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Νικόλα Παπαδόπουλου, υποπέφτουν σε αντιφάσεις σχετικά με την ερμηνεία του ανακοινωθέντος. Ισχυρίζονται από την μια ότι το κοινό ανακοινωθέν πρέπει να είναι σύντομο και περιεχτικό ενώ από την άλλη επικαλούνται την έλλειψη λεπτομερειών όπως την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων, στην παράγραφο που αναφέρεται στο statusquo.
Παράλληλα, στην προσπάθειά τους να γίνουν πειστικοί, δαιμονοποιούν το ανακοινωθέν σε τέτοιο βαθμό που ουσιαστικά «βάζουν αυτογκόλ». Συγκεκριμένα, οι ίδιοι αναβαθμίζουν το κοινό ανακοινωθέν σε «συμφωνία», ενώ όλοι οι άλλοι συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκοκυπριακής πλευράς αναφέρονται σε «κοινό ανακοινωθέν». Ταυτόχρονα, οι ίδιοι αναφέρονται σε παρθενογένεση την στιγμή που ακόμα και ο κ. Ναμί αναφέρεται σε μετεξέλιξη τής Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το κοινό ανακοινωθέν σαφώς και είναι προβληματικό και ουδείς στο ΔΗΚΟ συμφωνεί με την ωραιοποίησή του. Οι αντιδράσεις του Πρόεδρου του ΔΗΚΟ είναι ορθές και δικαιολογημένες. Η εξάσκηση πίεσης πρέπει να συνεχιστεί και η δυσφορία των Δηκοϊκών πρέπει να εκφραστεί. Πλην όμως, από τη στιγμή που οι ασάφειες ερμηνεύονται διαφορετικά, όχι μόνο από τις δυο πλευρές αλλά και μεταξύ των δύο πλευρών καθώς και από τα Ηνωμένα ΄Εθνη, η αποχώρηση του ΔΗΚΟ από το κυβερνητικό σχήμα κάθε άλλο παρά λογική φαντάζει. Παράλληλα δεν πρέπει να παραγνωριστεί το γεγονός ότι παραμένει ένα κοινό ανακοινωθέν και όχι συμφωνία λύσης.
Οι κυριότεροι λόγοι που το ΔΗΚΟ θα πρέπει να παραμείνει στην κυβέρνηση Αναστασιάδη εστιάζονται σε τρεις πυλώνες:
1. Πολιτική Σταθερότητα
H εικόνα της Κύπρου προς τα έξω έχει βελτιωθεί τους τελευταίους μήνες. Απόδειξη οι αναβαθμίσεις από τους διάφορους οίκους. Ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση του εσωτερικού μετώπου πιθανόν να επηρεάσει την εικόνα αυτή μη αποκλειομένης μια νέας υποβάθμισης της οικονομίας της Κύπρου.
Παράλληλα, παρά τις επιφυλάξεις του κ. Νικόλα Παπαδόπουλου ότι με το κοινό ανακοινωθέν θα καθυστερήσουν οι εξελίξεις σε θέματα υδρογονανθράκων, παρατηρούμε ότι η εταιρεία ΕΝΙ έρχεται να τον διαψεύσει πανηγυρικά, επικροτώντας την έναρξη των συνομιλιών και επισπεύδοντας τις εξελίξεις.
2. Κυπριακό/ Εθνικό θέμα
Μια ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΗΚΟ θα εξαντλήσει κάθε μόχλευση που μπορεί να ασκήσει το κόμμα σε πιο σοβαρά θέματα που θα προκύψουν από τις συνομιλίες τις ίδιες. Το να φύγει το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση τώρα είναι εύκολο με άγνωστες ωστόσο συνέπειες. Το να παραμείνει όμως και να είναι διεκδικητικό είναι πρόκληση. Αν το ΔΗΚΟ αποχωρήσει, το ΔΗΣΥ με το ΑΚΕΛ θα διαπραγματεύονται μόνα τους. Συνεπώς είναι άξιο απορίας ποια θα είναι η προσφορά αλλά και η ευθύνη του ΔΗΚΟ προς τον τόπο; Που θα βρίσκεται το ΔΗΚΟ σε περίοδο ενδεχόμενου δημοψηφίσματος μετά από την κατάληξη σε κάποια συμφωνηθέντα; Η επιρροή που θα έχει το ΔΗΚΟ στην τελική έκβαση του δημοψηφίσματος, με την λογική συμπεριφορά του, όπως αναφέρεται πιο πάνω θα είναι καθοριστική. Ο χρόνος (timing) είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στη λήψη αποφάσεων.
3. ΔΗΚΟ
Το ΔΗΚΟ είναι ένα κόμμα εκ φύσεως διεκδικητικό αλλά και μετριοπαθές. Είναι το κόμμα της ευθύνης που πάντα ήταν και πρέπει να εξακολουθήσει να είναι μέρος της διαδικασίας λύσης και όχι παράγοντας μη λύσης. Το ΔΗΚΟ είναι κόμμα που πάντα κουβαλούσε στις πλάτες του βάρος. Γι’ αυτό διαχρονικά διατηρεί τον ρυθμιστικό του ρόλο στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Ενδεχόμενη αποχώρηση τη συγκεκριμένη στιγμή θα οδηγήσει σε απώλεια του ρυθμιστικού αυτού ρόλου.
Επίσης με ενδεχόμενη αποχώρηση το κόμμα θα εγκλωβιστεί στο πολιτικό σκηνικό χωρίς οποιοδήποτε ρόλο επιρροής. Η κυβέρνηση θα εξακολουθήσει να κυβερνά με την πρακτική της χιαστής διακυβέρνησης. Δηλαδή με την συνεργασία του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό και του ΔΗΚΟ στην οικονομία. Το ΔΗΚΟ δεν έχει άλλη επιλογή παρά μόνο να συνεργαστεί με την κυβέρνηση στα θέματα οικονομίας λόγω μνημονίου. Σε περίπτωση που δεν το κάνει θα κατηγορηθεί για ανευθυνότητα και προχειρότητα έναντι στο τόπο με μόνο γνώμονα το μικροπολιτικό συμφέρον.
Η εικόνα του απορριπτισμού και της ακρότητας που εκπέμπει ΔΗΚΟ αυτή τη στιγμή προς τα έξω, δεν συνάδει καθόλου με τη μετριοπαθή και κεντρώα ιστορία του. Είναι το κατ’ εξοχήν κόμμα του κεντρώου χώρου, κόμμα της μετριοπάθειας , της λογικής και της ευθύνης και ως τέτοιο πρέπει να παραμείνει και να συμπεριφέρεται. Το ΔΗΚΟ δεν ήταν και ούτε πρέπει να γίνει κόμμα διαμαρτυρίας και συναισθήματος.
Τα πιο πάνω επιχειρήματα ωθούν τον Δηκοϊκό κόσμο να πιστεύει πως το κόμμα δεν πολιτεύεται με τη λογική αλλά με το συναίσθημα. Αυτό δυστυχώς οδηγεί τον τόπο σε επικίνδυνα μονοπάτια αφού η αποχώρηση δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε δημόσιο συμφέρον παρά μόνο προσωπικές φιλοδοξίες ή και μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Συμπερασματικά, οι όποιες προσωπικές φιλοδοξίες ή και μικροπολιτικές σκοπιμότητες θα πρέπει να παραμεριστούν στην κρίσιμη αυτή καμπή που εισέρχεται ο τόπος. Αποχωρώντας τώρα από την συγκυβέρνηση η επίδραση του ΔΗΚΟ σε μελλοντικές αναφορές και εκκλήσεις προς την κοινωνία θα μειονεκτούν. Αντίθετα , με την παραμονή του ΔΗΚΟ στην Κυβέρνηση θα υπάρχει η δυνατότητα τη δεδομένη χρονική στιγμή να αποταθεί στο λαό με πιο δυνατή φωνή αλλά και με μεγαλύτερη αντανάκλαση στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, όπως συνέβηκε και με το διάγγελμα του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου το 2004.
Γράφει: Γιάννος Λακκοτρύπης
