Η μάχη για την απαλλαγή από τη λιτότητα και την ύφεση πρέπει να δοθεί εντός της Ευρώπης και πρέπει να καταστεί νικηφόρα.
Είναι απαραίτητη η συμβολή όλων στην προσπάθεια απεγκλωβισμού της Ευρώπης από τις πολιτικές της λιτότητας, μέσα από τη συστράτευση των ευρωπαϊκών κρατών και των κοινωνικών δυνάμεων που επιδιώκουν αλλαγή της σημερινής λανθασμένης πορείας. Σε αυτό το πλαίσιο, η παραμονή της Κύπρου στην ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι προς το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας, ενώ ενδεχόμενη επιστροφή στη λίρα συνεπάγεται επιπρόσθετους σοβαρούς κινδύνους και αρνητικές συνέπειες για τους απλούς πολίτες.
Η έξοδος από τη λιτότητα δεν μπορεί να είναι μοναχική, αλλά αποτέλεσμα μια μεγάλης συμμαχίας των λαών της Ευρώπης. Η πολιτική της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής και των νεοφιλελεύθερων αγκυλώσεων που έχουν επικρατήσει στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, έχει αποτύχει παταγωδώς αφού εμβαθύνει την ύφεση, αυξάνει την ανεργία και ακυρώνει την ανάπτυξη. Τα τραγικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι πλέον εμφανέστατα και καθιστούν απαραίτητη τη στροφή της Ευρώπης προς την αλλαγή της νομισματικής πολιτικής και προς την τόνωση της ανάπτυξης, με επίκεντρο την ποιοτική ανταγωνιστικότητα. Η Κύπρος πρέπει να συνταχθεί με τις δυνάμεις που επιδιώκουν αυτή τη στροφή, ώστε η Ευρώπη να διορθώσει την πορεία της και να εξέλθει οριστικά από την κρίση, χωρίς άλλα πειράματα και χωρίς ιδεολογικές εμμονές.
Η Κύπρος πρέπει, χωρίς παλινδρομήσεις, να παραμείνει συνεπής στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της. Η έξοδος της Κύπρου από την ευρωζώνη σημαίνει την ταυτόχρονη έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση αφού, πέραν των σχετικών προνοιών της συνθήκης προσχώρησης, για να έχει νόημα η επιστροφή στην κυπριακή λίρα πρέπει να συνοδεύεται από την άρση των κοινοτικών περιορισμών σε διάφορους τομείς της οικονομίας. Η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μια στρατηγική επιλογή της Κύπρου στη βάση των γεωπολιτικών δεδομένων της περιοχής, τα οποία καθιστούν απαραίτητη τη συμμετοχή σε μια συμμαχία κρατών που να αντισταθμίζει με πολιτικούς όρους την τουρκική επεκτατικότητα. Επίσης, η τοποθέτηση της Κύπρου στο πολιτικό πλαίσιο του σύγχρονου δυτικού κόσμου δημιουργεί τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ωρίμανση των θεσμών, για εμβάθυνση της δημοκρατίας και για εκσυγχρονισμό της δημόσιας ζωής.
Με οικονομικούς και κοινωνικούς όρους, η έξοδος από την Ευρώπη θα λειτουργήσει άμεσα αρνητικά, υπό την ελπίδα αμφίβολων θετικών αποτελεσμάτων σε βάθος χρόνου τα οποία θα είναι σε βάρος των απλών πολιτών, αφού οι φτωχοί θα καταστούν φτωχότεροι και οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι. Η λειτουργία της κυπριακής οικονομίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εισαγωγή πρώτων υλών και ενδιάμεσων αγαθών όπως π.χ. το πετρέλαιο, αλλά και κεφαλαιουχικών αγαθών όπως π.χ. ηλεκτρονικοί υπολογιστές, η αγορά των οποίων θα καταστεί απαγορευτική για το κράτος και τις επιχειρήσεις μετά από τη μεγάλη υποτίμηση του νομίσματος. Η αξία της εργασίας των Κυπρίων εργαζομένων θα μειωθεί κατακόρυφα – επιπροσθέτως της λιτότητας – αναλόγως της υποτίμησης του εθνικού νομίσματος, ώστε οι εργοδότες τους να μπορούν, δήθεν, να προσφέρουν υπηρεσίες και αγαθά σε πιο ανταγωνιστικές τιμές. Οι απλοί πολίτες θα έχουν πολύ μειωμένη αγοραστική δύναμη, ιδιαίτερα έναντι των εισαγόμενων προϊόντων, και η αξία της ατομικής περιουσίας τους θα υποτιμηθεί κάθετα, ενώ οι οικονομικά ισχυροί που έχουν αποθέματα χρημάτων κατατεθειμένα στο εξωτερικό θα υπερπολλαπλασιάσουν την αξία του πλούτου τους και θα αποκτήσουν τεράστια αγοραστική ισχύ έναντι των υπολοίπων.
Τα προβλήματα της κυπριακής οικονομίας δεν θα λυθούν ως δια μαγείας με την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη λίρα, αλλά με την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας, με τον ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό, με την άντληση αναπτυξιακών πόρων και με τον απεγκλωβισμό της Ευρώπης από τη λανθασμένη πολιτική της λιτότητας. Η θέση της Κύπρου είναι στην Ευρώπη και εκεί πρέπει να δοθούν οι μάχες για την απαλλαγή από τη λιτότητα και τη στροφή προς την ανάπτυξη. Εντός της Ευρώπης υπάρχει προοπτική ευημερίας χωρίς λιτότητα, ενώ εκτός της Ευρώπης υπάρχει μόνο η προοπτική μόνιμης λιτότητας με διαρκείς ατελέσφορες θυσίες, συνοδευόμενη από επικίνδυνες γεωπολιτικές ακροβασίες.
Γράφει: Γιάννης Παναγιώτου
