Το αμερικανικό ροκ συγκρότημα GunsN‘ Roses κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο το 1987, υπό τον τίτλο “AppetiteforDestruction” (“Διάθεση για καταστροφή”), στον οποίο περιλαμβάνεται το επιτυχημένο κομμάτι “WelcometotheJungle” (“Καλωσορίσατε στη ζούγκλα”).
Οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρουν χαρακτηριστικά: “Καλωσορίσατε στη ζούγκλα, εδώ θα σας κάνουμε να γονατίσετε, θέλουμε να σας δούμε να ματώνετε/ Καλωσορίσατε στη ζούγκλα, εδώ όλα θα χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα, εδώ θα μάθετε να ζείτε σαν να είσαστε ζώα.” Σήμερα, αυτοί οι στίχοι περιγράφουν με πολύ γλαφυρό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας, όπου υπό το φόβο της ανεργίας, εργαζόμενοι λαμβάνουν απολαβές πολύ μικρότερες από τον κατώτατο μισθό, υποχρεώνονται να εργάζονται σε βάρδιες χωρίς ανάπαυση και πληρώνονται με κουπόνια που ανταλλάσσονται αποκλειστικά με προϊόντα που πουλά ο εργοδότης τους.
Νέοι εργαζόμενοι, που εργοδοτήθηκαν με τα κρατικά σχέδια στήριξης της απασχόλησης, υποχρεώνονται να δεχτούν συνέχιση της εργασίας τους με απολαβές που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ. Αυτό είναι παράνομο, αφού όπως ορίζει το “Περί Κατώτατων Μισθών Διάταγμα του 2010”, το ύψος του κατώτατου μηνιαίου μισθού που είναι υποχρεωτικός διά νόμου ανέρχεται στα €835. Π.χ. σύμφωνα με το “Έκτακτο Σχέδιο Παροχής Κινήτρων για την Εργοδότηση των Μακροχρόνια Ανέργων και των Νέων”, παρέχεται, για μερικούς μήνες κρατική επιχορήγηση προς τον εργοδότη ύψους 50% του μισθολογικού κόστους του εργοδοτουµένου. Δηλαδή, εφόσον ο εργαζόμενος λαμβάνει τον κατώτατο μισθό, ο εργοδότης πληρώνει περίπου €400. Στην πράξη, μετά, από την ολοκλήρωση του Σχεδίου, ο εργοδότης προτείνει στον εργαζόμενο να συνεχίσει να εργάζεται “άτυπα”, καταβάλλοντάς του μόνο το ποσό που πλήρωνε στα πλαίσια του Σχεδίου, δηλαδή τα €400, χωρίς εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δήθεν “μέχρι να προκύψει κάποια μόνιμη ανάγκη”.
Εργαζόμενοι σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις υποχρεώνονται να εργάζονται σε συνεχόμενες βάρδιες χωρίς να μεσολαβεί ο προβλεπόμενος χρόνος ανάπαυσης. Αυτό είναι παράνομο, αφού ο “Νόμος περί Οργάνωσης του Χρόνου Εργασίας” (2003) καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων και αναφέρει ότι για κάθε ημέρα (εικοσιτετράωρο) ο κάθε εργαζόμενος δικαιούται τουλάχιστον έντεκα συνεχόμενες ώρες ανάπαυσης μεταξύ της λήξης και της έναρξης της εργασίας του. Όμως, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να εργάζονται από τις δύο το μεσημέρι μέχρι τις δεκάμισι το βράδυ, και την αμέσως επόμενη ημέρα από τις πεντέμισι τα ξημερώματα μέχρι τις δύο το μεσημέρι, έχοντας εργαστεί ουσιαστικά εικοσιτέσσερις συνεχόμενες ώρες, με ένα μικρό διάλειμμα και μερικές ώρες ύπνου.
Εργαζόμενοι σε άλλες επιχειρήσεις υποχρεώνονται να λαμβάνουν κουπόνια αντί του μισθού που συμφώνησαν κατά την πρόσληψή τους. Αυτό είναι παράνομο, αφού σύμφωνα με τον “Περί Προστασίας των Μισθών Νόμο του 2007”, οι μισθοί των εργοδοτουμένων πρέπει να πληρώνονται σε νόμιμο χρήμα, ενώ ο,τιδήποτε διαφορετικό μπορεί να γίνει μόνο με τη συγκατάθεση του εργοδοτούμενου και όχι ως μονομερής απόφαση του εργοδότη. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το νόμο, ο εργοδότης δεν έχει δικαίωμα να περιορίζει με οποιοδήποτε τρόπο, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, την ελευθερία του εργοδοτούμενου να διαθέτει το μισθό του και ειδικότερα, εάν ο εργοδότης διαθέτει καταστήματα για πώληση ειδών ή υπηρεσιών προς τους εργοδοτούμενους, οι εργοδοτούμενοι δε μπορούν να υπόκεινται σε οποιαδήποτε πίεση για χρήση τέτοιων καταστημάτων ή υπηρεσιών.
Δυστυχώς, ενώ αυτές οι παρανομίες είναι ευρέως γνωστές, δεν αναπτύσσεται καμία κρατική ή συνδικαλιστική παρέμβαση για την αντιμετώπισή τους, και οι εργαζόμενοι υπό το φόβο της ανεργίας, σιωπούν και υπομένουν τις συνθήκες της εργασιακής ζούγκλας. Ορισμένοι θεωρούν ότι η αυξανόμενη ανεργία είναι ευκαιρία για να υποχρεωθούν οι εργαζόμενοι να δεχτούν συνθήκες και αμοιβές εργασίας που υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούνταν εξευτελιστικές, και ταυτόχρονα να αισθάνονται ευγνώμονες που έχουν δουλειά. Όμως, είναι ευθύνη της πολιτείας να προστατεύσει τους αδύνατους από την εκμετάλλευση των ισχυρών, διαφορετικά το “Καλωσορίσατε στη ζούγκλα” θα γίνει ο ανεπίσημος εθνικός μας ύμνος.
Γράφει: Γιάννης Παναγιώτου
