Διάβασα προσεκτικά το άρθρο του πολύ αγαπητού κου Βαλεντίνου Πολυκάρπου με τίτλο «Ο επόμενος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας»
Σε αυτό που θα συμφωνήσω απόλυτα, είναι στην εισαγωγή του άρθρου του, και ειδικά στη φράση: “Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο τόπος μας είναι να υπερβούμε εαυτούς.”
Μόνο που αυτή τη διάθεση υπέρβασης δεν την βλέπω από πουθενά.
Ομολογώ , πως οι θέσεις του υποψηφίου κου Μαλά, σε συγκεκριμένα ζητήματα, έτσι όπως παρουσιάστηκαν στον Κυριακάτικο Πολίτη, με άφησαν άναυδο. Εννοώ, αρνητικά άναυδο.
1. Σε εποχή κρίσης λέει: Όχι στην κατάργηση επιδομάτων σε Κυβερνητικούς Αξιωματούχους (και η λέξη Αξιωματούχος εννοεί ψηλά στην Ιεραρχία). Σε μία χώρα στην οποία οι Κυβερνητικοί Αξιωματούχοι είναι σκανδαλωδώς ευνοημένοι, σε μία χώρα που ο ιδιωτικός τομέας έχει πληγεί τρομακτικά, με την ανεργία να καλπάζει και την ύφεση να βαθαίνει, με το επίδομα ανεργίας να ισχύει μόνο για 6 μήνες–το μικρότερο διάστημα σε ολόκληρη την Ευρώπη, συζητάμε για τα επιδόματα Αξιωματούχων. Έλεος!
2.Είναι-αν είναι δυνατόν!!!!!!!!!!- αρνητικός στην Θεσμοθέτηση Συμφώνου Συμβίωσης, η ανυπαρξία του οποίου στο Νομικό Οπλοστάσιο της χώρας μας συνιστά κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μιλώ για… θρησκευτικό γάμο μεταξύ των ομοφυλόφιλων συμπολιτών μας, αλλά για το βασικό, στοιχειώδες και υπαρκτό σε όλη την Ε.Ε. Σύμφωνο Συμβίωσης που κατοχυρώνει δύο ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να “δέσουν” τις ζωές τους μαζί.
3.Αποποινικοποίηση μαριχουάνας: Για άλλη μία φορά, η Κυπριακή Αριστερά γυρίζει την πλάτη της τόσο στη διεθνή εμπειρία όσο και στην πραγματικότητα. Όπου έχει εφαρμοστεί η μείωση χρήσης σκληρών ναρκωτικών ουσιών ήταν αξιοσημείωτη. Η δε αποποινικοποίηση, στην πραγματικότητα δημιουργεί τεράστια προβλήματα στους εμπόρους ναρκωτικών που χρησιμοποιούν την μαριχουάνα ως προθάλαμο για την εμπορία ηρωίνης. Η παραμονή της μαριχουάνας στην παρανομία, δουλεύει για τους εμπόρους του θανάτου. Πόσοι αιώνες πρέπει να περάσουν ακόμα για να γίνει κατανοητό αυτό;
4. Αρνείται την Νομική Ρύθμιση της Πορνείας. Η λογική είναι ίδια με αυτήν που αφορά στη μαριχουάνα. Τυφλότητα: “δεν βλέπω το πρόβλημα, άρα δεν υπάρχει” . Η Νομική Ρύθμιση της Πορνείας, δεν σημαίνει επικρότηση, αλλά προστασία της υγείας “πελατών” αλλά και των γυναικών που παρέχουν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες. Η δε ρύθμιση είναι ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί και να ελεγχθεί, ένα φαινόμενο που δεν μπορεί να καταργηθεί.
5. Όχι και στην νομιμοποίηση των οικειοθελών αμβλώσεων; Μα σοβαρά μιλάμε αγαπητέ Κύριε Μαλά εν έτει 2012 του 21ου αιώνα; Άλλη μία θέση όχι απλά οπισθοδρομική, αλλά επικίνδυνη, καθώς -δυστυχώς-οι αμβλώσεις επίσης δεν θα καταργηθούν. Με την μη νομιμοποίηση το μόνο που κάνετε είναι η γενναία παραχώρηση ελευθερίας στις παράνομες αμβλώσεις από καλοθελητές ιατρούς, ενίοτε και απατεώνες, με αποτέλεσμα τεράστιους κινδύνους για τις γυναίκες, με τεράστια περιθώρια για κερδοσκοπία πάνω σε τραγωδίες.
Επιστρέφω όμως στο ζήτημα του Συμφώνου Συμβίωσης γιατί είναι χαρακτηριστικό. Πριν από αρκετό καιρό, όταν είχε ξεσπάσει δημόσια συζήτηση για το θέμα με αφορμή τις ορθές θέσεις της Αρμόδιας Επιτρόπου, είχα ρωτήσει έναν φίλο, ευλαβικά πιστό μέλος του ΑΚΕΛ.
Το ερώτημα μου ήταν διατυπωμένο έτσι:
« Μα, τι κάνει το ΑΚΕΛ εδώ; Γιατί δεν παίρνει μία ξεκάθαρη και αληθινά προοδευτική θέση;»
Η απάντηση ήταν πως «η κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη και πρέπει να γίνει «δουλειά» στη βάση για να… καταλάβει».
Ανταπάντησα-εκνευρισμένος ομολογώ, πως η πολιτική ηγεσία (αν θέλει να είναι Ηγεσία) οφείλει να είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά από την κοινωνία και να την σπρώχνει, έστω και ρηξικέλευθα κάποιες φορές, μπροστά. Και αν αυτό ισχύει για όλες τις ηγεσίες, για την Αριστερά θα πρέπει να είναι η μόνιμη πυξίδα και ο απόλυτος οδηγός-ειδικά πάνω σε ζητήματα που αφορούν την Κοινωνία των Πολιτών. Τελεία και παύλα.
Ο φίλος, δεν απάντησε, είπε να το συζητήσουμε «από κοντά» (η συζήτηση έγινε στο τηλέφωνο). Έκτοτε, δεν τον έχω δει.
Τα πιστεύετε όλα αυτά κε Μαλά; Ή σας συμβουλεύουν επικοινωνιολόγοι αναλόγου επιπέδου με εκείνους που καθοδήγησαν επικοινωνιακά τον Πρόεδρο Χριστόφια κατά τη διάρκεια της θητείας του και ειδικά μετά την τραγωδία στο Μαρί δημιουργώντας ένα τεράστιο και αχρείαστο τραύμα;
Αν υπάρχει μία συγκυρία κατά την οποία η Αριστερά οφείλει να βγει μπροστά ως οφείλει, δηλαδή τολμηρά, ριζοσπαστικά και αφουγκραζόμενη την κοινωνία και όχι την κομματική πελατεία, αυτή, είναι τώρα!
Με άλλα λόγια, όπως έγραψε σοφά και ο κος Βαλεντίνος Πολυκάρπου:
“Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο τόπος μας είναι να υπερβούμε εαυτούς.”
Υστερόγραφο: Επέλεξα να κοσμήσω το άρθρο με έναν θρυλικό πίνακα του μεγάλου Βέλγου ζωγράφου Rene Magritte, τους «Εραστές». Κοιτάξτε τον καλά. Μετά, αντικαταστήστε το ένα σκεπασμένο πρόσωπο με το πολιτικό κόμμα της αρεσκείας σας (ή τον υποψήφιο) και το άλλο, με την κοινωνία. Κάντε ένα βήμα πίσω και συλλογιστείτε: Αυτή δεν είναι η επικοινωνία των πολιτικών μας με την κοινωνία των πολιτών;
Γιώργος Πήττας, αποκλειστικά για το CyprusNews.eu
Γράφει: Γιώργος Πήττας
